ما چیزی را می‌بخشیم که مالک آن باشیم

جلسه ششم از دوره نهم لژیون سردار نمایندگی کوروش آذرپور به استادی مسافر حمید، نگهبانی مسافر رحیم، دبیری مسافر حسن و خزانه داری مسافر اکبر  با دستور جلسه "در کنگره 60چگونه قدردانی می‌کنیم؟" در روز دوشنبه 24 آذر ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۵ آغار بکار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حمید هستم مسافر، در مقوله بخشش و در مقوله مالی، به نظر من آدم همیشه سر یک دوراهی گیر می‌کند دوراهی عقل و دل اگر بخواهیم فقط به عقل گوش بدهیم، عقل می‌گوید منطقی نیست که از چیزی که داری به کسی ببخشی یا در جایی خرج کنی که سودی به تو نمی‌رسد، و اگر بخواهیم فقط به دل یا عشق توجه کنیم آن‌قدر باید ببخشیم که چیزی برایمان باقی نماند. 
کنگره به من این آموزش داد که در این مقوله عقل و دل، یا همان عقل و عشق باید تعادلی برقرار شود، این آموزش حس انسان را قوی می‌کند تا بداند در کجا باید ببخشد و در کجا نباید ببخشد کجا باید جمع کند و کجا باید از مالش عبور کند، این همان تعادلی است که کنگره به ما یاد می‌دهد. 
انسان‌ها با یک ظرفیت مالی وارد این دنیا می‌شوند و بسته به عملکردشان به آنها فرصت داده می‌شود. درست مانند بازی‌های کامپیوتری که در ابتدا مقداری پول به بازیکن داده می‌شود و او باید با آن پول ظرفیت خود را بالا ببرد، در این دنیا نیز خداوند به ما یک ظرفیت مالی می‌دهد تا ببیند چگونه از آن استفاده می‌کنیم اگر ظرفیت داشته باشیم بیشتر به ما می‌دهد. 

به نظر من کسی پیشرفت می‌کند که خلاقیت و نوآوری داشته باشد در یک مجموعه کاری مدیر نگاه می‌کند ببیند چه کسی بیش از همه تلاش کرده و چه کسی نوآوری کرده است. همین‌طور در کنگره، کسانی که تغییر ایجاد کرده‌اند و ایده‌های تازه داده‌اند، به چشم آمده‌اند، مثلاً آوردن تخته وایت‌برد یا ایجاد پروتکل‌های جدید در اوتی، نمونه‌هایی از نوآوری هستند که کار را آسان‌تر کرده و ماندگار شده‌اند. 
سیستمی که خداوند خلق کرده نیز همین‌گونه است، خداوند دوست دارد ببیند چه کسی چیز تازه‌ای خلق کرده است، کسی که فقط تقلید می‌کند یک انسان قانع است اما کسی که نوآوری می‌کند پیشرفت می‌کند، برای بخشش، چند روز پیش متنی از نهج‌البلاغه خواندم که می‌گوید در طلب مال مدارا کن و برای کسب دستاورد نیکی بورز این دستاورد لژیون سردار است که همان دلاوری و پهلوانی است، مصرع اول یعنی در طلب مال مدارا کن، یعنی به هر قیمتی مال کسب نکن بعضی‌ها با دروغ، ریا یا کم‌فروشی مال به دست می‌آورند اما این مدارا نیست. 

مولانا نیز شعری دارد: هین «توکل کن ملرزان پا و دست  رزق تو بر تو ز تو عاشق‌تر است» یعنی روزی تو بیشتر از خودت دنبال تو می‌گردد، در روز قیامت همان‌طور که از عمر انسان سؤال می‌شود که چگونه از آن استفاده کرده‌ای، از مال نیز سؤال می‌شود از این مالی که در اختیار داشتی چه استفاده کردی؟

مرزبان کشیک: مسافر حسین
تنظیم و ویراستار: مسافر رضا از لژیون چهاردهم
تایپ:  مسافر هاشم از از لژیون ششم
مسافران نمایندگی کوروش آذرپور