آغاز خدمت، امتداد رهایی

جلسه یکم از دور یکم از سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره 60 نمایندگی تازه تاسیس یزد با استادی مسافر علی، نگهبانی مسافر سعید و دبیری مسافر جلال با دستور جلسه" وادی نهم و تاثیر آن روی من" در روز پنجشنبه 15 آبان ماه 1404 ساعت 16:00 آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
آغاز به‌کار نمایندگی را در رأس خدمت جناب مهندس، خانواده‌ی محترم ایشان، خانواده‌ی بزرگ کنگره ۶۰ و همه‌ی عزیزانی که از ابتدا همراه بودند و خدمت کردند تا ما نیز در این نمایندگی گرد هم بیاییم و استارت کار را بزنیم، صمیمانه تبریک عرض می‌کنم.از دیده‌بان‌های محترم بسیار سپاسگزارم و خداقوت عرض می‌کنم خدمت ایجنت گرامی و گروه مرزبانی پرتلاش‌شان.
امیدوارم همان‌طور که کنگره تا امروز منشأ خیر، برکت، رهایی و حالِ خوب برای جامعه بوده، این نمایندگی نیز با قدرت مسیر خدمت را ادامه دهد و به امید خدا، از دل همین نمایندگی، شعبات جدیدی نیز شکل بگیرد.
تفعلی زدم به کتاب «60 درجه زیر صفر» و چند خطی از آن را می‌خوانم، سپس به دستور جلسه می‌پردازیم:
استاد سردار می‌فرمایند:
«ما به اوضاع و احوال شما همچنان واقف هستیم؛ و این یعنی آمیزه‌ای از رنگ‌ها برای خلق بهترین تصویر از آنچه باید زنده نقاشی شود، تا در چهارچوبی محکم و خلل‌ناپذیر قرار گیرد. برای جوانه‌ها، و به‌ویژه جوانان، سنی بسیار مفید است که از مضرات دور باشند؛ و اگر نزدیک یا درگیر هستند، از درون به بیرون و از بیرون به حلقه‌ی هستی بازگردند، که لازمه‌ی تکامل است. البته به نحوی که می‌دانید، همان‌گونه که پیش‌تر عرض شد، ما باید آنچه در توان عقلی‌مان می‌گنجد انجام دهیم؛ یعنی مسئول اول خود باشیم و سپس به خداوند بسپاریم. به همین علت، انتخاب‌گر خود در عالم آگاهی و ناآگاهی باشیم، و بر ماست که برای وظایف‌مان تابع انضباط باشیم تا در نهایت با خودمان مسئله‌ای نداشته باشیم.» این بخش از کتاب، پیش‌زمینه‌ی وادی ششم است؛ و همان‌طور که می‌دانیم، این کتاب و نوشتارهای آن همواره منبع و مرجع آموزش‌های ما در کنگره بوده‌اند.
در وادی نهم آمده است:
«اگر نیرویی از کم آغاز شود و به درجات بالاتر برسد، نقطه‌ی تحمل شکل می‌گیرد.»
وقتی به گذشته نگاه می‌کنم، حدود ده سال پیش از میبد آغاز کردیم، سپس نمایندگی وکیلی، و حالا یزد. این مسیر دقیقاً مصداق همین وادی است. هرچه جلوتر آمدیم، نقطه‌ی تحمل‌مان تغییر کرد؛ چون هم پارامتر زمان را طی کردیم، و هم موضوع به‌صورت منظم و مرتب تکرار شد. همه‌ی اتفاقاتی که افتاد، باعث شد این نقطه‌ی تحمل جابه‌جا شود و خوشبختانه رو به افزایش باشد. در سفر یازده‌ماهه‌ی استاندارد یک مسافر، پارامتر زمان نقش کلیدی دارد. سفر اولی‌ها در بحث مصرف دارو کاملاً تابع قانون هستند؛ روزه‌داری واقعی را تجربه می‌کنند، و با تکرار و تمرین منظم، اتفاقی شگفت‌انگیز رقم می‌خورد که در ابتدا حتی برای خودشان هم قابل باور نیست، همان‌طور که برای ما نبود.
برای خود من، ورود به کنگره ۶۰ و آغاز درمان در اصفهان، در ابتدا مجوزی برای مصرف بود؛ اما هرچه جلوتر آمدم، دیدم شرایط در حال تغییر است. با شروع سفر، فرد خواه‌ناخواه از اجتماع مصرف‌کنندگان فاصله می‌گیرد، زمان زیادی از شبانه‌روز که صرف مصرف یا تهیه مواد می‌شد آزاد می‌شود، و با ورود نظم و انضباط به زندگی، شرایط جسمی نیز دچار تحول می‌شود. در ادامه، واکنش مثبت خانواده، نور ایمان و باور را در دل فرد روشن می‌کند.
چه بخواهیم و چه نخواهیم، نمی‌توانیم از پارامتر زمان جدا شویم. جالب اینجاست که در همه‌ی ابعاد زندگی، زمان را در نظر می‌گیریم، جز در درمان اعتیاد. همیشه به دنبال درمان سریع و راه‌حل‌های اورژانسی بوده‌اند، بدون اینکه زبان بدن را بشناسند یا با بدن درست برخورد کنند.

اما در کنگره، با روش DST، داروی مناسب، زمان مناسب و مقدار مناسب، و همچنین مثلث مهندسی اعتیاد (اشباع، تغذیه، سازگاری)، می‌بینیم که افراد به‌راحتی به درمان می‌رسند. این یعنی نقطه‌ی تحمل پیدا شده؛ نه با زور و اجبار، بلکه با گذشت زمان، داروی مناسب و آموزش‌های کاربردی. منِ علی باید همیشه به یاد داشته باشم که پارامتر زمان قابل حذف نیست و باید آن را در همه‌ی مراحل مدنظر قرار دهم.

امیدوارم بتوانیم این آموزش‌ها را سرلوحه‌ی کار خود قرار دهیم و در مسیر خدمت، رشد و رهایی، ثابت‌قدم باشیم.

پیاده‌سازی و عکاسی خبری مسافر علی مرزبان نمایندگی یزد