
مشارکت راهنما همسفر مهتاج
این هفته قشنگ و بیست و هشتمین سال رهایی آقای مهندس را خدمت بنیان کنگره ۶۰، آقای مهندس، خانواده محترمشان و تمامی خدمتگزاران و اعضای کنگره ۶۰ تبریک عرض میکنم. هفته بنیان از مهمترین دستور جلسات کنگره ۶۰ است. کلمه بنیان، یعنی ریشه و ساختار کنگره ۶۰ مانند درخت است که ریشه آن درخت، آقای مهندس هستند. بنیان کنگره ۶۰، ریشه تمام زندگیهای ما هستند؛ بهتر است، مطلب را چنین بیان کنم که ریشهای داریم بسیار استوار و پرمحتوا که تا سالهای سال، ما را تغذیه میکند؛ بنابراین باید به خاطر این موهبت، شکرگزار و سپاسگزار خداوند باشیم؛ به دلیل اینکه این فضل او بود که ما توانستیم این سیستم و ساختار را بیابیم و در آن جای بگیریم؛ اگر که امروز در کنگره هستیم و کاری انجام میدهیم از روی لطف خداوند است.
مناسبت هفته بنیان این است که میخواهد به من یادآوری کند، فراموش نکنم چه حالی داشتم و چه کسانی به من کمک کردند تا از آن زندگی آشوبزده به آرامش و آسایش رسیدم. تا ابد قدردان بنیان کنگره ۶۰ هستم؛ چراکه در روزگاری که معتاد، مجرم شناخته میشد و مواد مخدر جرم بود؛ آقای مهندس این شجاعت را داشتند که تعدادی افراد مصرفکننده را دورهم جمع کنند و آنها را با تریاک، همان تریاکی که جرم محسوب میشد؛ درمان کنند. واقعاً چه شجاعت بینظیری که در چنین شرایط سخت، روش خودشان را پایهگذاری میکنند و نشاندهنده این میتواند باشد که چقدر انسانها برای ایشان ارزشمند هستند؛ به این دلیل که حاضر شدند تمام سختیها را به جان بخرند تا امروز ما شاد زندگی کنیم و بتوانیم از زندگی کردن در کنار عزیزانمان لذت ببریم و بهجرئت میتوانم بگویم، کمتر کسی میتواند این شهامت را داشته باشد.
در دستور جلسه بنیان، درسهای بسیار عظیم و بزرگی نهفته است که همه ما باید سعی کنیم این درسها را دریافت و به آن پی ببریم و با خواندن کتاب ۶۰ درجه زیر صفر، لحظاتی که آقای مهندس تجربه کردند را حس کنیم. از آقای مهندس که هر هفته با آموزشهای نابشان با سیدیهای هفتگی آن املاح و مواد معدنی موردنیاز ما را تأمین میکنند، تشکر میکنم؛ املاحی که ریشه به شاخ و برگ خودش میرساند و درواقع این سیدیها باعث میشوند ما هم آن املاح را دریافت کنیم و جانی دوباره بگیریم و به مسیر خود پرقدرتتر از قبل ادامه دهیم.

مشارکت همسفر شهلا
در وادی تاریکِ اعتیاد، مردمانی بودند که هر صبح با ناامیدی برمیخاستند و هر شب با شکست به خواب میرفتند. راهی نبود و اگر هم بود به سرابی یا به بنبستی تلخ ختم میشد. در همان روزگار، مردی آگاه به رنج با باوری روشن و دلی امیدوار برخاست که مشعلی کوچک در دست داشت؛ اما نورش از جنس نور آفتاب بود؛ چراکه از جنس محبت، تجربه و دانایی افروختهشده بود. گفت: «راهی هست؛ اگر دانایی پیشاپیش رود، اگر عشق همراهش باشد و اگر عمل ستون استوارش شود.» کنگره۶۰ را بنا کرد؛ نه از سنگ و گچ، بلکه از سخن و راه درست و انسانهایی که دوباره به خویشتن بازمیگشتند. روزها گذشت و آن مشعل کوچک، به چراغی برای هزاران انسان بدل شد؛ چراغی که از دل یک نفر آغاز شد و امروز، در مسیر رهایی بسیاری میدرخشد. «هر که چراغی برافروزد، خود نیز در پرتو آن روشن میشود و نوری که به دیگران ببخشی، بهسوی خودت بازمیگردد.»
آقای مهندس پس از هفده سال درگیری با اعتیاد و تجربه انواع راههای ترک که بسیاری از آنها با یأس و ناامیدی همراه بود؛ سرانجام توانستند به کمک شیوهای که خودشان پایهگذاری کردند از اعتیاد رهایی یابند؛ وقتی خاطرات و دستنوشتههای سالهای گذشته را مرور میکنیم، متوجه میشویم که ایشان باصداقتی مثالزدنی بیان کردهاند که دستیابی به متد DST برای درمان اعتیاد، نه از پیش طراحیشده بود و نه بر پایه نظریهای علمی، بلکه در ظاهر حادثهای کاملاً غیرمنتظره و اتفاقی بود که مسیر جدیدی را گشود. سپاس بیپایان از بنیان کنگره ۶۰، آقای مهندس و خانواده مهربانشان که با عشق و صبر، چراغ امید را در دل مسافران و همسفران روشن نگهداشتهاند.

مشارکت مرزبان خبری همسفر معصومه
همت بلند دار که مردان روزگار
از همت بلند بهجایی رسیدهاند
بنیان کنگره۶۰ آغازی بود که صورتمسئله اعتیاد را حل کرد. هفته بنیان یادآور نقطهای است که با آن زندگی بسیاری از ما تغییر مسیر داد. وقتی از بنیان صحبت میکنیم در ظاهر یک کلمه ساده است؛ اما در حقیقت پشت این کلمه تفکر، تجربه و جستوجو نهفته که آقای مهندس آن را باایمان و عمل خود خلق کرده است؛ اگر ما امروز در جلسهای مینشینیم که پر از آرامش، محبت و آموزش است و اگر امروز دوباره در خانههایمان لبخند و امید جریان دارد و خانوادهها بعد از سالها طوفان به ساحل آرامش رسیدهاند؛ همه ریشه در اندیشه و عشقی دارد که بنیان این مسیر را میگذارد.
آقای مهندس فقط یک بنیان نیست؛ بلکه او یک انسان استثنایی است که درد را به دانایی و تاریکی را به چراغ راه تبدیل میکند. کسی که با سختی خود را پنهان میکرد، آن را به دانشی تبدیل کرد که امروز هزاران نفر بهوسیله آن زندگی میکنند؛ این یعنی او نهتنها خودش رهایی یافت؛ بلکه راه رهایی را برای دیگران هموار کرد. هفته بنیان یادآوری میکند که ساختن یک ساختار عظیم آنهم در حوزهای که همیشه از ترس و قضاوت بوده؛ فقط از انسانهایی برمیآید که هدفشان هویت شخصی و شهرت نیست؛ بلکه خدمت و عشق است.
وقتی به زندگی خودم نگاه میکنم میبینم؛ اگر تفکر آقای مهندس نبود و این سازمان محکم و علمی شکل نگرفته بود؛ هنوز در همان سردرگمیها، رفتارهای تکراری و تاریکیها مانده بودم. امروز هر تغییری که در من اتفاق افتاده و هر قدمی که درراه مستقیم برداشته میشود، همه از مسیری بوده که آقای مهندس طراحی کرده است. این هفته برای قدردانی از آقای مهندس است. آقای مهندس شما ثابت کردید انسان میتواند از دل تاریکی چراغی بسازد که برای نسلهای آینده روشن بماند. شما به ما یاد دادید؛ اگر ذرهای عشق، تلاش و تفکر در مسیر باشد در سختترین شرایط هم راه درست را میتوان پیدا کرد. امیدوارم ما هم بتوانیم خدمت کنیم و با آموزش و عمل سالم، ذرهای ازآنچه از شما آموزش گرفتهایم را در مسیر عشق و خدمت عملی کنیم.
عکاس: همسفر ستاره رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
ویراستار: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
ارسال: راهنمای تازهواردین همسفر اکرم نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اردستان
- تعداد بازدید از این مطلب :
283