دلنوشته همسفر امیرعباس از لژیون چهارم به راهنمایی همسفر مهدی در رابطه با دستور جلسه «وادی نهم: وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجهی بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا میشود.»
سلام دوستان امیرعباس هستم یک همسفر. مسافر من مهدی با ۱۵ سال تخریب وارد کنگره شد؛ آخرین آنتیایکس مصرفی شیره خوراکی، مدت سفر اول ۹ ماه، روش درمان DST، داروی درمان شربت OT، راهنمای خوبشون مسافر محسن غفوریان از لژیون ۶ شعبه فردوسی مشهد و راهنمای خوب خودم آقای مهدی حاجی پور از لژیون چهارم همسفران آقا نمایندگی شفا مشهد، رشته ورزشی مسافرم شنا، رهایی هم با دستان پر مهر جناب مهندس ۷ ماه.
.jpg)
وادی نهم و تأثیر آن روی من؛
در این وادی، یکی از مسائل محوری «نقطه تحمل» است و اینکه چه تأثیراتی بر زندگی ما میگذارد. تحمل به معنای صبر کردن و «حمل کردن» است؛ یعنی انسان بتواند مشکلاتی را که برایش پیش میآید، تحمل کند. وقتی واژه «نقطه تحمل» به کار میرود، منظور درصدی از توانایی تحمل است که فرد دارد و اینکه چگونه در برابر مشکلات مقاومت میکند. این موضوع شبیه این است که در خیابان یک ماشین حرکت اشتباهی انجام دهد که موجب ناراحتی ما شود؛ در این مواقع انسان باید نقطه تحمل بالایی داشته باشد تا به راحتی و بدون مشکل از این قضیه بگذرد. اما اگر نقطه تحمل او پایین باشد، این حرکت موجب ناراحتی و یا خشم شده و واکنش بدی نشان میدهد. در مقابل، اگر نقطه تحمل بالا باشد، فرد دچار این نیروهای منفی نمیشود. ما در کنگره ۶۰ آموزش میبینیم که در مقابل مشکلات و نیروهای منفی چگونه رفتار کنیم و در وادی نهم درس میگیریم که نقطه تحمل بالایی داشته باشیم. من خودم به شخصه نه میتوانم بگویم نقطه تحمل بالایی دارم و نه خیلی پایین که در هر مشکلی واکنش نشان دهم و دچار ناراحتی شوم. سعی میکنم در کنگره این آموزش را بگیرم که نقطه تحملم را بالا ببرم تا بتوانم در زندگی راحتتر با مشکلات روبهرو شوم.»
تهیه و گزارش:
مرزبان خبری: همسفر امین
تایپ: همسفر امیرعباس (لژیون چهارم)
ویراستاری: همسفر علی (لژیون دوم)
ارسال خبر: همسفر حسین (لژیون یکم)
سایت همسفران آقا نمایندگی شفا مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
74