جلسه دوازدهم از دوره اول کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره 60، نمایندگی هشتگرد کرج، با استادی مسافر فرهاد، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر احمد با دستور جلسه «وادی نهم: وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا میشود» یکشنبه 11 آبان 1404 ساعت 17 برگزار شد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان فرهاد هستم یک مسافر. خدا را شکر که امروز در این جایگاه قرار گرفتم تا خدمت کنم، از گروه مرزبانی و ایجنت محترم تشکر می کنم و خدا قوت میگویم به تمام عزیزان خدمتگزار نمایندگی هشتگرد.
دستور جلسه این هفته وادی نهم؛ وقتی نیرویی از کم شروع شود و به نقطه بالا و بالاتر برود نقطه تحمل پیدا میشود. زمانی که بنده وارد کنگره 60 شدم اول اینطور است که میخواهیم مصرف آنتی ایکسی که داریم را ترک نماییم کنگره در مقابل ما را میپذیرد به شرط اینکه باید خیلی چیزها را بیاموزیم.
گاهی اوقات بهصورت تصادفی ما راهحلهایی را برای مشکلاتمان پیدا میکنیم ولی در آن لحظه ما درک نمیکنیم که مشکلمان چگونه حل شد چون شانسی یا غریزی بوده است ولی رها شدن فرد معتاد به همین آسانی صورت نمیپذیرد یا بهصورت تصادفی یا آنی نمیشود پس باید یاد بگیریم که برای رهایی از اعتیاد طی نمودن دو سفر الزامی است که در پیامهای کنگره به آن اشارهشده است و ما باید این وادیها را بیاموزیم تا بتوانیم از اعتیاد رهایی یابیم من نیز پس از طی این مسیرها و آموزش گرفتن به این نقطه از آگاهی رسیدهام.

من با آموزش توانستم بیاموزم که رفتار و کردار زشت یک مصرفکننده یا فروشنده مواد را تبدیل نمایم و به انسانی آگاه و با آداب معاشرت و باادب تبدیل شدم . منشأ به وجود آمدن وادیها بدین گونه است؛ برای مثال وادی نهم از کم شروع مینماییم و اندکاندک آن را افزایش میدهیم تا نقطه تحمل بالا رود من در مورد خودم اینطور بود که سالها پیش تصمیم گرفتم مسیری را بدوم ولی پس از مدت کوتاهی نتوانستم به دویدن ادامه دهم ، پس از اینکه هر روز مقداری به دویدن خود افزودم باعث شد.
که در طی مدتی بتوانم تمام آن مسیر را بدون مشکل بدوم و این موضوع مشخص نمود من در دویدن نقطه تحمل من آرام آرام بالا رفته بود . در کنگره60 نیز همینگونه عمل میشود مثل همین داروی OT که ما در زمان شروع دوز بالاتری را استفاده میکنیم ولی پس از تیپر شدن توسط راهنمایمان دارو شروع میشود به کم شدن و این موضوع باعث عوض شدن دید ما نسبت به دارو میشود البته جهانبینی ما نیز با کم شدن دارو و همراه آموزش گرفتن رفته رفته افزایش مییابد این همان بالا رفتن نقطه تحمل من است.
به نظر بنده اندکاندک ما باید متوجه شویم که چه اتفاقی برای ما میافتد تا در زندگیمان متوجه اتفاقهای خوبی که برایمان رخ میدهد بشویم و بهعنوان یک مصرفکننده از این زندانی که برای خود ساخته بودیم رها شویم و طبق وادی نهم بهصورت آرام آرام و ذره ذره، نیرویی که از کم شروع میشود و بهتدریج زیاد میشود پس نقطه تحملمان است که در حال افزایش میباشد. از اینکه به صحبتهای بنده گوش دادید سپاس گذارم.
تایپ: مسافر علی لژیون سوم
تنظیم و ارائه: مرزبان خبری مسافر حسین
- تعداد بازدید از این مطلب :
1563