توانایی انتقال آموزش

جلسه سیزدهم از دوره پنجاه‌وسوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی پرستار به استادی پهلوان همسفر اعظم، نگهبانی همسفر اشرف و دبیری همسفر مهشید با دستور جلسه «وادی نهم (وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود) و تاثیر آن روی من» روز سه‌شنبه ۱۳آبان‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شاکر هستم که امروز در جمع دوستان با محبت نمایندگی پرستار حضور دارم. باعث افتخار من است که در کنار شما عزیزان هستم. از آقای مهندس، خانواده محترم‌ ایشان و همه عزیزان خدمتگزاری که زحمت می‌کشند تا این بستر فراهم شود و ما همسفران در کنار یکدیگر مشق عشق بیاموزیم سپاسگزارم. امیدوارم امروز در کنار یکدیگر بهترین دریافت‌ها را داشته باشیم.

دستور جلسه امروز وادی نهم و تأثیر آن روی من است و این تأثیر بسیار مهم است. ما باید ببینیم آیا دستور جلسات در ما تأثیری می‌گذارند؟ آیا آن تأثیرات را در زندگی‌مان اجرا می‌کنیم یا خیر؟ متن وادی می‌گوید وقتی نیرویی از کم شروع شود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود. این دستور جلسه مانند دیگر دستور جلسات کنگره۶۰ یکی از عمیق‌ترین و زیباترین مفاهیم را برای ما دارد و می‌تواند تأثیرات به‌سزایی در زندگی همه ما داشته باشد.

چرا؟ چون من از این دستور جلسه می‌آموزم. یاد گرفته‌ام که هیچ‌ چیز را نمی‌توانم ناگهانی به‌ دست بیاورم؛ همه چیز باید ذره‌ذره حاصل شود. اگر چیزی قرار است پایدار و ماندگار باقی بماند، باید از کم شروع شود و به‌ تدریج رشد کند. همه می‌دانیم آن‌چه با صبر و حوصله پیش می‌رود، در زندگی ما ماندگار می‌شود، اما اگر عجله کنیم یا بخواهیم کاری را یک‌باره انجام دهیم، نه‌ تنها به نتیجه نمی‌رسیم، بلکه کار را برای خودمان سخت‌تر می‌کنیم.

از دستور جلسات کنگره۶۰ به‌ ویژه وادی نهم یاد گرفتیم که آرامش، حال خوب و قدرت واقعی را باید از همین مسیر به‌دست آورد. وادی نهم به من می‌گوید هر کاری که می‌خواهید انجام دهید، در خودتان ذره‌ذره ایجاد کنید. جایگاه استادی که امروز در آن قرار گرفته‌ام، آیا روز اولی که وارد کنگره شدم به من داده شد؟ قطعاً نه. باید ابتدا آموزش ببینیم؛ حداقل ۱۱ ماه زمان لازم است تا در کنگره باشیم، آموزش ببینیم، تمرین کنیم و توانایی انتقال آموزش را پیدا کنیم.

اگر بخواهیم یک‌ باره در جایگاه استادی قرار بگیریم، نه‌ تنها به خودمان آسیب می‌زنیم، بلکه ممکن است به دیگران نیز آسیب برسانیم. ما در بخش سردار خدمت می‌کنیم. دستیار اسیستانت لژیون سردار هستم و وظیفه دارم هر جایی که می‌روم، انتقالی از سردار داشته باشم. دستور جلسه امروز به‌زیبایی با لژیون سردار هم‌خوانی دارد. هفته پیش‌رو، هفته گل‌ریزان است؛ هفته‌ای که می‌آموزم بلند شوم، ببخشم، بسازم. هفته‌ای که برای دیگران قدم برمی‌دارم؛ هفته‌ای که غم دیگران برایم مهم است و ارزش دارد که حال خوبی را که امروز به‌دست آورده‌ام، دیگران نیز تجربه کنند.

آیا می‌توانم یک‌باره به درجه دنوری یا جایگاه پهلوانی برسم؟ وادی نهم می‌گوید حتی خدمت مالی را از کم شروع کنید، نفس خودتان را پرورش بدهید تا بتوانید ببخشید. وقتی بتوانم ببخشم، آن ذره‌ای را که درون خود کاشته‌ام، برداشت می‌کنم. این مسئله باید درون من ایجاد شود؛ نمی‌توانم یک‌باره آن را انجام دهم، چون ممکن است تخریب‌های زیادی به‌همراه داشته باشد.

تأثیر وادی نهم برای من چیست؟ این‌که واقعاً یاد گرفتم صبر و حوصله داشته باشم. قبلاً هر کاری را با عجله انجام می‌دادم و فکر می‌کردم بهترین راه، کوتاه‌ترین راه است. اما کنگره به ما یاد داد که هر چیزی را که می‌خواهی  به‌دست آوری ، باید با روش DST پیش بروید. روش DST فقط برای درمان اعتیاد نیست؛ در بخشش، خدمت و حتی در زندگی باید این روش را به‌کار ببریم.

وادی نهم به من می‌گوید کم‌کم اجرا کن، همان را اجرا کن. وقتی نیرویی از درجه کم شروع شود، آن نیرو برای منی که وارد لژیون سردار شدم، نیرویی بود که مرا رشد داد. نیرویی که من را به نقطه‌ای رساند که حتی کمک مالی را با عشق پرداخت می‌کنم. مهم نیست خدمت مالی من چه‌قدر است؛ مهم این است که آنچه می‌دهم، با عشق باشد و دنبال چیزی در ازای آن نباشم.

هفته پیش‌رو، هفته گل‌ریزان است. امیدوارم گل‌ریزان بسیار خوبی را پیش رو داشته باشیم. خدا را شکر در قسمت مسافران ۵ یا ۶ نفر پهلوان داریم. ان‌شاءالله در قسمت همسفران نیز این اتفاق بیفتد. فقط داشتن پول کافی نیست، در ظاهر باید مبلغی در کارت باشد، اما در باطن این کافی نیست. مهم این است که آن بذر را کاشته باشم، در جهت آن حرکت کنم، تلاش کنم و قدم بردارم. اگر این خواسته را داشته باشم و در مسیر باشم، مطمئناً خداوند یاری‌ام می‌کند؛ همان‌طور که برای تک‌تک ما این اتفاق افتاده است.

خیلی از ما در مشارکت‌هایمان اعلام کرده‌ایم که هیچ نداشتیم، اما در لژیون سردار همه‌ چیز جور شد و دیدیم چه برکت‌هایی در زندگی‌مان جاری شد چه در صور آشکار و چه در صور پنهان. ان‌شاءالله در ادامه بتوانیم قدم‌های مستحکمی برداریم، مخصوصاً در هفته‌ای که پیش رو داریم و بتوانیم ترس را از خود دور کنیم و به‌جای ترس، عشق، ایمان و بخشش را جایگزین کنیم و گل‌ریزانی پربار داشته باشیم.

مرزبانان کشیک: همسفر فاطمه و مسافر مجتبی
تایپیست: همسفر هدیه رهجوی راهنما همسفر فرزانه (لژیون اول)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
ویرایش: همسفر نیلوفر رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون یازدهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی پرستار