اولین جلسه از دوره هشتم سری کارگاههای آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی سیرجان؛ با دستور جلسه «بنیانکنگره ۶۰» با استادی: راهنمای محترم Dst مسافرسعید، نگهبانی: مسافر محمد و دبیری: مسافر مهران در روز یکشنبه مورخ ۱۴۰۴/۰۹/۱۶ رأس ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا خداوند بزرگ را شاکرم که اجازه داد بار دیگر در این جایگاه حضور داشته باشم. همچنین از آقای مهندس و خانواده محترمشان کمال تشکر را دارم که با فراهم کردن این بستر، حال خوش امروز من را ممکن کردند و از راهنمای بزرگوارم، آقا محسن، نیز سپاسگزارم.
دستور جلسه امروز درباره بنیان کنگره ۶۰ است؛ موضوعی که همزمان شده با روز رهایی جناب مهندس. ایشان در ماه رمضان سال ۱۳۷۵ تصمیم گرفتند مصرف مواد خود را منظم کنند و این مسیر را ادامه دادند تا اینکه در پانزدهم آذر ۱۳۷۶، بدون تجربه کوچکترین سندروم قطع مصرف، به درمان کامل اعتیاد دست یافتند.
در همان زمان، آقای مهندس تصمیم گرفتند این روش درمانی را در اختیار دیگران نیز قرار دهند.
بهراستی روز رهایی مهندس، روز رهایی همه ماست؛ زیرا اگر ایشان این روش را کشف نمیکردند، هیچکدام از ما امروز اینجا نبودیم. آقای مهندس بنیان کنگره ۶۰ است؛ یعنی ریشه این ساختار عظیم. اولین جلسه رسمی کنگره در سیام شهریور ۱۳۷۸، با حضور تنها هشت نفر، در کوچه مهدیزاده تشکیل شد.
وقتی به گذشته نگاه میکنم، میبینم آقای مهندس چه کار دشواری را آغاز کردند. ایشان میخواستند متدی را که خودشان به کمک آن درمان شده بودند ـ یعنی روش DST ـ در اختیار دیگران نیز قرار دهند. آن هم در شرایطی که جامعه آن روز، تریاک را یک تابو میدانست؛ اما مهندس با شجاعت و ایمان، از آن به عنوان دارویی برای درمان اعتیاد یاد کردند. در نگاه اول، جلب اعتماد جامعه نسبت به این موضوع غیرممکن به نظر میرسید، اما ایشان با وجود تمام سختیها و مخالفتها، مسیر خود را ادامه دادند تا این ساختار بزرگ شکل بگیرد.
امروز من، سعید، وارد مجموعهای میشوم که تمام امکانات آن آماده است؛ اما نباید فراموش کنم که برای فراهم شدن این بستر، چه انسانهایی چه سختیهایی را تحمل کردهاند. برای مثال، در آغاز راهاندازی شعبه سیرجان، جلسات در پارک برگزار میشد و بچهها سختیهای فراوانی میکشیدند؛ درحالیکه امروز الگوهای زیادی وجود دارد. وقتی این شرایط را با روزهای آغازین کار مهندس مقایسه میکنم، بهتر به عظمت و بزرگی کاری که ایشان انجام دادند پی میبرم. آن روز هیچ الگویی وجود نداشت و متقاعدکردن جامعه که تنها راه درمان، روش DST است، بسیار دشوار بود.
اما امروز شرایط کاملاً متفاوت است؛ همه چیز مهیا و آماده است. به عبارتی، من بر سر سفرهای آماده نشستهام. باید بسیار ناسپاس باشم اگر از این فرصت برای درمان خود استفاده نکنم. زیرا زحمات بیشماری کشیده شده تا امروز من بتوانم با آرامش سفر کنم و به فردی مفید برای خانواده و جامعه تبدیل شوم.
ممنون از اینکه به صحبتهای من گوش کردید.
ارسال: مسافر سعید
- تعداد بازدید از این مطلب :
163