English Version
This Site Is Available In English

مقاله در مورد دستورجلسه هفتگی در کنگره۶۰ چگونه قدردانی کنیم؟

مقاله در مورد دستورجلسه هفتگی در کنگره۶۰ چگونه قدردانی کنیم؟

قدردانی در کنگره ۶۰ صرفاً یک عمل ظاهری نیست، بلکه یک جهان‌بینی و فرهنگ عمیق است که در تار و پود آموزه‌ها و ساختار آن تنیده شده است. این قدردانی نه تنها به پدیدآورندگان و خدمتگزاران کنگره، بلکه به سیستمی که زندگی‌ها را نجات داده و به انسان‌ها امید بخشیده، ابراز می‌شود.
۱. رعایت حرمت‌ها و قوانین: سنگ بنای قدردانی
اساسی‌ترین و شاید مهم‌ترین شکل قدردانی، حفظ حرمت‌ها و رعایت دقیق قوانین و اصول کنگره ۶۰ است. این شامل:
   احترام به جایگاه‌ها: احترام به مرزبانان، ایجنت‌ها، راهنمایان، کمک‌راهنمایان و نگهبانان نظم جلسات.
   رعایت نظم و انضباط: حضور به موقع در جلسات، عدم صحبت با تلفن همراه، رعایت سکوت و حفظ حرمت محیط.
   پایبندی به پروتکل درمان: برای مسافران، این به معنای اجرای دقیق فرمان‌های راهنما، مصرف منظم داروی OT و حضور مستمر در جلسات است. این عمل نشان می‌دهد که فرد ارزش سیستم و راهنمایی‌ها را درک کرده است.

۲. خدمتگزاری: قدردانی عملی و بی‌چشم‌داشت
خدمتگزاری یکی از ارکان اصلی کنگره ۶۰ و نمادی بارز از قدردانی است. پس از رسیدن به رهایی و کسب تجربه، بسیاری از اعضا با ورود به جایگاه‌های خدمتی، دین خود را ادا می‌کنند. این خدمات شامل:
   کمک‌راهنمایی: راهنمایی و حمایت از مسافران سفر اول و دوم.
   مرزبانی و ایجنتی: اداره امور داخلی شعب، حفظ نظم و اجرای قوانین.
   نگهبانی و دبیری: اداره جلسات و ثبت صورت‌جلسات.
   خدمات عمومی: مشارکت در نظافت، پذیرایی، انتظامات و سایر امور اجرایی.
این خدمت‌ها بدون دریافت هیچ‌گونه دستمزدی انجام می‌شوند و نشان‌دهنده از خودگذشتگی و عشق به همنوع است.

۳. ادامه مسیر درمان و رهایی: بهترین هدیه به راهنما
برای یک مسافر (فرد در حال درمان اعتیاد)، بزرگترین قدردانی از راهنما، کمک‌راهنما و کل سیستم کنگره ۶۰، به پایان رساندن موفقیت‌آمیز سفر اول و رسیدن به رهایی پایدار است. این یعنی فرد توانسته با آموزش‌ها، جهان‌بینی و داروی OT به تعادل برسد و از دام اعتیاد رها شود. رهایی یک فرد، گواه اثربخشی روش DST و تلاش‌های کنگره است.

۴. مشارکت مالی (سبد و دنور): حمایت از پایداری سیستم
کنگره ۶۰ یک سازمان مردم‌نهاد و خودگردان است. بخش عمده‌ای از هزینه‌های جاری آن از طریق مشارکت‌های مالی داوطلبانه اعضا تأمین می‌شود. این مشارکت‌ها در قالب:
   سبد گردانی: در پایان هر جلسه، سبد مخصوصی گردانده می‌شود و اعضا به هر میزان که تمایل دارند، کمک مالی می‌کنند.
   عضویت در لژیون دنور (دنور، سردنور، پهلوان): افرادی که توانایی مالی بیشتری دارند، می‌توانند با تعهدات مالی بالاتر، به عنوان دنور، سردنور یا پهلوان، به صورت سالیانه کمک‌های قابل توجهی به کنگره کنند.
این مشارکت‌ها نشان‌دهنده مسئولیت‌پذیری و قدردانی از سیستمی است که بدون اتکا به دولت یا نهادهای خارجی، به حیات خود ادامه می‌دهد.

۵. انتقال تجربه و آموزش به دیگران:
یک سفر دومی (فرد رها شده از اعتیاد) با انتقال تجربیات خود به مسافران سفر اول، نه تنها به آن‌ها امید و انگیزه می‌دهد، بلکه به نوعی قدردانی می‌کند. این انتقال تجربه می‌تواند در قالب:
   سخنرانی در جلسات عمومی.
   حضور در لژیون‌ها و مشارکت فعال.
   نوشتن مقالات و دلنوشته‌ها.
   حمایت عاطفی و روانی از مسافران جدید.

۶. نگارش و قرائت دلنوشته و سپاسگزاری:
گاهی اوقات، اعضا با نوشتن دلنوشته‌هایی که در آن از کنگره، بنیان‌گذار آن (مهندس دژاکام)، راهنما و تمامی کسانی که در مسیر رهایی‌شان نقش داشته‌اند، سپاسگزاری می‌کنند. این دلنوشته‌ها که معمولاً در مراسم خاص یا در جلسات خوانده می‌شوند، بیانگر قدردانی عمیق قلبی هستند.

در نهایت، قدردانی در کنگره ۶۰ یک فرآیند پویا و مستمر است که از طریق عمل، خدمت، رعایت اصول و حمایت، خود را نشان می‌دهد. این قدردانی به معنای پاسداشت "دانش و تجربه" است که از دل تاریکی اعتیاد، راهی به سوی روشنایی و زندگی سالم باز کرده است.

نویسنده و تایپ: مسافر رضا( لژیون هشتم)
ویرایش متن: مسافر محمود(نگهبان سایت)
ارسال: سایت نمایندگی ملاصدرا

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .