گاهی صفت‌هایی در انسان نهفته و بالقوه هستند

جلسه ششم از دوره پنجاه‌و‌هشتم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه همسفران کنگره۶۰ نمایندگی سلمان‌فارسی اصفهان به استادی همسفر بهاره و نگهبانی همسفر زهره و دبیری همسفر زهره با دستور‌جلسه« وادی دهم: صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است » در تاریخ ۱۴۰۴/۹/۱۰ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:
به نام عشق که در تجلیِ نگاهِ تو آن را آموختم، به نام محبت که خالق آن کوه که سهل است، جهانی را با همه بود و نبودش جابجا می‌کند، شاید نگاهم را خواندی که مرا به نور و روشنایی هدایت کردی، شاید سوز سینه‌ام را لمس کردی که برایم چنین مکانی را برگزیدی، من نمی‌دانم و هیچ وقت نخواهم دانست که اگر عشق و محبت تو نبود چگونه زنده بودم و زندگی می‌کردم، آری تو باوری در ناباوری‌ها بودی و من تنها و هیچ پشت و پناهی جز تو ندارم، یاد الله در هر جا صدای عارفانه نور است که دستِ در راه‌ماندگان را می‌گیرد و آن‌ها را به سمت توحید که همان نهایت عشق است، هدایت می‌کند.

صفت گذشته در انسان صادق نیست؛چون جاری است. ویژگی و یا خاصیت هر چیزی  صفت آن می‌شود؛ گاهی صفت‌هایی در انسان وجود دارد؛ اما نهفته و بالقوه هستند و هنوز انسان‌ها از آن استفاده نکرده‌اند این تغییر صفت استعدادی است که خداوند در وجود انسان گذاشته که انسان بتواند به سمت نیکی‌ها و پاکی‌ها حرکت کند این تغییر صفت مخصوص انسان است یعنی یک پلنگ یا یک شیر نمی‌تواند صفت درنده خود را کنار بگذارد و آرام و رام شود، به نظر من هم لزومی نداشته یک پلنگ یا شیر بخواهد صفت خود را تغییر دهد؛ اما انسان می‌تواند از تاریکی‌ها به سمت روشنایی‌ها حرکت کند و ما این موضوع را به روشنی با پوست، گوشت و استخوان خود لمس کردیم.

یک انسان محکوم نیست که تا آخرین لحظه عمر خود یک صفت ناپسند را با خود داشته باشد و به واسطه وجود آن صفت از خیلی چیزها و لذت‌های زندگی که خداوند برای او فراهم کرده محروم باشد. اگر فکر کنیم در واقع همین اتفاق می‌افتد یعنی هر کس به اندازه‌ای که صفت منفی دارد به همان اندازه از لذت‌های زندگی و اصل حیات که خود یک لذت شیرین است محروم می‌ماند؛ زیرا وجود صفات منفی در انسان گیرنده‌های حسی انسان را می‌بندد و اجازه ورود شادی و لذت‌ها به انسان داده نمی‌شود، برای تغییر کردن و به سمت نور و روشنایی حرکت کردن تنها کاری که ما بایستی انجام دهیم این است که به فرامین خداوند گوش دهیم.

باید به این باور قلبی برسیم که در مسیر ارزش‌ها حرکت کنیم، حرکت در مسیر ارزش‌ها یعنی دوری از غیبت، دروغ، حسادت، کینه، انتقام، مردم آزاری و بقیه موضوعاتی که در کتاب آسمانی ما مطرح شده‌ است. ممکن است در نگاه اول بگوییم که ما به فرامین خداوند عمل می‌کنیم؛ شاید این در ذهن انسان متصور شود خوب کاری ندارد، آن ضد‌ارزش‌ها را انجام نمی‌دهم؛ اما موضوع به این سادگی نیست تا زمانی‌که آموزش نباشد، یادگیری اتفاق نمی‌افتد و آموزش‌ها در عمق وجود انسان رخنه نکند و این کار عملی نیست.

در واقع باید دانشی به انسان آموخته شود که از طریق  آن به انسان اثبات شود که تمامی ضدارزش‌هایی که در قرآن مطرح و انسان از آن نهی شده به ضرر انسان است و طبق فرمایش دکتر امین: انسان را مانند یک برکه راکد نگه می‌دارد که بیت حشرات می‌گردد. ضدارزش‌ها و موضوعات منفی هیچ نفعی برای انسان ندارد. تمام ما که در کنگره۶۰ از این آموزش‌ها بهره می‌گیریم، واقعا نعمت بزرگی نصیب ما شده است؛ البته خداوند از روح خود در انسان دمیده بنابراین صفات خداوند در انسان وجود دارد؛ اما نیروهای منفی هیچ موقع بیکار ننشستند و به‌طور مصرانه و قوی عمل می‌کنند و تا آموزشی نباشد و اجازه ورود  پاکی‌ها و نیکی‌ها به انسان داده نمی‌شود.

نکته دیگری که انسان هنگام آموزش باید همراه داشته باشد توکل و ایمان قلبی به خداوند است؛ زیرا انرژی لازم را برای ادامه راه، باید از توکل داشتن به خداوند بگیریم و این دانایی و آگاهی به همراه انرژی زمانی به وجود می‌آید که انسان پخته شود. آقای مهندس می‌فرمایند: پختگی در هر شخصی در سنی به وجود می‌آید، به نظر من اگر که پختگی در یک انسان معمولی مثلاً  در سن ۴۰ سالگی رخ دهد، کسانی‌که از آموزش‌های کنگره۶۰ بهره می‌گیرند به‌طور‌ مثال در سن ۲۵ سالگی این اتفاق برای آن‌ها می‌افتد.

صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون انسان جاری است. این موضوع بسیار مهم است؛ زیرا هم به انسان امید و هم از طرفی به او بیم می‌دهد که ای انسان شاید اکنون در شرایط خوبی قرار داری، مردم‌دار هستی و مقام و منصب و جایگاه خوبی داری ولی ممکن است به واسطه دور شدن از ارزش‌ها سقوط کنی و آن مقام، منصب و جایگاه خوب از تو گرفته شود. در واقع آن قدرت اختیار و انتخاب انسان هست که تعیین می‌کند انسان به چه سمتی حرکت کند، به سمت فسق و فجور یا به سمت تقوا برود و چگونه زندگی خود را ترسیم کند.

آقای مهندس بارها فرمودند: صحبت‌هایی که در کنگره۶۰ می‌شود، خصوصاً وادی چهاردهم تمام برگرفته از کتاب خداوند هستند و به عقیده من این موضوعی که در وادی دهم بیان شده، این نکته از قرآن هست: در سوره بقره آمده اگر خطا کردید توبه و بازگشت کنید که خداوند آمرزنده و مهربان است، در این آیه گفته نشده که تو اگر گناه بزرگی کردی بخشیده نمی‌شوی و یا اگر سن تو بالا است، بخشیده نمی‌شوی اگر بسیار گناه کردی و یا اگر در زندگی شکست خوردی محکوم به فنا هستید، هیچ یک از این‌ها را گفته نشده است؛ فقط می‌گوید می‌توانید بازگشت کنید و تغییر ایجاد کنید.

یکی از راه‌هایی که به انسان کمک می‌کند تا در مسیر تغییرات مثبت قرار گیرد، این است که حس‌های خود را تقویت کند، تقویت حس‌ها نکته بسیار مهمی است که همه ما باید بهش توجه کنیم. استاد عزیزم خانم بهاره که می‌گویند: عادت‌های بد خود را در طی یک هفته به چالش بکشید و در راه رفع آن‌ها تلاش کنید، هرچه حس‌ها کم و بسته‌تر باشند؛ نمی‌توانیم از قوه عقل‌ خود به درستی استفاده کنیم. نکته دیگر اینکه اگر در راه مشکلات مدام غر بزنیم، شکایت کنیم انرژی زیادی از ما گرفته می‌شود و جلوی رشد ما را می‌گیرد؛ در نتیجه نمی‌توانیم از قدرت تفکر خود به خوبی استفاده کنیم. در پایان از خداوند می‌خواهم به همه ما کمک کند که ذره‌ذره به سمت خوبی‌ها، نیکی‌ها، محبت و عشق گام برداریم. ممنونم که به صحبت‌های من گوش دادید.

اهدای تقدیرنامه‌های لژیون سردار

مرزبان کشیک: همسفر مهدیه و مسافر مصطفی
تایپیست: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون بیست‌و‌دوم)
عکس: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یازدهم)
ارسال: همسفر فریده رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون بیست‌وسوم)
نمایندگی همسفران سلمان‌فارسی