گلریزان یک سنت قدیمی است

گلریزان یک سنت قدیمی است که نماد بخشندگی و همدلی می‌باشد. این رسم در گذشته نسبت به امروز خیلی پر رنگ‌تر بوده است. گلریزان، یعنی: انسان به این باور برسد که در برابر دیگران مسئول است و برای شکرانه نعمت‌هایی که دارد، ببخشد تا بخشیده شود. شاید این جمله برای ما آشنا باشد، شکر نعمت، نعمتت افزون کند، کفر نعمت از کفت بیرون کند. راه صحيح درمان اعتیاد توسط آقای مهندس کشف شد و ایشان بدون منت این علم را در اختیار دیگران قرار دادند تا دیگران هم طعم شیرین زندگی کردن را بچشند.

کنگره۶۰ یک سازمان مردم نهاد است، یعنی هیچ کمکی از طرف سازمان‌های دولتی و غیر دولتی، داخلی و خارجی به کنگره  نمی‌شود. بنابراین، شعبه‌ها با مشقت و سختی‌های بسیاری استوار شدند و این نیازمند علم و دانش، نیروی متخصص و منابع مالی بود. علم و دانش از جانب مهندس بود و نیروی متخصص هم مسافران و همسفرانی بودند که در رکاب مهندس آموزش می‌دیدند و منابع مالی هم از طریق کمک‌های نقدی افراد با چرخاندن سبد در بین اعضا تا حدودی تامین می‌شد؛ اما کفاف خرید زمین یا راه اندازی شعبه جدید را نمی‌داد. بنابراین مهندس جشن گلریزان را مطرح نمودند که به نوعی جشن خودکفایی و استقلال کنگره است.

به این صورت که  سالانه افراد در این جشن به اندازه توان و بزرگی قلب‌هایشان با بخشش مالی، بدهی خود را به کنگره پرداخت می‌کنند. و با افتخار اعلام می‌کنند؛ما خودمان می‌سازیم و خودمان نگه میداریم. آن‌ها همان کسانی هستند که به وعده‌ خدا ایمان دارند و می‌گویند، دیگران کاشتند و ما خوردیم، حال وقت آن رسیده که ما بکاریم تا دیگران بخورند. فردی که زمانی اسیر تاریکی بوده و امروز به نور رسیده است، حالا می‌خواهد سهمی در روشن نگه‌داشتن این چراغ داشته باشد و هر اسکناس با هر مبلغی که باشد، نشان دهنده‌ یک پیروزی درونی است.

هر ساله آقای مهندس اولین نفری هستند که چراغ را در جشن کنگره روشن می‌کنند و امسال نیز با پرداخت سه میلیارد تومان علم بخشیدن را با عملکردشان به ما ثابت کردند و به ما آموختند که باید ببخشیم، تا شامل بخشش خداوند شویم‌. در گلریزان هیچ‌کس به‌خاطر اندازه‌ مبلغ مورد قضاوت قرار نمی‌گیرد و ارزش پرداختی‌ها به نیت و عشق به انسان‌ها است و افراد می‌توانند در جایگاه‌های پهلوانی، دنوری یا سرداری بدون این‌که ترتیب خاصی داشته باشد، شرکت کنند. گلریزان آزمونی است؛ برای شناخت میزان ایمان، محبت و درک هر یک از ما نسبت به هستی و کنگره‌ای که ما را از تاریکی نجات داده است.

در این روز اعضا نه فقط با پول، بلکه با دل‌هایشان حضور دارند. صداقت، عشق، اشک و لبخند همگی در کنار هم وحدت و آرامش را نمایش می‌دهند. در پایان باید گفت؛ اگر بنایی آباد باشد؛ اما ساکنین آن خراب باشند، بنا هم کم‌کم رو به نابودی و خرابی می‌رود، اما ساکنین آباد بناهای خراب و یا ویرانه‌ها را هم می‌توانند احیا کنند. همان‌گونه که یک دست صدا ندارد این مسئله هم به گروهی بودن این امر اشاره می‌کند؛ اگر ما وارد کنگره شویم و لایق نباشیم، باعث نابودی آن می‌شویم و برعکس آن نیز صادق است.

منبع: سی‌دی گلریزان و صحبت‌های چهارشنبه آقای مهندس
نویسنده: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون دوم) عضو لژیون سردار
رابط خبری: دنور همسفر‌ سمیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر پریناز رهجوی راهنما همسفر لیلا ( لژیون هفدهم) دبیرسایت
همسفران نمایندگی حر