بخشش، نتیجه حس پاک

جلسه سوم از دور پنجم از سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره 60 نمایندگی وکیلی با استادی همسفر فاطمه، نگهبانی مسافر حمزه و دبیری مسافر محمد رضا با دستور جلسه" هفته گلریزان" در روز پنجشنبه 22 آبان ماه1404 ساعت16:00 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، فاطمه هستم، همسفر. سپاسگزار خداوند هستم که این فرصت را به من داد تا در این جایگاه قرار بگیرم و در کنار شما دوستان مهربان، آموزش ببینم و رشد کنم. از نگهبان محترم، مسافر حمزه، تشکر می‌کنم که این فرصت را در اختیار من گذاشتند تا در این جایگاه خدمت کنم. همچنین از راهنمای بزرگوارم که همیشه همراه و مشوق من بودند، و از تمامی خدمت‌گزاران کنگره ۶۰ که با عشق و از خودگذشتگی خدمت می‌کنند، صمیمانه سپاسگزارم.
دستور جلسه‌ی امروز، گلریزان است. گلریزان یعنی بازپرداخت بدهی، یعنی حرکت از تفکر به عمل، و یعنی درک لحظاتی که در هیچ‌کجا و هیچ‌زمانی نمی‌توان تجربه‌شان کرد. خوشبختانه کنگره این فرصت را در اختیار ما قرار داده تا بتوانیم این لحظات ناب را لمس کنیم. مهم نیست که چه مقدار پرداخت می‌کنیم؛ کسی که شش میلیون پرداخت کرده و عضو لژیون سردار شده، تمام توانش را گذاشته و پهلوان خودش است. این عمل در کائنات ثبت می‌شود. جناب مهندس مبلغ لژیون سردار را تغییر ندادند، چرا؟ چون می‌خواستند همه‌ی افراد بتوانند به جایگاه سرداری برسند و وارد این چرخه‌ی ارزشمند شوند. وقتی وارد چرخه‌ی بخشش می‌شویم، صفت بخشیدن در ما متجلی می‌شود و می‌توانیم درست حرکت کنیم. این "درست حرکت کردن" یعنی رسیدن به فهمِ بخشش؛ یعنی بدانم چرا می‌بخشم، در چه مسیری می‌بخشم، و چه مقدار باید ببخشم. میزان بخشش به خود من بستگی دارد. من باید تمام توانم را بگذارم.
استاد امین در سی‌دی «تیر و کمان» می‌فرمایند: «خودتان را در معرض بخشش قرار دهید»؛ یعنی آن‌قدر ببخشید که احساسش کنید. همان‌طور که می‌گوییم باید یک‌پنجم از مواد کم شود تا بدن آن را حس کند و شروع به ترمیم کند، بخشش هم باید به اندازه‌ای باشد که حس شود، تا پالایش اتفاق بیفتد. وقتی قدرت بخشیدن را پیدا کنیم، قدرت به‌دست آوردن را هم به‌دست می‌آوریم. باید باور کنیم که پولی که در دست ماست، امانتی‌ست؛ ما صاحب آن نیستیم. پس باید آن را در بهترین مسیر هزینه کنیم. اما اینکه در چه مسیری و چرا ببخشیم؟ شاید بیرون از کنگره بخششی انجام دهیم و ندانیم که در چه راهی خرج می‌شود. اما در کنگره، مسیر روشن است. می‌دانیم که این بخشش می‌تواند خانواده‌ای را دوباره دور هم جمع کند، یا فرزندی را که سرنوشت نامعلومی دارد، به آغوش خانواده بازگرداند. طبق تحقیقات جناب مهندس، این بخشش‌ها می‌توانند حتی در درمان بیماری‌های صعب‌العلاج و بازگرداندن افراد به زندگی نقش داشته باشند
.من چرا می‌بخشم؟
چون در مکانی هستم که آموزش می‌گیرم و به حال خوب می‌رسم. اگر من امروز نبخشم، آیندگان چنین مکانی برای آموزش نخواهند داشت. پس می‌بخشم تا این بستر برای نسل‌های بعدی حفظ شود.
جناب مهندس در سی‌دی «قلب» می‌فرمایند: «انسان‌ها زمانی که حس‌شان پاک می‌شود و پالایش می‌شوند، برای خدمت به دیگران از جان و مال‌شان می‌بخشند. دیگران برایشان اهمیت پیدا می‌کنند و از کمک به دیگران لذت می‌برند.» اما مهم است که هر کسی خودش به فهم بخشش برسد. بخشش با اجبار معنا ندارد؛ چشمه باید از درون بجوشد. من باید قدردان بستری باشم که باعث حال خوبم شده. با همه‌ی چیزهای بدی که کنگره از من گرفت و خوبی‌هایی که به من داد، آیا نباید من هم کاری انجام دهم؟ به‌عنوان یک انسان وظیفه دارم در برابر آنچه دریافت کرده‌ام، با خدمت مالی یا انسانی، سهمی در حفظ این بستر داشته باشم. چیز دیگری جز عشق و محبت نمی‌تواند دلیل این همه خدمت بی‌چشم‌داشت باشد. همه‌ی کسانی که اینجا هستند، فقط برای حال خوب دیگران خدمت می‌کنند.

استاد امین می‌فرمایند: «شخص باید ذره‌ذره و به اندازه‌ی خودش ببخشد تا پالایش اتفاق بیفتد و به خلوص برسد.» مثل چاه آبی که تازه حفر شده و ابتدا گل‌آلود است، اما کم‌کم صاف می‌شود و به خلوص می‌رسد.ان‌شاءالله اگر گره‌ای در وجودمان بوده و نتوانستیم در جشن گلریزان شرکت کنیم، با کمک خداوند و کسب دانایی، آن گره را باز کنیم و بتوانیم بخششی انجام دهیم تا دیگران هم به این مکان بیایند و به حال خوب برسند.

ممنونم که به صحبت‌های من گوش دادید.
پیاده‌سازی مسافر مسعود لژیون سوم
عکاس خبری مسافر محمد رضا لژیون هشتم