برای اعضای کنگره گلریزان یک یوم‌الفصل است

به مناسبت هفته‌ی گلریزان، با دو پهلوان عزیز، پهلوان لیلا و پهلوان صبحگل، گفت‌وگویی داشتیم؛ گفت‌وگویی از جنس عشق، ایمان و شکرگزاری. آنان ما را به مهمانی بخشش و حرکت از سخن به عمل دعوت می‌کنند؛ سفری از زمین تا آسمان.

به نظر شما چرا باید در کنگره ۶۰ نیاز به دستور جلسه گلریزان داشته باشیم؟

پهلوان لیلا:
دستور جلسه‌ی گلریزان برای اعضای کنگره یک تلنگر و بیدار‌باش است تا با تفکر و مشارکت در مورد این دستور جلسه، از سخن به نقطه‌ی عمل حرکت نمایند و نحوه‌ی شکرگزاری خود را نسبت به دریافت‌هایشان از این سیستم، به بهترین شکل به انجام برسانند.

پهلوان صبحگل:
برای ایجاد یک ساختار، نیازمند سه مولفه‌ی علم و دانش، نیروی انسانی و منابع مالی هستیم تا این ساختار بتواند حفظ، توسعه، رشد و بقا پیدا کند. برای اینکه انسان به ایمان و باور قلبی برسد، نیازمند این دستور جلسه‌ی گلریزان است. این دستور جلسه را تجربه نخواهی کرد، مگر اینکه بخشش را تجربه کنی.

هدف از تأسیس لژیون سردار چیست؟

پهلوان لیلا:
مطابق آموزش‌های کنگره، انسان برای رسیدن به خود باید ۱۴ وادی یا مرحله را پشت سر بگذارد؛ یعنی قرار است از خودِ گمشده برسد به خودِ واقعی، و این زیباترین سفر انسان بر روی کره‌ی زمین است. حال برای این سفر باید مسیری را طی کند؛ لژیون سردار و خدمت مالی، امن‌ترین و زیباترین مسیر برای رسیدن به خود واقعی است.

پهلوان صبحگل:
هدف آن، کسب آموزش و تجربه است تا پس‌انداز کردن، قناعت و صرفه‌جویی را یاد بگیریم، بخشیدن و گذشت کردن را بیاموزیم، به کمال انسانی برسیم، از ترس و مال خود عبور کنیم تا به بخشش، عشق و محبت برسیم.

بخشیدن شاید برای همه راحت نباشد. شما با چه هدفی در لژیون سردار این بخشش را انجام دادید؟

پهلوان لیلا:
از زمانی که وارد لژیون سردار شدم، هدفم فقط و فقط ادای دین و شکرگزاری نسبت به خداوند، کنگره و آقای مهندس بوده است. چون با نوشتن وادی دوم، گویا تمام چیزهایی را که سال‌ها به دنبالش بودم پیدا کردم و این مژده و بشارت که "من پوچ و بیهوده آفریده نشده‌ام، بلکه برای انجام رسالتی پا به این جهان گذاشته‌ام" برایم آن‌چنان ارزشمند بود که تنها راه شکرگزاری را خدمت در این لژیون پر از عشق و محبت دانستم. به لطف خداوند و با راهنمایی خانم ملیحه، وارد لژیون سردار شدم.

پهلوان صبحگل:
اگر انسان به معرفت، دانایی، آگاهی و دانش برسد، بخشیدن برایش راحت و ساده می‌شود. اما اگر به آن آگاهی نرسد و از جهل و ناآگاهی خود عبور نکند، بخشیدن برایش سخت و دردآور است. بخشیدن هم سخت است و هم سهل؛ سهل بودنش به‌خاطر آرامش درونی، ایمان و باور قلبی است که هنگام بخشش به‌دست می‌آید، و سخت بودنش به‌خاطر از دست دادن و گذشتن از خواسته‌هاست. اما در عوض می‌دانی چیزهای بهتری عایدت می‌شود، و آن زمان است که هدفمند می‌بخشی.

در طول آشنایی شما با کنگره ۶۰ چه تحولی در شما ایجاد شد که تصمیم گرفتید به جایگاه پهلوانی برسید؟

پهلوان لیلا:
از زمانی که وارد کنگره شدم، شاهد تغییرات مثبت زیادی در مسافرم و خودم بودم. خیلی خواسته‌های کوچک و بزرگ داشتم که در کنگره به اجابت رسید. مهم‌ترین هدیه‌ی کنگره به من، سیراب کردن قسمت‌های کویری وجودم بود که با آموزش‌های ناب کنگره محقق شد. همه‌ی این تغییرات و تحولات مثبت، نشانه‌ای شد برای راهیابی به جایگاه پهلوانی.

پهلوان صبحگل:
حلقه‌ی مفقودشده‌ی زندگی من، جهان‌بینی بود. با حضور در کنگره، به یک ساختار، استاندارد و هدفمند انسانی رسیدم؛ به حال خوش و آرامش درون دست یافتم، خانواده‌ام نیز به آرامش رسیدند. امروز وظیفه‌ی خود دانستم که در حد توانم بتوانم به کنگره خدمت و کمک کنم.

نهادهای حمایتی دیگری هم وجود دارند که می‌توانستید به آن‌ها کمک مالی کنید. چرا این بخشش را در کنگره ۶۰ انجام دادید؟

پهلوان صبحگل:
چون حاصل انفاق و گذشت دیگران بوده که من و مسافرم به رهایی و حال خوش رسیدیم. الان هم به‌عنوان خدمتگزار، کنگره برای ما هزینه می‌کند تا به باور، ایمان و عشق برسیم. مطمئن هستم که بخشش مالی من، ابتدا در من ساختار سالمی ایجاد می‌کند و بعد هم به دیگران رهایی می‌بخشد؛ چون به وضوح می‌بینیم که این کمک‌ها و بخشش‌ها در کجا و برای چه کسانی هزینه می‌شود.

پهلوان لیلا:
دکتر امین می‌فرمایند اعتیاد بزرگ‌ترین درد و تاریکی است که انسان در کره‌ی خاکی تجربه می‌کند، پس افراد مصرف‌کننده بیمارانی هستند که برای کمک و یاری نسبت به بیماران دیگر در اولویت قرار دارند. زیرا به فرموده‌ی آقای مهندس، وقتی یک فرد مصرف‌کننده به درمان می‌رسد، گویا تمام خانواده و قومش به درمان می‌رسند.

بخشش در کنگره ۶۰ چه تأثیری در زندگی شما در خارج از کنگره گذاشت؟

پهلوان لیلا:
بخشش در کنگره باعث می‌شود از مرزهای ماده عبور کنیم. در جهان خاکی، ریشه‌ی بیشتر مشکلات و رنج‌ها در مادیات است. عبور از مادیات یعنی عبور از دردها و رنج‌ها.

پهلوان صبحگل:
هر توانایی که در خارج از کنگره در من به‌وجود آمد، به‌خاطر آموزش، آگاهی، بخشیدن و یادگیری قوانین زندگی در کنگره بود. این آموزش‌ها به من یاد دادند که چطور از خشم، قضاوت، نفرت، ترس، ناامیدی و منیت خود عبور کنم، نگران از دست دادن نباشم، نگران مشکلات زندگی نباشم و موج‌سواری را یاد بگیرم.

برای افرادی که بین دوراهی بخشیدن و نبخشیدن قرار گرفته‌اند و برای ورود به لژیون سردار تردید دارند، چه توصیه‌ای دارید؟

پهلوان صبحگل:
توصیه‌ام این است که "انجام‌ها انجام می‌شود"؛ در حرکت خود هیچ تردیدی راه ندهید، چون همه‌چیز در حرکت شکل می‌گیرد. ترس را به خودشان راه ندهند و در مسیر بخششِ هستی باشند. مطمئناً هستی و نیروهای مافوق دستشان را می‌گیرد و به آن‌ها یاری می‌رساند. اگر ترس نداشته باشند و تهور و شجاعت داشته باشند، محاسبات صحنه به‌گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد، و آن موقع است که هیچ شک و تردیدی به خودشان راه نمی‌دهند.

پهلوان لیلا:
دوست دارم به این افراد بگویم تصور کنید خورشید در آسمان است، شما در خانه‌ی خود نشسته‌اید و مدام از خداوند گله و شکایت دارید که چرا خانه‌ام تاریک است! کافی است پرده را کنار بزنید!

در پایان برای هفته‌ی گلریزان چه پیامی دارید؟

پهلوان لیلا:
برای ما اعضای کنگره، گلریزان یک موهبت، فرصت طلایی و یوم‌الفصل است برای شکرگزاری، برای بیداری، برای ارتقا و تغییر جایگاه نفس، و در نهایت سفری است از زمین تا آسمان.

پهلوان صبحگل:
پیام من این است که با شرکت در گلریزان، زندگی بهتری را تجربه کنید و به خودتان توان حرکت بدهید. ترس و ناامیدی را از خودتان دور کنید تا به ایمان راسخ و باور برسید. پاداش شما، دستِ هم‌یاری شما را خواهد داد. امیدوارم جهت فرمان نوری باشید که خداوند می‌خواهد، نه آتشی که همه‌جا را ویران می‌کند. در پایان از شما بابت مصاحبه‌ی زیبا و از ایجنت محترم و مرزبانان زحمت‌کش تشکر و قدردانی می‌کنم. ان‌شاءالله امسال جشن گلریزان پربرکتی داشته باشید.

مصاحبه‌کننده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون دوم)
ارسال: همسفر معصومه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سنایی