همسفر لیلی:
جشن گلریزان جشنی از جنس عشق و بخشش است جایی که انسان هابرای کمک به هم ، دل هایشان را به گل تبدیل می کنند و در زمین مهربانی می کارند. گلریزان یعنی شکفتن در بهار انسانیت؛ یعنی فهمیدن اینکه ثروت واقعی در بخشیدن است نه در اندوختن. در گلریزان عدد ها مهم نیستند ، مهم آن عشقی است که از دل برمی خیزد و در نگاه مسافران و همسفران می درخشد ؛که به نظر من یک جور رهایی است رهایی از وابستگی حساب و کتاب. در گلریزان شرکت میکنیم با الهام از طبیعت و از همکاری زنبور عسل درس میگیریم که چقدر شگفت انگیز است هر زنبور با عشق و مسولیت پذیری سهم کوچک خود را که شهدی اندک است به کندو میآورد و در نهایت بنایی استوار و مملو از برکت (عسل) پدید می آورد. که هیچ زنبوری به تنهایی قادر نیست آن خانه شش ضلعی را بسازد. گلریزان نیز دقیقا همین است . هر عضو با مشارکت به ظاهرکوچک در ساختن بنایی عظیم سهیم میشوند. پس گلریزان یعنی بهار کنگره و بهارکنگره یعنی بهارما.
همسفر سامره:
بدانید هر قدر که می توانید ، برای دانستن، توانایی و قدرت فکر لازم است. پس باید بتوانید تا بدانید. ( سردار ) جشن گلریزان جشن من و خدا است، یعنی فقط من و خدا در این جشن حضور داریم و هیچکس دیگری در این جشن حضور ندارد، من در مقابل خداوند قرار گرفتهام و در این جشنی که برپا شده شرکت میکنم. به من هم هیچ ارتباطی ندارد که دیگران چقدر پرداخت میکنند، هر کسی که در این داستان قرار میگیرد، در جشنی قرار گرفته که مخصوص خود او است و او میداند که توان و اندازهاش چقدر است. در واقع وقتی در جشن گلریزان شرکت میکنم، اصلاً نگاه نمیکنم که چه کسی کمک میخواهد و اصلاً قرار است که این کار را برای چه کسی انجام دهم، من برای خودم این کار را میکنم و روزی است که من مقابل خداوند میایستم و آن چیزی که به من بخشیده شده را، من هم متقابلاً میبخشم.
عشقی است که بین تو و پروردگار وصل خواهد شد و برای تو اتفاق میافتد؛ یعنی پاداش سفر اول پاداش عظیمی است و آن پیوند عشقی است که بین تو و پروردگار متصل میشود و آن پیوندی که ایجاد شده بود و تو رها و گم کرده بودی و دوباره برقرار میشود. کجا این پیوند دوباره برقرار میشود و کجا من آن پاداش را دریافت میکنم؟ انسان تنها موجودی است که میتواند ارتقا پیدا کند و تکامل یابد و اگر انسان رشد و گسترش یابد، آنگاه میتواند به اندازه خداوند بخشنده و مهربان باشد. یک نکتهای که در بخشندگی باید آن را رعایت کنیم این است که بیحساب بخشنده باشیم، اگر در مقابل خداوند بیحساب ببخشیم، قدر مسلم خداوند هم بدون حساب به ما میبخشد. بزرگ بخشیدن، بزرگ دریافت کردن را دارد، چون خالق ما بزرگ است. افرادی که میگویند: ما بخشیدیم، ولی اتفاقی در زندگی ما رخ نداد به دلیل این است که به اندازه و قد خود نبخشیدهاند. ما یک حساب مادی داریم و یک حساب معنوی و تنها راه واریزکردن از حساب مادی به حساب معنوی، بخشیدن است؛ یعنی زمانی میتوانید حساب معنوی خود را شارژ کنید که در حساب مادی شما بخشش اتفاق افتاده باشد.

همسفر غزاله:
سپاسگزار پروردگاری هستم که مسیر گمشده در زندگیام را به من نشان داد. بسیار خوشحالم در دورهای زندگی میکنم که آقای مهندس نقشآفرینی میکنند. اگر به زندگی قبل از ورودم به کنگره برگردم، من یک آدم گوشهگیر و افسرده بودم و همهچیز را با دید منفی نگاه میکردم، از روزی که وارد کنگره شدم روحیه من چنان عالی و خوب شده که لحظه شماری میکنم که روز جلسه برسد و به من خدمت بدهند؛ آن موقع خواهم فهمید که چقدر مدیون کنگره هستم؛ اگر قدر داشتههایم را ندانم کمکم آنها را از دست خواهم داد؛ اما اگر قدر لطف، نعمتها و آنچه خدا به من داده را بدانم مطمئناً خداوند به داشتههایم برکت میدهد. به نظر من بهترین تشکر همان است که از قلب، زبان و عملِ، که همان جشن گلریزان است، خواسته قلبی من این است که بتوانم در کنگره بمانم و سالهای سال در کنگره خدمت بگیرم و خدمت کنم. امام رضا علیهالسلام میفرماید: «کسی که از بندگان خداوند تشکر نکند، از خداوند متعال تشکر نکرده است.» بسیار تا بسیار شاکر و سپاسگزار خداوند بزرگ هستم بابت این موهبت الهی. از آقای مهندس دژاکام و تکتک اعضای کنگره۶۰ که همه همسفران سپاسگزارم که با وجود آنها انرژی و آموزش میگیرم؛ شکر شکر شکر.

همسفر زهره:
هرساله جشنی داریم به نام گلریزان؛ که بسیار باشکوه است، جشنی که افراد با بخشیدن قسمتی از دارایی خود به حال خوش میرسند و طبق صحبتهای جناب آقای مهندس؛ اگر به این افراد پول بدهید اینقدر خوشحال نمیشوند؛ که از خود، پول میبخشند و این بخشش بستگی به توان مالی آنها دارد و برخی افراد با پرداخت شش میلیون وارد لژیون سردار میشوند و افرادی هم با پرداختن شصت میلیون تومان دنور و برخی با پرداخت ششصد میلیون تومان پهلوان کنگره ۶۰ میشوند و اینها بدون چشمداشتی این بخشش را دارند و به این بخشش خود ایمان دارند و اینکه وعده خداوند دروغ نیست. ما با بخششهایی که داریم میتوانیم سهمی داشته باشیم برای دانشگاه کنگره ۶۰؛ که آرزوی قلبی جناب آقای مهندس میباشد. که هدف از این دانشگاه تحقیق و درمان بسیاری از بیماریها از جمله: سرطانها و اعتیاد را دارد. سهم من از این دستور جلسه این میباشد که بتوانم با بخشش خود در این امر مهم، یاریرسان باشم و به گذشته خود برگردم و یک نگاه بیندازم که کنگره چه خدمتهایی به منِ همسفر داشته و امروز من چه باید انجام بدهم. تلاش میکنم هر چه بهتر و با ایمان کامل این مسیر را ادامه بدهم.
منابع: آموزشهای کنگره۶۰، سایت رسمی کنگره۶۰ و سخنان جناب مهندس دژاکام
نويسندگان: همسفر غزاله، همسفر سامره، همسفر لیلی، همسفر زهره، رهجویان راهنما همسفر حدیقه (لژیون چهارم)
ویرایش: همسفر سیده هما رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
عکاس: همسفر شقایق رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گرگان
- تعداد بازدید از این مطلب :
85