یاد کنیم از گذشته برای شکر گزاری

جلسه ششم از دور سوم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگرۀ ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی کارون اهواز با استادی مسافر راهنمای محترم آقای بیات، نگهبانی مسافر صادق و دبیری مسافر علی با دستور جلسه «بنیان کنگره ۶۰ » در روز سه شنبه مورخ هجدهم آذرماه ۱۴۰۴ در ساعت ۱۷:۰۰ آغاز بکار نمود.

 سخنان استاد:

سلام دوستان علیرضا هستم مسافر،خداوند را شاکر و سپاسگزارم که امروز توانستم در جمع دوستان حاضر باشم. وظیفه خود می‌دانم که در آغاز این هفته، خدمت آقای مهندس و همه خدمتگزاران و بنیان‌گذاران کنگره، تبریک عرض کنم و بابت وجودشان خدا را شکر کنم. وجود این عزیزان سبب شد رحمت الهی شامل حال ما شود و بتوانیم امروز با حال خوش در کنار یکدیگر حضور داشته باشیم و این مراسم‌ها را با آرامش برگزار کنیم.

سپاس و قدردانی ویژه دارم از خداوند متعال بابت این رحمت بزرگ؛ که به گمان من، کسانی که تاریکی را تجربه کرده‌اند، بهتر می‌توانند قدر این روشنایی را بفهمند. ما هرکدام در تاریکی‌هایی بودیم و وجود آدم‌های ارزشمند، باعث شد از آن ظلمت رهایی پیدا کنیم و به شیرینی روشنایی برسیم.

در این هفته، لازم می‌دانم اعضای جدید بیشتر بدانند که کنگره چه مسیری را طی کرده و چگونه به این نقطه رسیده است. بسیاری از ما واقعاً از گذشته کنگره خبر نداریم و من هر روز خدا را شکر می‌کنم که چنین فرصتی نصیب ما شده است. واقعاً نمی‌دانم چگونه می‌توانم از آقای مهندس و خانواده بزرگ و عزیزشان تشکر کنم؛ کسانی که با همه وجود تلاش کردند تا ما امروز در این جایگاه باشیم.

من از روزهای اول خدمت، چه در خوزستان و چه در سفرهای بعدی، شاهد خدمت کردن دوستان زیادی بودم و همیشه مدیون آن‌ها هستم. از آقای مهندس تشکر می‌کنم که اجازه دادند به خوزستان بیایم و این مسیر را ادامه بدهم. همچنین سلام و احترام دارم به دیده‌بانان محترم که همیشه پشتیبان بودند. واقعاً اگر چنین همراهانی در کنار آقای مهندس نبودند، انسجام خانواده کنگره به این شکل باقی نمی‌ماند.

در خوزستان یکی از اولین شعباتی بودیم که اجازه پیدا کرد هم‌سفران در جلسات حضور داشته باشند و این افتخار بزرگی است. از همه پیشکسوتان، چه آن‌هایی که امروز در جمع ما هستند و چه عزیزانی که از میان ما رفته‌اند، همچون آقا عباس و آقا مصطفی، نهایت قدردانی را دارم؛ چرا که با دلسوزی و تلاش، راه را برای ما هموار کردند.

من همیشه دعاگوی این عزیزان هستم و باور دارم که هرچه امروز داریم، نتیجه آموزه‌هایی است که آقای مهندس در اختیار ما قرار دادند. بارها خودم تجربه کردم که حضور در کنار ایشان، مثل سوخت‌گیری دوباره برای ادامه راه بود. همین انرژی باعث می‌شود امروز با افتخار و سربلند در جامعه قدم برداریم و بگوییم عضو کنگره هستیم.

اگر لحظه‌ای دست حمایت کنگره از پشت ما برداشته شود، نمی‌دانم چه خواهد شد؛ بنابراین همیشه باید قدر این نعمت را بدانیم. همچنین از دیده‌بانان محترم، راهنمایان، خدمتگزاران و همه عزیزانی که بی‌وقفه برای کنگره تلاش می‌کنند، قدردانی می‌کنم.

هر مسئولی که در کنگره وظیفه‌ای دارد، باید آن را با تمام توان انجام دهد تا نسل‌های بعدی بهتر از ما مسیر را ادامه دهند. از همه کسانی که نامشان را فراموش کردم پوزش می‌طلبم، اما از تک‌تک عزیزان سپاسگزارم.

امیدوارم خداوند همه ما را حفظ کند و محبت و کلام آقای مهندس چراغ راه زندگیمان باشد.

سپاسگزارم.