جهانِ خلقت آنقدر وسیع و شگفتانگیز است که تعیین آغاز و پایان آن تقریباً ناممکن به نظر میرسد. کهکشان راه شیری ما حدود صد هزار سال نوری طول دارد و با اینهمه، تنها یکی از کهکشانهای متوسط این جهان بیانتهاست. ما انسانها تنها حدود پنج درصد از جهان فیزیکی را میشناسیم و نسبت به جهانهای نادیدنی و ابعاد پنهان هستی، آگاهی بسیار اندکی داریم؛ گویی تنها بخش کوچکی از حقیقت را مشاهده میکنیم.
انسان شبیه یک نقاش است؛ نقاشی که هر روز با افکار، گفتار و کردار خود تصویری تازه از زندگیاش میکشد. همانطور که یک نقاش با انتخاب رنگها، طرحها و ضربههای قلممو اثر نهایی را میآفریند، من نیز با انتخابهای درست یا غلط، آینده و سرنوشت خود را طراحی میکنم. اینکه در سفر دوم چه انسانی باشم، در سفر اول مشخص میشود و این تصمیمها و تغییراتی است که امروز ایجاد میکنم، نه فردا.
من میتوانم با تغییر نگرش، اصلاح رفتار و عمیقتر دیدن اتفاقات، مسیر زندگیام را دگرگون کنم. راه همیشه وجود دارد؛ کافی است بخواهم و آماده هدایت شدن به سمت ارزشها باشم. وقتی خواستن واقعی شکل بگیرد و با حرکتهای عاقلانه همراه شود، به بسیاری از مسائل مهم دست پیدا میکنم. در نهایت این من هستم که مسئول طراحی و ساختن زندگی خودم هستم، نه دیگری.
نقاشیِ زندگی تنها عبادت و ستایش نیست؛ بلکه یعنی سالمبودن، سالمزیستن و حرکت در مسیر رشد و آگاهی. سیدی «نقاش» دعوتی است به خودآگاهی و مسئولیتپذیری؛ اینکه میتوان همیشه از نو صفحه زندگی را نقاشی کرد و طرحی زیباتر، روشنتر و ارزشمندتر خلق نمود.
به قلم: مسافر راهنما حامد
تایپ: مسافر رضا
تنظیم: مسافر سعید
تهیهشده در سایت مسافران کاسپین
- تعداد بازدید از این مطلب :
133