این سیدی به ما نشان میدهد که انسانها برخلاف ویژگیهای مثبت و منفی که دارند، بسیار ساده لوح هستند و به عمق کلمات و ریشه کلمات تفکر و توجه نمیکنند و سریع تحت تاثیر صحبتهای دیگران که اصل و اساسی شاید نداشته باشند، قرار میگیرد. زمانی که ما وارد کنگره میشویم با یک سیستم بحرانی مواجه میشویم؛ چراکه انسانهایی که وارد کنگره میشوند، روان و روحیه آنها متعادل نیست.
میتوان گفت: زندگی در کره خاکی دائما با بحرانهای متعددی همراه است و فقط این بحرانها مختص مواد مخدر نیست؛ بلکه در اینجا برای رهایی از این مشکلات باید به نیروهای درون خود فکر کند و از آنها قوت بگیرد؛ یعنی بهجای ناامیدی بگوید، من باید از این مشکل خلاص شوم، من توانایی خروج از این بحران را دارم. این گونه است که انسان از افکار درون خود قوت میگیرد. در واقع همه چیز درون انسان است و بیرون خبری نیست.
باید به سراغ نیروهای الهی که در درون ماست برویم و بدانیم اولین حرکت از این بحران این است که حرکت کنیم؛ یعنی لنگرکشتی را بکشیم و بگذاریم کشتی حرکت بکند. در اینجا به نظر من منظور از لنگرکشتی همان آموزشهای درست و جهانبینی است. اگر کشتی سالم باشد؛ ولی لنگر نداشته باشد با اولین موج شدید از مسیر خودش خارج میشود.
دقیقا همانند انسان، اگر جسم و روان سالم باشد؛ ولی جهانبینی ضعیف باشد با کوچکترین طوفان به هم میریزد و از مسیر خودش خارج میشود. منظور از کشتی جسم انسان است و پرندهای که روی کشتی قرار دارد، روح انسان است. جسم و روح رابطه سوار و سوارکار را دارند. اگر جسم آرام نباشد، روح و روان هم آرام و قرار ندارد.
حال اگر انسان در صراط مستقیم باشد، امدادهای الهی به کمک انسان خواهند آمد و توسط خداوند به ما کمک خواهد شد و اگر به طرف منفیها حرکت کنیم، امدادهای منفی «فَأَلهَمَها فُجُورَها وَ تَقوَاها» هم فجور و هم تقوا الهام میشود. انسان زمانی که به مرحله پختگی و تزکیه برسد و به سمت خواسته و هدف خود حرکت کند، صدای پای استاد یا همان نیروهای الهی را میشنود.
گذرگاه زندگی مانند مثلثی سياه است. سختی و دشواری و مشکلات کامل و ظلمات است؛ اما این مثلث را میتوان از زاویههای دیگر هم کشید و شکل دیگری پدید آورد به عبارتی میتوانيم به آنچه غیر ممکن است، امکان ببخشیم؛ مثل اعتیاد به مواد مخدر، دخانیات، مشروبات الکلی، کاهش وزن و ... که بیرون از کنگره برای همه غیر ممکن بود؛ ولی با درایت و تفکر آقای مهندس حسین دژاکام و روش DST امکانپذیر شد و هزاران نفر به درمان قطعی رسیدند؛ اما باید بدانیم که هر اتفاقی برای ما میافتد، خودمان بی تاثیر نیستیم.
حرکت ما در زندگی با مشکلاتی همراه است و این شکلی نیست که هیچ مشکلی وجود نداشته باشد، خماری نداشته باشد، معنی ندارد. تغییر گاهی همراه با درد است. اگر بخواهیم حرکتی بکنیم؛ باید تمام جوانب را در نظر بگیریم. آقای مهندس حسین دژاکام در این سیدی مثال زیبایی زدند: «مثل اینکه بگوییم میخواهیم، درون آب برویم و خیس نشویم». باید برای رسیدن به هدف تمام تلاش خودمان را بکنیم و همه مسئولیت زندگیمان را به خداوند نسپاریم؛ البته به سیستم کائنات و خداوند هم ایمان داشته باشیم و بر خدا توکل کنیم.
خداوند انسان را آفریده تا به تفکر و اندیشه برسد، حرکت کند و حل کردن مسائل و مشکلات را یاد بگیرد؛ چراکه هر کدام از ما سلول اطلاعات و آگاهی یا یکی از مهرههای خداوند هستیم. نباید بیکار جایی بنشینیم و منتظر درست شدن مشکلات باشیم؛ باید حرکت کنیم، چون بیکار نشستن یک فکر و کار افیونی است. خداوند انسان را بینقص خلق کرده است، پس ما هم بایستی دقیق و بینقص تفکر و عمل کنیم و هر چه میگوییم به آن جامعه عمل بپوشانیم تا هم خودمان و هم خداوند راضی باشد.
منبع: سیدی لنگر کشتی را بکشید از آقای مهندس حسین دژاکام
تایپیست: همسفر شیلا رهجو راهنما همسفر معصومه (لژیون پنجم)
رابط خبری: همسفر ندا رهجو راهنما همسفر معصومه (لژیون پنجم)
ویراستار و ارسال: راهنمای تازهواردین همسفر فاطمه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گوجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
128