صراط مستقیم را باید انتخاب کرد

گاهی اوقات نمی‌توانم افکارم را متمرکز کنم و تصور می‌کنم برای بهتر شدن افکار و کارهایم باید دست به اقداماتی بزنم؛ برای مثال اگر چله‌نشینی کنم، روزه بگیرم و شب‌ها را به عبادت بپردازم، موفق خواهم شد؛ اما آیا واقعاً لازم است به این کارها بپردازم؟

جناب مهندس در سی‌دی «دعانویس» می‌فرمایند: «در مورد بالا و پایین بودن افکار، گاهی این مسئله در اثر شرایط و رفتارهایی است که خودمان باعث آن هستیم، و گاهی هم از قوه‌ای دیگر نشأت می‌گیرد و تحت کنترل ما نیست.» اگر احساس می‌کنید در کارهایتان خللی به وجود آمده است؛ باید بدانید که حل مشکل تنها با عبادت، چله‌نشینی یا رفتن نزد دعانویس امکان‌پذیر نیست. گاهی انسان در تنگنا یا شرایطی قرار می‌گیرد که اوضاع به‌هم‌ریخته است و به دنبال راه فراری می‌گردد؛ اما این راه‌حل نیست که مشکلات زندگی خود را نزد دعانویس ببریم تا راهی به ما نشان دهد که فکر می‌کنیم بهترین و کوتاه‌ترین راه است.

باید صراط مستقیم را انتخاب کنیم که تنها راه‌حل واقعی است. نباید اختیار مال و زندگی‌مان را در دست دیگران بگذاریم و کنترل آن را از دست بدهیم؛ چون باز پس‌گرفتن آن از گدایی کمتر نیست؛ یعنی نباید مال و اموالمان را کامل به کسی یا حتی فرزندانمان بسپاریم یا وکالت بدهیم، باید آداب معاشرت را رعایت کنیم و مراقب رفتار و کردار خود باشیم.

طوری رفتار کنیم که اگر کمک یا محبتی به دیگران می‌کنیم، آن‌ها ظرفیت لازم را داشته باشند و از ما سوءاستفاده نکنند. در کار دیگران تجسس و فضولی نکنیم و در امورشان دخالت نداشته باشیم. برای جلب محبت و توجه دیگران هم نباید به نزد دعانویس برویم؛ چون این عمل ناخودآگاه باعث می‌شود شیاطین و جن‌ها وارد حریم شخصی ما بشوند، درحالی‌که آن‌ها دشمن انسان‌ هستند؛ زیرا انسان مخلوق خاص خداوند است.

با تزکیه و پالایش نفس، باید ذره‌ذره کابوس‌ها را از ذهن بیرون کنیم تا به آرامش و آسایش برسیم. روی افکار منفی تمرکز نکنیم. از حس‌های درونی خود استفاده کنیم تا حس‌های بیرونی‌مان فعال بشود و بتوانیم درک کنیم در اطرافمان چه می‌گذرد؛ چون حس‌های درونی و بیرونی مکمل یکدیگرند؛ پس راه‌حل درست به نظر من همان‌طور که آقای مهندس دژاکام تأکید کرده‌اند این است که راه‌حل اصلی در درون خود ما و با پذیرش مسئولیت آغاز می‌شود.

من خودم باید جوینده راه باشم. هیچ‌کس نمی‌تواند مشکلات من را حل کند، این خود من هستم که باید برای زندگی‌ام فکر کنم و دنبال راه چاره بگردم؛ باید رفتار و کردارم را اصلاح کنم؛ چون بسیاری از مشکلات و حتی کابوس‌هایم نتیجه رفتار نادرست خود من است. با درست کردن گفتار و رفتار، سیستم فکری‌ام به‌تدریج بازسازی می‌شود. صبوری و هوشیاری من ملاک است. همچنین باید به حرف‌های مردم با دقت گوش دهم و هوشیار باشم. کلام آخر اینکه انسان‌های آگاه و باهوش، دیگران را مقصر نمی‌دانند، بلکه می‌دانند که کلید حل مشکلات در دستان خودشان است.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر وجیهه (لژیون دوم)
ارسال: همسفر آرزو رهجوی‌ راهنما همسفر اسماء (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سیرجان