«قدر» یعنی اندازه، ارزش، بها و توان

به نام قدرت مطلق الله

دل نوشته مسافر علی رهجوی راهنمای محترم مسافر مرتضی از لژیون هفدهم شعبه فردوسی مشهد در مورد دستور جلسه " در کنگره 60 چگونه قدردانی می کنیم؟ "

سلام دوستان علی هستم یک مسافر، با ۲۰ سال تخریب وارد کنگره شدم، آخرین آنتی ایکس مصرفی شربت اوپیوم، 2 روزه سفر می‌کنم به روش دی اس تی، داروی درمان شربت اوتی، به راهنمایی استاد آقای مرتضی لژیون ۱۷ شعبه فردوسی مشهد، ورزش در کنگره شنا، مصرف در حال حاضر ۲ سی سی
به نام خداوندی که بخشایش به مهربانی‌اش پیشی می‌گیرد اولین چیزی که به‌عنوان یک مسافر باید درک کنم، مفهوم و معنی «قدردانی» است. باید بدانم که «قدر» یعنی اندازه، ارزش، بها و توان، وقتی این معنا را درک کنم، می‌توانم ارزش و بهای آنچه کنگره ۶۰ به من می‌دهد را بفهمم و در پاسخ به آن قدردانی و قدرشناسی خود را به‌درستی ابراز کنم در کنگره ۶۰ به ما آموخته‌اند که هر چیز دو صورت دارد: ۱ (صورت آشکار ۲) صورت پنهان
در سفر اول خود، با رعایت فرمان‌ها و حرمت‌هایی که آموخته‌ام، می‌توانم قدردانی خود را نشان دهم. باید قدر این مکانی که افتخار حضور در آن را دارم، بدانم و لیاقت خود را به اثبات برسانم. این کار با تلاش و تعهد من انجام می‌شود و برای این منظور باید:
• ۱۵ دقیقه قبل از شروع جلسه حاضر باشم.
• لباس سفید بپوشم.
• سی‌دی آموزشی خود را هفته‌ای یک‌بار بنویسم.
• در تمام جلسات، چه عمومی و چه خصوصی، حضور پیدا کنم.
• خدمتگزار کنگره باشم.
• قانون یازدهم، حمایت کنم.
• در جشن‌ها حضور داشته باشم و پاکت دهم.
و...
مهم‌تر از همه باید سعی کنم الگوی خوبی برای دیگران باشم این امر از طریق سفر درست و رعایت قوانین و مقررات کنگره به دست می‌آید. این اقدامات نه‌تنها به نفع کنگره، بلکه در وهله اول به نفع خود من است، چراکه این تغییرات و پیشرفت‌ها مستقیماً در زندگی من تأثیر می‌گذارند.
اما در صور پنهان به گفته بنیان‌کنگره باید به کنگره ایمان و اعتقاد داشته باشم، باید به راهنما و مسیری که برای من ترسیم کرده‌اند اعتماد کنم، باید با جان دل در این مسیر گام بردارم و با تمام توان قدم‌به‌قدم به سمت ارزش‌ها حرکت کنم و از ضد ارزش‌ها دوری کنم نقش من به‌عنوان مسافر تنها به انجام فرمان‌ها ظاهری محدود نمی‌شود من باید همان‌طور که دیگران برای من کاشتند تا من برداشت کنم، من هم به دیگران کمک کنم و بکارم تا آن‌ها نیز بتوانند برداشت کنند. به‌این‌ترتیب، زنجیره بهبودی ادامه پیدا خواهد کرد. درنهایت، در من نور الهی پدیدار می‌شود و اطرافیانم این انرژی را احساس می‌کنند. این انرژی باعث می‌شود که دیگران نیز به احترام وادار شوند. هر مسافر به‌نوعی ویترین و نمایشی از هنر و قالب‌بندی کنگره است. وقتی دیگران با این ویترین آشنا می‌شوند، نور الهی از درخشندگی آن نمایان می‌شود و از تابش آن، دل‌ها شاد و گرم می‌شود. قدردانی، شاکر بودن و سپاسگزاری از آموزش‌هایی که در کنگره دریافت کرده‌ایم امری است که با تمام وجود آن را حس کرده‌ام، این آموزش‌ها را با پوست، گوشت و استخوانم احساس کرده‌ام، چراکه:
شکر نعمت، نعمتت افزون کند، کفر نعمت از کفت بیرون کند

ارسال خبر: مسافر علی لژیون هجدهم