مرا عهدی ست با جانان که تا جان در بدن دارم، هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم. در ابتدا هفته بنیان را خدمت بزرگمرد تاریخ؛ آقای مهندس دژاکام و خانواده محترم ایشان و همه اعضای کنگره ۶۰ تبریک عرض میکنم. شکرگزار خداوندی هستم که بر من منت نهاده و مرا لایق دانسته که در محضرش برای یکی از آفریدههایی بنویسم که از چشمه جوشان خداوندی سیراب گردیده و در واقع بذر افشانی در بستری را فراهم نموده که هر کس با هر رنگ و پوششی، هر دین و آیینی و هر شهر و دیاری بتواند خود را از این چشمه جوشان سیراب نماید و آمادگی رشد و تکامل پیدا کند. بر خود میبالم که امروز بر کشتی بزرگ کنگره ۶۰ سوار هستم و در اقیانوس بینهایت الهی به همراه این همه خوبان در حرکتم و در امواج متلاطم هستی رمز و رموز و تکنیک موجسواری را یاد میگیرم تا بتوانم آنچه در باورم نمیگنجد را هر لحظه بیشتر ببینم و لمس کنم.
امروز وقتی تاریخچه کنگره ۶۰ را مرور میکنم، میبینم و میشنوم که در طول ۲۸ سال از وقتی که آقای مهندس که خود و خانوادهاش از جنس همسفران کنگره ۶۰ هستند؛ چگونه و با چه رنجها و دردهایی شروع کردند و اینک رقم خوردن این همه اتفاقات و رویدادهایی که جهانیان به آن غبطه میخورند و در حیرت ماندهاند را مرهون زحمات این مرد بزرگ و خانواده محترمشان هستیم. آقای مهندس فرمودند: «بنیان کنگره ۶۰ در واقع همان ریشه کنگره ۶۰ میباشد.» به نظر من ریشه کنگره ۶۰ در آسمانها تنیده شده و روز به روز این ریشه همانطور که شاهد هستیم به طور نامرئی به منابعی میرسد که وقتی از آن تغذیه میکند طعم خوش آن جهانیان را سیراب میکند.
علمی که؛ به گفته آقای مهندس جهانیان در طول ۷۰ یا ۸۰ سال اخیر نه تنها در زمینه اعتیاد بلکه در مسئله چاقی و درمان انواع و اقسام بیماریها هیچ دستاوردی نداشتند و همینطور در مورد صور پنهان و علومی که انسان بتواند معنی واقعی زندگی را درک کند و بفهمد، نه تنها نزدیک نشدهاند، بلکه دورتر هم شدهاند. ما در کنگره ۶۰ هر لحظه و هر روز شاهد رقم خوردن بهترین اتفاقات از جمله رهایی خانوادهها از بند اعتیاد، مقالات علمی و تحقیقاتی موفق آقای مهندس و توانمندیهای اعضای کنگره ۶۰ در زمینههای علمی و مالی هستیم و همه اینها را مدیون بنیان کنگره ۶۰ میباشیم به تعبیر ایشان باوری در ناباوری. به بهانه درمان اعتیاد؛ حال خوش، به بهانه اعتیاد؛ درمان بیماریها، به بهانه اعتیاد؛ عشق و ایمان، به بهانه اعتیاد؛ کمک به همنوعان، به بهانه اعتیاد؛ رسیدن به خود و خدای خود و به بهانه اعتیاد؛ شکرگزاری و سپاس.
شکر شکر شکر بابت این همه لطف خداوندی و بابت آنکه هر لحظه حواسش به من هست. من امروز بر خود لازم میبینم که در کنار استشمام این هوای خوب و معطر کنگره ۶۰ و وجود آقای مهندس به میوه پرثمر تبدیل شوم که خواسته و منظور این بزرگمرد میباشد امیدوارم بتوانم قدردان باشم و فراموش نکنم که از کجا به کجا رسیدهام. به امید روزی که تمام جهانیان از ریشه این درخت تنومند تغذیه گردند و در صلح و آرامش واقعی بهترینها را برای دیگران رقم بزنند.
نویسنده: همسفر محبوبه (عضو لژیون سردار)
رابط خبری: همسفر عفت (عضو لژیون سردار)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم)، دبیر اول سایت
نمایندگی همسفران خمین
- تعداد بازدید از این مطلب :
52