نگاهها با هم متفاوت است، مثل نگاه کردن از سوراخ سوزن، وقتی از این زاویه دنیا را نگاه کنیم، چیزهای محدودی میتوانیم ببینیم و زمانی که از پنجره نگاه کنیم باز چیزهای متفاوتی میبینیم، پس اینها همه متفاوت است و برداشتهای متفاوتی وجود دارد. نوعی دیگر نگاه کردن وجود دارد و آن نگاه درونی است که با چه زاویهای نگاه کنیم، ما هر کدام یک متر درونی داریم، که با آن معیارها و همه چیز را قیاس میکنیم و اندازه میگیریم.
هر کاری بخواهیم انجام دهیم دو مشاور در وجود ما است و این دو مشاور وجود خارجی دارند که در کتاب شریف میخوانیم: «برای هر انسان دو ملک در نظر گرفته شده است: ملکه فرشته سمت راست خوبیها را مینویسد و ملکه سمت چپ بدیها را مینویسد»، بنابراین هر موجود خودش به همراه دو مشاور است که این دو مشاور القاء انجام میدهند. یکی از آنها روح، خیلی خوب است و وظیفه آن تشویق انسانها از طریق الهام و القاء به کارهای خوب است، دیگری جن است که به مسائل منفی انسان را تشویق میکند، انسان میان این دو قرار دارد که باید انتخاب کند. این دو ملک فقط انسان را الهام میکنند؛ ولی مجبور به کاری نمیکنند. ما بین این دو القاها قرار داریم؛ باید تصمیم نهایی را خود بگیریم.
وقتی در مورد موضوعی میخواهیم نظر دهیم؛ باید بر مبنای دانشی که کسب کردهایم، با آن متر درون خود انجام بدهیم. مثل آدمی که دروغ میگوید دروغگوها را خوب تشخیص میدهد، اگر بگوییم ما دیگر دروغ نمیگوییم و تصمیم بگیریم دروغگو نباشیم؛ باید آن راعملی کنیم و به حرف نباشد. اگر بخواهیم فرق نگاه ما نسبت به هستی تغییر بکند با کتاب خواندن نمیشود مگر در مسیر دیگری قرار بگیریم و به عمل، نه به کلام باشد؛ باید تغییرات در درون ما ایجاد بشود. در کنگره۶۰ هر حرفی میزنید؛ باید وارد عمل بشوید و خودتان عمل کنید. انسان باید در جهت پالایش و تزکیه حرکت کند. اگر با دید مثبت به مسائل نگاه کنیم به نظر ما جذاب است و اگر با دید منفی نگاه کنیم آن چیز در نظر ما زشت است.
برداشت من از سیدی این بود: با تغییر زاویه نگاه و دید خودمان، زندگی برای ما بهتر میشود اگر در جهت تزکیه و پالایش باشد. اگر نگاهمان را نسبت به مسافر تغییر دهیم و مقصر همه مشکلات را مسافر ندانیم میتوانیم زندگی را زیباتر کنیم، مسافر را بهتر در سفر یاری کنیم و به او کمک کنیم، همچنین مسافر میتواند با پالایش نفس خود سفر خوبی را به پایان برساند؛ درصورتیکه عمل کند و ذرهذره نفس خود را از گرسنگی به سیری برساند. اگر نفس گرسنه باشد درمان به خوبی انجام نمیشود، پس از پاکی دوباره به سراغ مواد خواهد رفت؛ بهخاطر همین در کنگره ذره ذره و پله پله از مواد کم میشود. در هستی مهمترین مسئله، تغییر دادن زاویه دید است. انسان با کمک پالایش، عمل و تزکیه کردن، میتواند از کارهای زشت و ضدارزش دوری کند و به طرف ارزشها و کارهای خوب برود.
رابطخبری: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون یازدهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر ملیحه دبیر سایت
همسفران نمایندگی هاتف
- تعداد بازدید از این مطلب :
83