ساکنین آباد بناهای خراب را احیاء می‌کنند

اگر بنایی آباد باشد و ساکنین آن خراب باشند آن بنا کم‌کم رو به نابودی می‌رود؛ اما ساکنین آباد می‌توانند بناهای خراب را احیاء کنند. جشن گلریزان کنگره۶۰ هر سال یک‌مرتبه در سراسر شعبه‌ها برگزار می‌شود. هر سیستم برای پیشرفت به سه عامل نیازمند است که عبارتند از سیستم مالی، نیروی انسانی و علمی.

آقای مهندس می‌فرمایند: «گاوی که نان گدایی بخورد دیگر زمین را شخم نمی‌زند.» منظور این است، هرکس باید روی پای خودش بایستد و نباید دستمان پیش هرکسی دراز باشد. برای استحکام پایه‌های مالی خودمان به فکر باشیم و منتظر کمک بقیه نباشیم؛ ولی با برنامه‌ریزی و پس‌اندازکردن اندک‌اندک خیلی کارهای ناممکن، ممکن می‌شود.

در کنگره۶۰ پس‌انداز کردن را هم در کنار درمان و بقیه مشکلات یاد گرفتیم و اکنون می‌توانیم با درآمد خودمان؛ حتی صفت بخشندگی را تجربه کنیم و با خدمت مالی هم آرامش درونی داشته باشیم. خداوند بخشنده است؛ پس ما هم می‌توانیم به‌اندازه توان خودمان این صفت را داشته باشیم.

وقتی من وارد کنگره۶۰ شدم ساختمان، صندلی، راهنما و دیگر امکانات رایگان در اختیار من قرار داده شد، بدون اینکه در قبال آن هزینه‌ای از من بگیرند، وظیفه من این است که در حد توانم برای قدردانی و تشکر از نعمت‌های خداوند باز پرداختی را داشته باشم، مثل داستان ایاز یادم نرود قبلاً کجا بوده‌ام و اکنون کجا هستم و الگوی خوبی باشم برای دیگران.

برای بخشش مال هم نیاز به بالابردن دانایی است، باید آموزش کسب شود تا بتوانی از مال خودت بگذری. همیشه شرط بخشش و گذشت مال پول داشتن نیست، خیلی‌ها ثروتمندند؛ ولی نمی‌توانند از مالشان بگذرند و در راه خدا انفاق کنند و دست کسی را بگیرند؛ البته خداوند هم باید اذنش را صادر کند و هر چه دانایی بیشتر، نفس تزکیه شده باشد و در حال تزکیه باشیم می‌توانیم نزدیک‌تر شدن به خدا را درک کنیم.

وقتی از صفت‌هایی، مانند کینه، نفرت و حسادت دوری کنیم در بخشش هم قوی می‌شویم؛ اگر من از نظر مالی توانمند باشم و نتوانم ببخشم خودم ضرر می‌کنم. در کنگره خیلی از افراد برای جشن گلریزان و عضویت در لژیون سردار لحظه‌شماری می‌کنند و می‌خواهند این صفت بخشندگی را تجربه کنند؛ چون یاد گرفته‌اند با بخشیدن و انفاق اموالشان، خداوند خیروبرکت زیادتری به آن‌ها می‌دهد و می‌دانند در این معامله ضرر نمی‌کنند؛ چون ایمان دارند وعده خداوند دروغ نیست.

خوشا به حال کسانی که عاقلانه وارد این امتحان می‌شوند، گذشتن از مال سخت است؛ ولی کسی که عشق و محبت زیادی در قلبش است و برای انسان‌های در بند مشکلات ناراحت است، بدون حساب‌وکتاب وظیفه انسانی و اخلاقی خود را انجام می‌دهد و کاری به دیگران ندارد که بقیه این کار را انجام می‌دهند یا نه و در قرآن کریم هم آمده است: «پرهیزگاران انفاق‌کردن را کم‌شدن مال نمی‌دانند؛ بلکه غنیمت می‌شمارند؛ ولی کسانی که از معارف قرآن بهره‌ای ندارند و به دنیا علاقه‌مند هستند، انفاق‌کردن را غرامت می‌دانند.»

نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما پهلوان همسفر اسماء (لژیون اول)
ارسال: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر پهلوان اسماء (لژیون اول) نگهبان سایت
نمایندگی سیرجان