ذره‌ذره تا نقطه تحمل؛ مسیر تغییر در وادی نهم

پنجمین جلسه از دوره هجدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰، ویژه مسافران نمایندگی ملایر، با استادی راهنما مسافر کمال، نگهبانی راهنما مسافر علی‌محمد و دبیری مسافر شکری، با دستور‌جلسه«وادی نهم و تاثیر آن روی من » روز یک‌شنبه ۱۱ آبان ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه امروز وادی نهم و تاثیر آن روی من است، نقطه‌ایی از کم شروع می‌شود و به درجه بالا و بالاتر می رسد نقطه تحمل پیدا می کند. شاید خیلی از سوال هایی که در بحث درمان اعتیاد و مصرف مواد مخدر ما داشته باشیم بتوانیم تو این وادی بهش برسیم و وادی نهم و این نقطه تحمل می توانیم از دو بخش به آن نگاه کنیم یکی بخش جسم و دیگری بخش جهان بینی که به هم مرتبط هم است، توی بخش دیگر ما زمانی که مواد مخدر را مصرف کردیم از یه دود بود؛ یعنی یک نصف بست و چند ماه یک‌بار مصرف می‌کردیم، دوباره آمدیم مصرف کردیم یک سال بعد مصرف کردیم این همان نقطه تحمل است همان ذره ذره است که به‌وجود می‌آید ما اگر روز اول یا بار اول اگر بنشینم یگ گرم، نیم گرم یا هرچقدر با دوز از مسکنی که بالاتر مصرف کنیم قطعا حالا یا باعث مرگمان یا مسمومیت می شود و هیچ کدوم از ما نمی توانیم یک کاری را به یکباره انجام بدهیم و این پروسه زمان آن تکرار و تمرین باید درمانش باشد و این اتفاق برای یک مصرف کننده می افتد که در ابتدا می‌آید با این مسئله جزئی شروع می کند و یواش یواش این نقطه تحمل در برابر آن ماده مخدری که مصرف می کند آن عملی که انجام می دهد این بالا می آورد و برای اینکه به آن نقطه سطح برسد یعنی اون نقطه ای برسد که بتواند کاراش را انجام بدهد این مصرف بالا و بالاتر می آورد توی جنس و یک زمانی می رسید به گفته های مهندس می گوید بعد از ده ماه ما متوجه می شویم با آن تکرار و آن تمرین و انجام دادن منظممان مصرف کننده می شود. 

اگر بخواهیم به درمان ربطش بدهیم؛ یعنی ما اگر یک مرتبه بخواهیم قطعش کنیم بحث همان آزادی اتفاق درستی نمی افتد و انسان دچار مشکل می شود و اکثرا همه ما که اینجا هستیم حداقل یک بار با این مشکل مواجه شدیم، حالا قطع ناگهانی کردیم یا به روش های دیگر این کار را می خواستیم انجام بدهیم که ما مثلا هر روزی چند گرم مواد مصرف می‌کردیم می خوایم مواد را قطع کنیم این اتفاق نمی‌افتد شاید به ظاهر ما قایمش کنیم مثلا پیش کسانی دیگر مصرف نکنیم یا بریم ماده دیگری مصرف کنیم ولی عملا اتفاق خوبی برای ما نخواهد بود و این با روش دی اس تی و روش تدریجی دوباره برمی گردد آن مواد میاد جایگزین می شود و جنس به تعادل می رسه و شاهکار کنگره هم به همین صورت هست توی بحث جهان بینی هم به همین صورت است؛ مثلا من توی کاسبی مثلا کاری که داشتم با دروغ پول درمی‌آوردم، صادق نبودم، حرف راست را نمی گفتم پول در می آوردم، کار ضد ارزشی، دیگر الان می خوام بذارم کنار خب چه اتفاقی می افتد کاسبی خراب می شود آن پولها خوب در نمی‌آد ما نمی توانیم یک شبه این کار را انجام بدهیم ولی باید در مسیر درست حرکت کنیم یواش یواش امروز دو تا قسم می‌خوریم دروغ بخوریمش یکی فردا هی یه جور کم و کمترش بکنیم بعد قطعاً نتیجه می دهیم ما وقتی تو صراط مستقیم قرار می‌گیریم وقتی در جهت درست قرار می گیریم حس های ما تغییر می کند و همیشه آقای مهندس به ما یاد داده است که آن حس گیرنده مانند خداوند است در همه جا هست اون حسا می گرده هم نوع خودش را پیدا می کند یعنی جهت من را به یک جهتی می برد که توی صراط مستقیم باشد با آدمای خوب منو آشنا می کند. اگر ما می خواهیم بحث درمانمان هم اتفاق بیفتد ما باید دارو را سر وقت بخوریم باید سر موقع بیایم باید لباس مناسب بپوشیم اینا همه به همدیگر وصل می شود که ما بیایم به درمان برسیم.

شاید بعضی‌ها بگويند آقا اصلا لباس منظم پوشیدن یک سری الفاظ مگر عیب دارد؟ آره عیب دارد؛ چون توی صور پنهان ما چون جهان بینی ما تاثیر می گذارد مثلا ما توی محله ای هستیم که همشان دزد و قاچاقچی هستند خب ما چه بخواهیم چه نخواهیم سمت آن‌ها می‌رویم دیگر حالا اگه بخوایم خودمون هم نریم به سمت اون‌ها کشیده می شویم؛ پس اگر می خواهیم در صراط مستقیم قرار بگیریم باید تمام کارهایمان روی برنامه ریزی باشد.کسانی که درمان نمی شوند کسایی که حالشان خوب نیست در یک جهتی آن تکرار تمرین را انجام نمی دهند و لذت نمی برند ما اگر از یک موضوع لذت نبریم اتفاق خاصی نمی افتد جمله آخرم بگم گل ریزان نزدیک است که تو این وادی می گویید ما باید بذر نیکو بکاریم یا آن دانه با ارزش هست و اینم به روش دی اس تی و اینکه ذره ذره بتوانیم انجام بدهیم .حالا خاطره ای که من داشتم از گلریزان سال اولی که وارد کنگره شدم من سیصد هزار تومان تعهد دادم گفتم سیصد تومن بهشان می دهم صد هزارشو داده بودم آن موقع خیلی بود و دویستش را ندادم سال بعد امدم همان سیصد تومن را دادم یواش یواش ولی از زمانی که رها شدم توی کنگره هر سال عضو لژیون سردار بودم و سعی کردم یک مبلغی بیشتر از آن چیزی که سال گذشته داده بودم را بدهم و این حرکت باید اتفاق بیفتد؛ یعنی ما باید از این ترس عبور کنیم که یک جایگاه دیگری بتوانیم کسب کنیم بحث گلریزان هم همین است و نکته ای که یادمون نرود ما داریم برای خودمان پول خرج می‌کنیم ما برای برای آیندگان خرج می‌کنیم ما این را تو جیب کسی که نمی‌ریزیم که این لامپ روشن، این صندلی هست این فضا به این آرامی هست در اختیار ما قرار داده شده که ما بتوانیم استفاده کنیم؛ پس ضروری و واجب است به همه‌ ما که بتوانیم در گلریزان به طور شایسته و با تمام قدرتمان تلاش کنیم اصلا مهم نیست والله مهم نیست شما چقدر پول دارید مهم آن انجام است آن انجام رو انجام بدید انشالله قطعا به نتیجه خواهید رسید.

عکاس و تایپ: مسافر ابراهیم لژیون چهارم
تنظیم و ارسال: راهنما مسافر بهمن
مسافران نمایندگی ملایر