برای درک رابطه یادگیری و معرکه‌گیری، ابتدا باید معنای هر یک را شناخت، یادگیری و آموزش از بنیادی‌ترین فرآیندهای رشد انسان هستند. انسان از نخستین لحظه‌های زندگی تا پایان عمر در حال آموختن است؛ اما آن‌چه به این روند عمق و جهت می‌دهد، آموزش است و در واقع آموزش پلی میان دانستن و توانستن است. اکنون به موضوع معرکه‌گیری می‌پردازیم، در گذشته برخی از افراد که اهل تلاش نبودند، با جمع کردن مردم و انجام نمایش‌هایی مانند پاره کردن زنجیر یا کارهای به ظاهر خارق‌العاده، توجه دیگران را جلب می‌کردند؛ چنین افرادی را معرکه‌گیر می‌نامیدند.
شاید این پرسش مطرح شود که چرا این موضوع در کنگره۶۰ بیان شده است؟ اگرچه امروز دیگر آن معرکه‌گیری‌های خیابانی کمتر دیده می‌شود؛ اما آقای مهندس از این مفهوم به‌عنوان تمثیل استفاده کرده‌اند تا انسان‌هایی را توصیف کنند که در حاشیه می‌مانند و به دنبال رشد، یادگیری و خدمت نیستند. مصرف مواد مخدر، انسان را به معرکه‌گیر ماهری تبدیل می‌کند؛ تا جایی که حتی جای پذیرش خطا باقی نمی‌ماند؛ البته معرکه‌گیری در همه انسان‌ها وجود دارد؛ اما شدت آن متفاوت است.
فرد معرکه‌گیر نیروی درونی خود را صرف آموزش و خدمت نمی‌کند و همواره درگیر تجسس در کار دیگران، غیبت و جدل است. معرکه‌گیری از نادانی سرچشمه می‌گیرد و هیچ نوع آموزشی در آن وجود ندارد. در این‌جا باید از خود بپرسیم آیا می‌خواهم مسیر آموزش را انتخاب کنم یا در حاشیه بمانم؟ اگر خواسته درونی ما یادگیری باشد، کنگره۶۰ بهترین مکان برای رشد است؛ جایی که هر فرد با هر میزان سواد می‌تواند آموزش ببیند و توانایی‌های خود را شکوفا کند. در کنگره۶۰ با آموزش جهان‌بینی، اصول تعادل و با شیوه زندگی سالم آشنا می‌شویم.
یادگیری فقط به مدرسه و دانشگاه محدود نیست؛ بلکه در تمام بخش‌های زندگی؛ مانند ایجاد ارتباط صادقانه با راهنما، شیوه صحیح برخورد با فرزندان یا ساختن روابطی سالم در خانه ارتباط دارد. هدف اصلی ما در کنگره۶۰، رهایی از ضد‌ارزش‌ها است و این هدف بدون آموزش محقق نمی‌شود. اگر فردی در کنگره مسیر یادگیری و خدمت را در پیش نگیرد، به تدریج وارد حاشیه و معرکه می‌شود. کسانی که تماشاگر تلاش دیگران هستند، معمولاً دور هم جمع شده و انرژی خود را صرف امور بیهوده می‌کنند؛ در نتیجه از چرخه رشد باز می‌مانند، این یکی از بدترین وضعیت‌هایی است که انسان می‌تواند در آن گرفتار شود.
رابطه میان یادگیری و معرکه‌گیری این است که هرگاه از آموزش فاصله بگیریم، خود جایگاه‌مان را متزلزل کرده و به سمت نابودی می‌رویم. کسی را که خوابیده می‌توان بیدار کرد؛ اما کسی را که خود را به خواب زده نمی‌توان بیدار کرد. نیروهای منفی به زیباترین شکل وارد ذهن و روان انسان می‌شوند، جهل در همه انسان‌ها وجود دارد؛ اما با یادگیری می‌توان آن را زدود.
منبع: صحبت‌های آقای مهندس در جلسات جهان‌بینی و سی‌دی رابطه یادگیری و معرکه‌گیری
نویسنده: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفتم)
رابط خبری لژیون هفتم: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفتم)
ویرایش و ارسال: همسفر رباب رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی صائب تبریزی
- تعداد بازدید از این مطلب :
52