طعم بخشش

سردار: حیات در همه‌ی موارد ادامه دارد. چه زیباست که ما با کشیدن زیباترین تصویر از حیات خویش، آن را در دفتر طبیعت به امانت می‌گزاریم.
وادی نهم: وقتی نیرویی از کم شروع شود و به بالا و بالاتر برسد، نقطه‌ی تحمل پیدا می‌کند. این وادی به من آموخت که هر چیزی در زمان و مکان خودش اتفاق خواهد افتاد، به شرطی که من تحمل لازم برای انجام آن کار را از لحاظ فیزیکی و فکری داشته باشم.
همان‌گونه که یک انسان برای کامل شدن، ابتدا در شکم مادر جنین است و پس از تولد، نوزاد است و بعد از مدتی شروع به راه رفتن و حرف زدن می‌کند و به مرور زمان با پشت سر گذاشتن فراز و نشیب‌های زیاد، تمامی مراحل زندگی را به صورت پله‌پله پشت سر می‌گذارد. اما چیزی که مهم است، این است که هرکدام از این مراحل باعث بالا رفتن نقطه‌ی تحمل می‌شود تا بتواند به اهداف خودش نزدیک شود. من به عنوان یک همسفر، ابتدا در مورد مصرف مسافرم خیلی گارد می‌گرفتم و فکر می‌کردم که بازگشتن از این راه باید یک‌باره اتفاق بیفتد؛ اما زمانی که وارد کنگره شدم و دانش آموختم و خودم را مورد کاوش قرار دادم، متوجه این موضوع شدم که تمامی این اتفاقات از نادانی و ناآگاهی رخ می‌دهد و هر چیز با اندیشه‌ی درست و زمان، قابل اجراست.
نقطه‌ی تحمل در موارد مختلف متفاوت است و این باعث می‌شود که واکنش افراد در مورد مسائل مختلف هم متفاوت باشد.
برای مثال،یک مسافر یا همسفر زمانی می‌تواند در لژیون سردار طعم بخشش را بچشد که در ابتدا سبد قانون یازدهم را حمایت کند و پس از آن در ماه مبارک رمضان مشارکت مالی در تهیه‌ی افطاری داشته باشد، در جشن دیده‌بان، جشن ایجنت و مرزبان و جشن راهنما بتواند به صورت مالی تقدیر و تشکر کند تا نقطه‌ی تحملش بالا برود تا بتواند در لژیون سردار مشارکت مالی داشته باشد. تمامی این موارد در آموزشی است که فرد دریافت می‌کند و تفکرات او رشد می‌کند و نقطه‌ی تحمل پیدا می‌کند تا اینکه در آخر بتواند در راستای اهداف کنگره و خودش گام بردارد.

نویسنده: همسفر پریسا رهجوی راهنما همسفر پریسا(لژیون اول)
اعکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم)
رسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دلیجان