هیچ ویژگی منفی در ما ثابت نیست

جلسه دوم از دوره پنجم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی اردستان به استادی دنور همسفر ستاره، نگهبانی دنور همسفر آسیه و دبیری راهنما همسفر مهتاج با دستور جلسه‌ "وادی دهم: صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است." روز دوشنبه ۱۰ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت 14:00آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان جلسه و همه عزیزانی که به من اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم، صمیمانه تشکر می‌کنم؛ اگر بخواهم درباره دستور جلسه امروز صحبت کنم؛ همان‌طور که می‌دانیم هر وادی، همچون کلیدی است که دری نو از معرفت و شناخت را به روی ما می‌گشاید و موضوعی مهم را به ما می‌آموزد؛ برای مثال، وادی تفکر بر اهمیت تفکر سالم و هدفمند تأکید دارد؛ این‌که اگر اندیشه‌ای درست داشته باشیم و بتوانیم آن را در زندگی‌مان به کار بگیریم، قطعاً می‌توانیم به موفقیت برسیم و یا وادی چهاردهم که ما را به عشق و محبت هدایت می‌کند و نقش این دو صفت الهی را در تکامل انسان یادآور می‌شود. دستور جلسه امروز، وادی دهم است که می‌گوید: «صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون انسان جاری است.» این جمله، پیام بسیار مهمی دارد که به ما می‌گوید در هر نقطه از مسیر زندگی قرار داریم؛ می‌توانیم تغییر کنیم؛ هیچ صفت بد یا ویژگی منفی در ما ثابت و همیشگی نیست.

ما موجوداتی جاری، زنده و در حال تغییر هستیم؛ بنابراین اگر خصوصیت ناپسندی در ما وجود دارد، می‌توانیم آن را اصلاح کنیم و مسیر تازه‌ای را برگزینیم. در این وادی گفته می‌شود که آغاز هر تغییر از حس شکل می‌گیرد؛ از همان احساسات درونی که سرچشمه بسیاری از رفتارهای ماست. انسان‌هایی که در دل خود کینه، حسادت یا نفرت دارند؛ اگر حس خود را پالایش کنند؛ می‌توانند شخصیتشان را تغییر دهند و به‌مراتب بالاتری از انسانیت برسند؛ همین حس است که می‌تواند انسان را به صعود یا سقوط بکشاند؛ وقتی حس اصلاح شود، صفاتی همچون امیدواری، ایمان، بخشش و محبت در انسان تقویت می‌شود؛ صفاتی که همه از ویژگی‌های خداوند هستند و اگر در وجود ما پرورش یابند، رشد می‌کنیم وزندگی زیباتری می‌سازیم.

برای درک بهتر این موضوع، می‌توانیم رودخانه را مثال بزنیم. رودخانه از نقطه‌ای کوچک آغاز می‌شود، جویباری که شاید در ابتدا قدرت و شکوهی ندارد؛ اما هدف بزرگی، در دل دارد و آن رسیدن به دریا است. در مسیر حرکت خود با سنگ‌ها، پستی‌ها، بلندی‌ها و مشکلات فراوان مواجه می‌شود؛ اما هیچ‌یک مانع جریان آن نمی‌شود. رودخانه باتحمل سختی‌ها به مسیر خود ادامه می‌دهد تا سرانجام به مقصد برسد. این مثال، کاملاً شبیه مسافران کنگره است؛ کسانی که سفر خود را از نقطه‌ای آسیب خورده آغاز می‌کنند؛ اما با آموزش‌ها، تلاش و استمرار، کم‌کم رشد می‌کنند و به انسان‌هایی باایمان، پاک و متعادل تبدیل می‌شوند. در کنگره، ما به‌خوبی می‌توانیم جریان وادی دهم و حتی همه وادی‌ها را لمس کنیم.

آموزش‌ها، بسیار روشن و قابل‌درک‌اند؛ تنها کافی است آن‌ها را در زندگی عملی کنیم تا به آرامش، رشد و موفقیت برسیم. من خودم در این مدت، یکی از صفاتی را که در کنگره به زیبایی لمس کرده‌ام، بخشندگی‌ است؛ قبل از ورود به کنگره نیز روحیه بخشنده‌ای داشتم و همیشه دلم می‌خواست زندگی دیگران سامان پیدا کند؛ اما وقتی وارد کنگره شدم و حدود شش ماه خدمت کردم، تازه فهمیدم بخشش چقدر عمق دارد و چه حس ناب و روح‌بخشی به انسان می‌دهد. با بخشش، احساس می‌کردم چیزی در وجودم کامل شده است. خدا را شکر می‌کنم که این فرصت را به من داد و بسیار خوشحالم که می‌توانم این مسیر را ادامه بدهم. بخشندگی، چه مالی و چه معنوی، همیشه اثر خود را در روح انسان می‌گذارد.

حقیقت این است که مال، ماشین، خانه و تمام داشته‌های دنیایی، روزی از ما جدا می‌شوند و هیچ‌چیز برای همیشه ماندگار نیست. تنها چیزی که باقی می‌ماند، آن چیزی است که بخشیده‌ایم؛ همان چیزی که از دل گذشته‌ایم؛ همین بخشش، حالمان را در این دنیا خوب می‌کند و هم در جهانی دیگر همراه ما خواهد ماند. در پایان، از آقای مهندس با تمام وجود سپاسگزارم که چنین بستری را فراهم کردند تا ما بیاییم، آموزش بگیریم و در مسیر انسانیت رشد کنیم. بسیار خوشحالم که در کنگره حضور دارم و قدردان این نعمت هستم. تلاش می‌کنم تا جایی که می‌توانم با خدمت کردن جبران کنم. امیدوارم شما دوستان عزیز نیز مثل من این حس و حال‌های زیبا را تجربه کنید و در تمام مراحل زندگی موفق باشید.

تایپیست: همسفر شهلا رهجوی راهنما همسفر مهتاج (لژیون اول)
عکاس: مرزبان خبری همسفر معصومه
ویراستار: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر اکرم نگهبان سایت

همسفران نمایندگی اردستان