گلریزان نشانه‌ یک دگرگونی عمیق و واقعی درون انسان است

جلسه اول از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی دکتر مسعود، به استادی راهنمای محترم مسافر محمد، نگهبانی راهنمای محترم مسافر سعید و دبیری همسفر مهدی با دستور جلسه «گلریزان» یکشنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر؛ خداوند را شکر می‌کنم که امروز در این جایگاه و در حضور شما عزیزان هستم. همان‌طور که می‌دانید، دستور جلسات کنگره به‌صورت سالانه تعیین می‌شود و امروز دستور جلسه‌ی ما «گلریزان» است. در تمام شعب کنگره ۶۰، در این روز زیبا درباره‌ی همین موضوع صحبت می‌شود.
در گذشته، زمانی که مردم می‌خواستند کار خیری انجام دهند، مراسمی به نام گلریزان برگزار می‌کردند. من می‌خواهم توضیح کوتاهی برای تازه‌واردان بدهم: منابع مالی کنگره در طول سال، در همین هفته‌ی گلریزان جمع‌آوری می‌شود. ثمره و نتیجه‌ی این جشن زیبا را امروز می‌توانیم با تمام وجود ببینیم و حس کنیم؛ سقفی که بالای سرمان است، صندلی‌ای که بر آن نشسته‌ایم، محیط آرام و امنی که در آن آموزش می‌بینیم، همه و همه از برکت همین هفته‌ی ارزشمند است. اگر این هفته و این بخشش‌ها نبود، شاید امروز چنین آسایش و آرامشی نداشتیم.
در کنگره لژیونی داریم به نام لژیون سردار. حق عضویت در این لژیون مبلغ ۶ میلیون تومان است، برای جایگاه دنوری ۶۰ میلیون تومان و برای جایگاه پهلوانی ۶۰۰ میلیون تومان. خدا را شکر، در کنگره ۶۰ پهلوان کم نداریم. در جامعه، وقتی نام «معتاد» شنیده می‌شود، بسیاری از مردم تصویری منفی از انسان‌هایی کارتن‌خواب در ذهن دارند؛ اما در کنگره، تمام این کمک‌های مالی بزرگ از سوی مسافران و همسفرانی انجام می‌شود که روزی خود از مصرف‌کنندگان مواد مخدر بوده‌اند. این، نشانه‌ی یک دگرگونی عمیق و واقعی درون انسان است.
سال گذشته، تنها در شعبه‌ی ما در هفته‌ی گلریزان مبلغ چهار میلیارد و پانصد میلیون تومان جمع‌آوری شد. این در حالی است که یکی از دوستان ما در جشن گلریزانی خارج از کنگره ۶۰ شرکت کرده بود که با حضور جمعی از کسبه‌ی بازار فرش و حتی یک مجری صدا و سیما برگزار شد، اما کل مبلغ جمع‌آوری‌شده در آن مراسم یک میلیارد و دویست میلیون تومان بود.
سؤال این است که چگونه اعضای کنگره که همگی روزی مصرف‌کننده بودند، با جان و دل چنین خدمت مالی بزرگی انجام می‌دهند؟ پاسخ، در دو بخش نهفته است: بخش اول، آموزش‌هایی است که جناب مهندس در تمامی زمینه‌ها به ما می‌دهند؛ و بخش دوم، حقیقت آن آموزش‌هاست یعنی تبدیل علم به عمل و عمل به ایمان.
کسی که امروز مبلغی را با عشق به کنگره اهدا می‌کند، قطعاً می‌تواند همان مبلغ را در زندگی شخصی‌اش هزینه کند؛ اما او ترجیح می‌دهد سهمی در ساخت و رشد این مجموعه داشته باشد، چون وقتی درون خود را نگاه می‌کند، درمی‌یابد که در وجودش اتفاقی بزرگ افتاده است. من روزی از همه‌جا درمانده بودم و با خود می‌گفتم: خدایا، من چگونه می‌توانم از مواد مخدر رها شوم؟
تلاش‌های ناموفق بسیاری داشتم و این تجربه را همه‌ی ما پیش از ورود به کنگره داشته‌ایم. امروز وقتی به آن دوران نگاه می‌کنم، با تمام وجود قدردان جناب مهندس هستم که بخشش و بخشندگی واقعی را به ما آموختند. به باور من، انسان در چنین زمان‌هایی مورد آزمایش الهی قرار می‌گیرد تا ببیند تا چه اندازه آموزش‌ها را فرا گرفته و آن‌ها را در عمل به کار می‌برد. در هفته‌هایی مانند هفته‌ی مرزبان یا ایجنت نیز، این فرصت فراهم می‌شود تا عیار انسان‌ها مشخص شود؛ اینکه چقدر در مسیر تقدیر، تشکر و قدردانی قرار داریم.
از نظر من، کسی که نمی‌تواند از دیگران تشکر کند، هنوز درمان نشده است حتی اگر پنج سال از قطع مصرف او گذشته باشد، زیرا هنوز جهان‌بینی‌اش تغییر نکرده است. جناب مهندس که همواره با عشق و ایمان ما را آموزش می‌دهند، همین چهارشنبه مبلغ سه میلیارد تومان به کنگره کمک کردند. این یعنی الگوی واقعی بخشش و عشق. ما نیز باید یکدیگر را برای دنور شدن و پهلوان شدن تشویق کنیم. گاهی فقط یک جمله، یک نگاه یا یک صحبت ساده، می‌تواند مسیر فردی را به سمت پهلوانی تغییر دهد.
امیدوارم همه‌ی ما بتوانیم از این فرصت ارزشمند نهایت بهره را ببریم، خود را محک بزنیم، حال دلمان را خوب کنیم و سهم خود را در این بخشش عظیم ادا کنیم. فرقی نمی‌کند مبلغ چقدر باشد؛ هر مبلغی که پرداخت آن برای من دشوار است، همان صد درصد توان من است. در پایان، از بنیان کنگره ۶۰، جناب مهندس دژاکام، صمیمانه تشکر و قدردانی می‌کنم که این بستر زیبا را فراهم کردند تا همه‌ی ما در مسیر آموزش، عشق و رهایی گام برداریم. از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید، بسیار سپاسگزارم.

تایپ: مسافر امید
عکس: مسافر سهند
تنظیم: مسافر امید