از کوه تا کاه، معجزه ای به نام کنگره

پنجمین جلسه از دوره سی و یکم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی لوئی‌پاستور با استادی پهلوان مسافر وحید، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر هادی با دستور جلسه «DST, OT»  چهارشنبه 7 آبان ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷:۰۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد

سلام دوستان، وحید هستم، مسافر

ابتدا از نگهبان جلسه، آقا مهدی عزیز، و همچنین از نگهبان لژیون سردار تشکر می‌کنم. با توجه به اینکه به گلریزان نزدیک می‌شویم و لطف داشتند که اجازه دادند من در این جایگاه خدمت کنم، از این فرصت استفاده می‌کنم تا هفته‌ی OT را به تمام خدمتگزاران OT در سراسر کشور، به‌ویژه خدمتگزاران OT نمایندگی خودمان تبریک بگویم.

از زمان ورودم به این شعبه تا امروز، عزیزانی همچون جمشید، حمید، نوید، رامین و امیر و تمام دوستانی که در قسمت OT خدمت کرده‌اند، زحمات بسیاری کشیده‌اند. واقعاً خدمت در OT خدمت بسیار ارزشمندی است. ما گاهی فکر می‌کنیم در OT اتفاق خاصی نمی‌افتد، اما وقتی تاریخ و سرگذشت کنگره را مرور می‌کنیم، می‌بینیم که OT از کجا شروع شد و چگونه به جایگاه درمانی امروز رسید. دارویی که روزی غیرقابل باور بود، چه برای مصرف‌کنندگان و چه برای پزشکان، حالا به عنوان داروی درمان اعتیاد شناخته می‌شود.

یادم هست قبل از ورود به کنگره، به OT فقط به چشم ماده‌ای مخدر نگاه می‌کردم. اما وقتی وارد کنگره شدم، همان دارو شد داروی درمان من. با آموزش‌ها و تیپر کردن اصولی، بعد از ۱۱ ماه به بهترین شکل ممکن درمان شدم. می‌خواهم کمی از سرگذشت خودم بگویم. مدتی است به کلیات کنگره و تغییراتی که در من ایجاد کرده فکر می‌کنم؛ مخصوصاً در سفر دوم و جایگاه‌های خدمتی که باعث می‌شوند انسان با خودش، با واقعیت درونش روبه‌رو شود.

گاهی تلاش می‌کنیم عمل سالم انجام دهیم، اما شرایط و روابط مانع می‌شوند. با این حال باید عمل سالم و صالح را انجام دهیم، حتی اگر باعث دلخوری اطرافیان شود. تا اینکه صحبت‌های استاد امین را شنیدم که می‌فرمودند:

ما همیشه سعی می‌کنیم از کاه، کوه بسازیم؛ در حالی‌که در کنگره باید از کوه، کاه بسازیم.

یعنی باید یاد بگیریم مشکلات بزرگمان را کوچک کنیم؛ نه با بی‌تفاوتی، بلکه با حرکت‌های کوچک و سالمی که انجام می‌دهیم — مثل سرِ ساعت مصرف کردن دارو، گوش دادن به راهنما، نوشتن سی‌دی‌ها، و رعایت برنامه خواب. همین کارهای کوچک باعث ایجاد اختلاف پتانسیل و ذوق حرکت می‌شوند، همان‌طور که در وادی یازدهم گفته شده.

شاید گاهی کسی در سفر اول یا دوم از ریل خارج شود و اشتباه کند، اما نباید تمام تلاش‌های گذشته‌اش را کوچک بشمارد. هر حرکت کوچک، یک موفقیت است و باید به آن افتخار کرد. گاهی یادمان می‌رود که کنگره چه کار بزرگی برای ما انجام داده است. این فراموشی همان کفر است، یعنی نادیده گرفتن نعمت. باید همیشه قدردان باشیم؛ از پروردگار گرفته تا آقای مهندس، راهنما، و همه‌ی کسانی که در این مسیر به ما خدمت کرده‌اند.

من یاد گرفته‌ام قدردانی کنم؛ با حضور، با خدمت، با کمک مالی ماهانه. هر بار که به کنگره می‌آیم، در مسیر با خودم می‌گویم: «یادت نره وحید، یه روزی دستاتو بالا می‌بردی و از خدا می‌خواستی فقط یک روز بدون مواد زندگی کنی!» اما امروز دغدغه‌ام شده خانواده، پیشرفت، و سلامت جسم. این یعنی کنگره کار خودش را کرده.

قبل از کنگره، محور زندگی‌ام فقط مواد بود. اما حالا یاد گرفته‌ام به دایره‌ای بزرگ‌تر نگاه کنم. کنگره باعث شد من به مسائل مالی، خانوادگی و رشد فردی فکر کنم.

اگر بخواهم ساده بگویم: بزرگ‌ترین معجزه برای من این است که سه سال است هیچ ماده‌ای مصرف نمی‌کنم. در حالی‌که قبلاً بزرگ‌ترین آرزویم این بود که بتوانم صبح ساعت ۹ از خواب بیدار شوم! حالا ساعت پنج صبح بیدار می‌شوم و حتی به تغذیه و سلامت جسمم اهمیت می‌دهم. در بیرون از کنگره، مردم برای به‌دست آوردن حال خوب دنبال مادیات می‌روند، اما ما در کنگره حال خوب را به‌دست می‌آوریم تا بتوانیم بیرون موفق شویم.

ما ده قدم جلوتر هستیم، چون زودتر طعم آرامش واقعی را چشیده‌ایم. آقای مهندس می‌فرمایند: «در مقابل کوه ایستاده‌ایم، اما عظمتش را نمی‌بینیم.» گاهی ما هم عظمت کاری را که در کنگره اتفاق افتاده، فراموش می‌کنیم.

به‌تازگی شنیدیم آقای اختراعی ده میلیارد تومان به کنگره خدمت مالی کردند. در پیام لژیون سردار، آقای مهندس فرموده بودند: «امیدوارم روزی را ببینم که یک نفر بتواند ده میلیارد تومان از مال خود ببخشد.» و حالا این آرزو تحقق یافته است.

خیلی‌ها ممکن است بگویند «او زیاد داشته»، اما در واقع چنین نیست. کسی که چنین مبلغی را می‌بخشد، تمام موانع درونی و بیرونی را پشت سر گذاشته و واقعاً معجزه کنگره را در زندگی‌اش دیده است. او در سال ۹۷ به رهایی رسیده و روزی نزدیک به صفر بوده، و حالا توانسته درآمد شش‌ماهه کارخانه‌اش را ببخشد. این یعنی تغییر بنیادین انسان.

کنگره اگر فقط یک نفر را درمان کند، رسالت خود را انجام داده است. و امروز من، وحید، شاهد زنده‌ام بر این معجزه. امیدوارم در گلریزان امسال، فراموش نکنیم چه موهبتی نصیب ما شده است ، که امروز می‌توانیم با آرامش روی این صندلی‌ها بنشینیم و به زندگی فکر کنیم.

ممنونم که به صحبت‌هایم گوش دادید.

ضبط: مسافر نوید (لژیون10)
تایپ: مسافر مهدی
عکس: مسافر علیرضا
ویرایش و ارسال: مسافر حمید(گروه سایت نمایندگی لوئی پاستور)