سرزنش

سرزنش: سرزنش يك صفت ناپسند است كه مي توان آن را يك نوع بيماري نيز به حساب آورد.
حال چه كساني مبتلا به اين بيماري هستند؟
و اين حس بد چه صدمه اي مي تواند به آدم ها بزند؟
به نظر من سرزنش يعني جدايي، يعني اين كه من خوبم، تو بدي، يعني انگشت اشاره به طرف ديگران، يعني به رخ كشيدن عيب ديگران، يعني انتقاد يا اين كه اصلا چرا خدا تو را خلق كرد؟ تو كه پر از اشكالي؟
و نتيجه، ايراد گرفتن به خلقت خداوند است.
ولي آيا سرزنش كردن ديگران حا ل مرا خوب مي كند؟
آيا با ناراحت كردن اطرافيانم، مي خواهم بيشتر مورد تاييد قرار گرفته و نظر ديگران را جلب نمايم؟
و يا نه من با دلسوزي و علاقه زياد مرتكب چنين عملي مي شوم و عزيزانم را زير رگبار سرزنش سوراخ سوراخ كرده به گونه اي كه شايد ذره اي اميد هم در آنها باقي نمانده باشد. حال خواسته يا ناخواسته از آنها دور شده و فاصله خواهيم گرفت، بطوري كه اتصا ل مجدد و برقراري پيوند محبت شايد به سادگي امكان پذير نباشد، زيرا انسان ها هميشه جذب كساني مي شوند و از كساني حرف شنوي دارند كه آنها را همانگونه كه هستند مي پذيرند و دوستشان دارند. در واقع سرزنش كردن يعني خلاف جهت رودخانه شنا كردن، چرا كه سرزنش نتيجه و حاصلي ندارد كه هيچ، بلكه اوضاع را بدتر نيز مي نمايد.
اگر قرار است عيب ديگران را گوش زد كرده و اصلاحاتي را به عمل آوريم، بايد كاملا غير مستقيم و نا محسوس، با سياست و در نظر گرفتن ديپلماسي حركت كنيم. (سيدي ديپلماسي: مهندس كمك خوبي براي درك اين موضوع مي تونه باشه)
محبت تنها نيرويي است كه از طريق آن، انسان ها مي توانند به يكديگر متصل و ارتباط تنگاتنگي را بر قرار نمايند.
نپذيرفتن بطور حتم در صور پنهان نيز اتفاق خواهد افتاد. باور نادرست از افراد و قضاوت آنها در ذهن نيز باعث دور شدن دلها مي شود چرا كه همه انسان ها حس يكديگر را دريافت مي نمايند چه حس عشق و چه حس تنفر.
لزومي ندارد حرفي رد و بدل شده و به زبا ن جاري نماييم. گاهي  پدر، مادر، خواهر و برادر با وجود اين كه در يك خانه به سر مي برند اما از نظر عاطفي و محبت فرسنگ ها با هم فاصله دارند جسمشان به هم نزديك و دل هاي آنان دور دور و غريبه اي بيش نيستند.
آنچه باور است محبت است، آنچه نيست ظروف تهيست.
يا حق

نويسنده :مهتاب عبدالهي


منبع: وبلاگ همسفر مهتاب