وادی‌ها قوانین الهی هستند

جلسه ششم از دوره سوم لژیون سردار همسفران آقا نمایندگی شفا مشهد با استادی پهلوان محترم، راهنما مسافر سعید، نگهبانی دنور محترم، راهنما همسفر محسن و دبیری راهنمای تازه‌واردین، همسفر الیاس با دستور جلسه‌ «وادی نهم: وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد نقطه تحمل پدیدار می‌شود» در روز شنبه ۱۰ آبان‌ ماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار کرد.  

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان سعید هستم یک مسافر. خداوند را شاکرم که توفیق داد در قسمت همسفران آقا حضور داشته باشم. همچنین از نگهبان لژیون سردار، ایجنت محترم و مرزبانان سپاسگزارم که این فرصت را برای آموزش در اختیارم قرار دادند. 

دستور جلسه امروز ''وادی نهم'' است. قبل از مصرف‌کننده شدن، فرد بسیار عصبی و کم‌تحملی بودم؛ با کوچک‌ترین حرف یا حرکتی عصبانی می‌شدم، حتی اگر آن حرف، حق بود. برای آرام کردن اعصابم به سمت سیگار رفتم و به‌ تدریج مصرف موادم بیشتر شد، تا جایی که پس از چند سال روزی سه وعده مصرف می‌کردم.  در سنین پایین‌تر کسی نبود که به من بیاموزد صبر و نقطه تحمل یعنی چه؟ امروز وقتی از زاویه‌ای دیگر نگاه می‌کنم، می‌بینم کنگره چقدر به من آموزش داده که چگونه از اعتیاد پیشگیری کنم.  گاهی انسان مقابل کوهی می‌ایستد، اما به عظمت آن توجهی ندارد. زمانی که مصرف‌کننده شدم، نیروهایم از بین رفت، بی‌آنکه بدانم علتش قدم گذاشتن در مسیر ضد‌ارزش‌ها بود. در نتیجه کسب‌وکار، وضعیت جسمی و روحی‌ام دچار مشکل شد و آن زمان فکر می‌کردم مشکل من با دعا‌نویس حل می‌شود! در حالی که تبدیل شدن به مصرف‌کننده، روندی تدریجی داشت؛ ذره‌ذره پیش رفت تا جایی که در ۲۲ سالگی به مصرف سه وعده در روز رسیده بودم.  اگر در ۱۴ یا ۱۵ سالگی محیطی مانند کنگره ۶۰ وجود داشت و آموزش می‌دیدم، شاید هرگز مصرف‌کننده نمی‌شدم.  

در وادی نهم آمده است: اگر نیرویی از کم شروع شود و به درجه بالا برسد، نقطه تحمل پدید می‌آید. اما اگر غیر از این باشد، هرکس بتواند مرا عصبانی کند، در واقع کنترل من را در دست گرفته است. این وادی به‌ روشنی بیان می‌کند که با انجام عمل ضد‌ارزش، ارزشی پدید نمی‌آید. در مورد ''لژیون سردار'' هم به زبان ساده می‌توان گفت: اگر می‌خواهیم کسب‌وکار، انرژی جسمی و حال روحی خوبی داشته باشیم، باید بذر آن را بکاریم و با ابزارهای مناسب از آن مراقبت کنیم. من به این باور رسیده‌ام که یک‌ پنجم اموال من متعلق به من نیست و باید آن را ببخشم. حتی یک‌ پنجم از زمان و کلام من نیز برای خودم نیست. تمام وادی‌ها در واقع قوانین الهی هستند و کنگره به من می‌آموزد چگونه بذر محبت، عشق و حتی پول را به‌ درستی بکارم تا زندگی بهتری داشته باشم.  

در پایان از سکوت و توجه شما هنگام صحبت‌هایم صمیمانه سپاسگزارم.

دعای پایان لژیون 

تهیه ‌گزارش:

مرزبان خبری: همسفر امین 

تایپ: همسفر علیرضا (لژیون دوم)

ویراستاری و ارسال خبر: همسفر معین (لژیون چهارم)

سایت همسفران آقا نمایندگی شفا مشهد