ما در مورد انسان و کالبد آن نقاش ماهر نیستیم

خداوند در قرآن فرموده: انسان را از گِل و جان را از نار یا شعله‌های آتش خلق کردم، همه چیز ما از خاک است. درختان، زمین، حیوانات و انسان همه از خاک آفریده شده‌اند، جدول مندلیف در جسم ما وجود دارد، در بدن ما کلسیم، منیزیم، پتاسیم، آهن، مس، روی، فسفر و ... وجود دارد. انسان شامل جسم و جان است؛ جسم از خاک آفریده شده و آنچه می‌ماند ما می‌گوییم جان، که از نار است، زمانی‌که می‌خواهیم روی یک صفحه‌ سفید نقاشی بکشیم، باید یک کاغذ مرغوب با رنگ‌های مرغوب و یک نقاش ماهر باشد که بتواند نقاشی را خوب بکشد.

ما در مورد انسان و کالبد آن نقاشی ماهر نیستیم، زیرا خداوند طراحی کرده و نقاش اصلی او می‌باشد و آن را در جایگاه والایی قرار داده و فرموده: تا اینجا را من خلق کردم، اکنون مابقی به عهده‌ خود تو است، پس تابلو را تمام کن، آراسته بودن یعنی، قوانین را رعایت کردن، غیبت نکردن، باید مواظب بود که طرح ما آراسته شود، در غیر این صورت نقاش ماهر نیستیم. باید بدانیم تنها به انسان این جایگاه بالا داده شده، زیرا انسان خالق است و خلق می‌کند، داروها، خانه‌ها، پوشاک، ساختمان، همه را انسان خلق می‌کند، که بایستی از این خلقت مراقبت کنیم.

اکنون شما درمورد کسانی‌که می‌خواهند این تابلو را نقاشی کنند، وظیفه دارید کمک کنید. برخی انسان‌ها اعتقاد دارند که جسم اهمیتی ندارد و معنویات مهم است، ولی این یک تفکر غلط است، باید در نگهداری جسم کوشا باشیم‌؛ اما در مورد ادامه‌ حلقه‌های حیات؛ اگر حلقه‌ها را باز کنیم و پشت سر یکدیگر قرار دهیم، کودکی، جوانی، میانسالی... است و یک تونل بسیار طولانی خواهد شد، اما این حلقه‌ها، داخل یکدیگر هستند، ما نمی‌توانیم بینیم،  باید آن‌ها را به صورت تک‌تک بشکافیم‌.

انسان موجود بسیار عزیزی است، اگر بفهمد که بدی بد و خوبی خوب است، هیچ‌گاه بدی نمی‌کند. اگر انسان بدی کند از جهل او است، اگر ذات او هم بد شده، چون فکر می کند که به نفع او است، در ادامه گفته شد: چگونه دیدن بسیار مهم است، که افراد را چگونه ببینیم؛ روی دیدن باید تفکر کرد که راه را بهتر پیدا کنیم، باید خود شخص بخواهد که درمان شود، یا هدایت شود، یا درس بخواند، یا خود او باید بخواهد به سمت راه خلاف نرود، خیانت نکند. دین پلیسی است که نیاز به مأمور ندارد، وجدانِ خود انسان است که انسان را بیدار می‌کند.

درمورد ادامه‌ حیات هم ما باید بخواهیم و بدانیم که سرنوشت ما چیست؟ انسان با حرکت عاقلانه، نه حسابگرانه وقتی یک چیزی را به‌دست پیدا کند برای او لذت‌بخش خواهد بود، با حرکت‌های عاقلانه به حل مسائل دست پیدا می کند،  که این راه حل از طریق القائات بوده است، که این حرکت را انجام دهد و یا انجام ندهد.با حرکت درست سیستم عمل صحیح را در سر راه ما قرار می‌دهد، انسان مسیر درست را می‌بیند و می داند که کجا باید برود، کدام کار را ابتدا و کدام را در مرحله بعد انجام دهد.

زمانی‌که خداوند در سیستم به اشخاصی جایگاه و مقام می‌دهد تمام از روی حساب و کتاب است، چون خداوند می‌داند. خداوند انسان را به کارهای خوب راهنمایی می‌کند که خوب حرکت کند، و آن موقع هست که حرکت ادامه پیدا می‌کند و به نتیجه می‌رسد، باید حرکت ادامه‌دار باشد که اعجاب کند و به نتیجه رسیده و مورد تشویق قرار گیریم.

تایپیست: همسفر بتول رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون بیست‌وچهارم)
عکس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون‌ هفتم)
ارسال: همسفر فریده رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون بیست‌وسوم)
نمایندگی همسفران سلمان‌فارسی