نهمین جلسه از دوره اول کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی پاسارگاد شیراز با استادی همسفر سپیده، نگهبانی همسفر فاطمه، دبیری همسفر خدیجه با دستور جلسه «بنیان کنگره ۶۰» در روز دوشنبه ۱۷ آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خیلی خوشحالم که امروز در شعبه پاسارگاد در جمع شما عزیزان حضور دارم. بسیاری از دوستان مرا میشناسند؛ اما برای عزیزانی که افتخار آشنایی با آنها را نداشتهام، عرض میکنم که من راهنمای تازهواردین و راهنمای لژیون جونز در شعبه تختجمشید هستم. دوره مرزبانی را نیز در همان شعبه، با ایجنتی همسفر فاطمه گذراندم و از ایشان بسیار آموزش گرفتم. همچنین قدردان همسفر مرضیه عزیز هستم که از نخستین روز ورودم به شعبه تختجمشید، مرزبان بودند و چهره مهربان و چادر سپیدشان همواره در ذهن ما خواهد ماند. از مرزبانان شعبه نیز سپاسگزارم که امروز مرا پذیرا شدند و این فرصت را فراهم کردند تا در کنار شما باشم.
دستور جلسه امروز درباره «بنیان کنگره ۶۰» است؛ موضوعی بنیادی و ریشهای در کنگره ۶۰. بنیان، یعنی ریشهای که از یک بذر شکل میگیرد، رشد میکند و به ثمر مینشیند. آقای مهندس حسین دژاکام، پس از ۱۷ سال مصرف مواد مخدر، در ۱۵ آذر ۷۶ به رهایی رسیدند. ایشان میتوانستند پس از درمان، به زندگی شخصی خود بازگردند؛ اما رسالت بزرگی را بر عهده گرفتند، نجات جامعه از دام اعتیاد و مواد مخدری که هر روز فراگیرتر و در دسترستر میشود. آقای مهندس درمانی ریشهای و اساسی را کشف کردند؛ روشی که برای نخستین بار در جهان توانست اعتیاد را درمان کند. متد DST و داروی OT در مدت زمان مشخص بهعنوان هدیهای تقدیم به همه مسافران و همسفران شد؛ زیرا همه ما به نوعی از تخریبهای ناشی از اعتیاد آسیب دیدهایم.
پس یک نفر به نام آقای مهندس حسین دژاکام آمد و کنگره ۶۰ را بنیان کرد. بذری را کاشت و به آن بذر پروبال داده شد. ریشههایش محکم و محکم تر شد. اگر کنگره ۶۰ را یک درخت بزرگ تصور کنیم، ریشههای این درخت همان بنیان محکم است. این درخت بهواسطه تلاش خدمتگزاران، دیدهبانان، ایجنتها و راهنماها روزبهروز قویتر شده و بهجایی رسیده که مقالات علمی کنگره ۶۰ در کشورهای سوئیس، آمریکا و دیگر نقاط دنیا مورد توجه و چاپ قرار گرفته است. چرا کنگره آنقدر محکم و تنومند شده است؟ به این دلیل که ریشهای مستحکم و بنیانی اساسی دارد؛ بذری که درست کاشته شد و توانست سرما، گرما و سختیها را تاب بیاورد و امروز به درختی تنومند تبدل شده است. با شاخ و برگ های مقاومش، با میوه هایش که راهنمایان هستند، با شاخه های کوچک که همسفران هستند و شاخه های محکم تر که اسیستانت و دیده بانان هستند.
من خودم در این مسیر تجربه کردم که حتی مشکلات جسمیام با کاهش ۱۳/۵ کیلو وزن، بهمرور بهبود پیدا کرد. ما باید قدر کنگره ۶۰، آقای مهندس، خانواده محترم ایشان، استاد امین که امروز دیگر «دکتر امین» خطاب میشوند و همینطور خانم آنی بزرگ و دخترانشان را بدانیم که هرکدام نقشی مهم در رشد این درخت عظیم داشتهاند. در مسیر آمدن به جلسه، درختی خمیده دیدم که به تنه درختی دیگر تکیه داده بود. با خود گفتم: ما مسافران و همسفران همان درخت خمیدهایم که به کنگره ۶۰ و آقای مهندس تکیه دادهایم و اطمینان داریم که این تکیهگاه روزی ما را استوار خواهد کرد. آقای مهندس در جشن بنیان سال ۹۹ آرزو کردند که کنگره ۶۰ بینالمللی شود و خوشبختانه این آرزو هر روز بیشتر محقق میشود. اکنون ۲۸ سال از رهایی ایشان میگذرد و همچنان بر «عمل سالم، عدالت و معرفت» تأکید دارند؛ مثلثی که اگر یکی از اضلاع آن ضعیف باشد، دو ضلع دیگر نیز کامل نخواهند شد.
در پایان، خدا را شکر میکنم که امروز اجازه حضور در جمع شما عزیزان را داشتم؛ تا آموزش بگیرم و آرامش بیشتری پیدا کنم. چهرههای شما پر از شادی و انرژی است. همیشه شاد باشید.

مرزبان کشیک: همسفر نسرین
عکاس: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر افسانه (لژیون چهارم)
تایپیست: همسفر سمانه رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پاسارگاد
- تعداد بازدید از این مطلب :
363