از مصرف تا خدمت، ثمره ایمان به روش DST

دومین جلسه از دوره سی و دوم  دوره‌‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی لوئی پاستور با استادی مسافر امیر، نگهبانی مسافر حسن و دبیری مسافر مهدی با دستور جلسه« DST, OT » در روز دوشنبه 5 آبان ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷:۰۰ برگزار گردید.

خلاصه سخنان استاد

سلام و عرض ادب و احترام دارم خدمت همه‌ی دوستان عزیز. امیر هستم، یک مسافر.

ابتدا کسب اجازه می‌کنم از راهنمای محترمم آقا مهدی و ایجنت گرامی، و در آغاز عرایضم، هفته‌ی اوتی و متد DST را به جناب آقای مهندس دژاکام و خانواده‌ی محترم ایشان، همچنین دیده‌بان محترم مربوطه جناب آقای بابک لطفی، تبریک عرض می‌کنم.

دستور جلسه، «شربت OT و متد DST» است. روز شنبه عزیزان زیادی در این باره مشارکت کردند و من هم از صحبت‌های آنان آموزش گرفتم. اما به‌عنوان خدمتگزار کوچک شما در بخش OT، بر خودم واجب دانستم پیش از هر چیز خدا را شکر کنم؛ چراکه در بدو ورودم به کنگره با دنیایی از تاریکی همراه بودم، اما به‌واسطه‌ی همین متد، به درمان کامل رسیدم.

این موضوع نشان می‌دهد که پیش‌زمینه‌ی متد DST، همان تاریکی‌هاست؛ یعنی هرکسی هر نقشی که در زندگی دارد، می‌تواند با استفاده از روش DST و داروی OT، نه‌تنها در زمینه‌ی اعتیاد بلکه در جنبه‌های دیگر زندگی نیز به درمان و رهایی برسد. در حقیقت، رهایی از رنج‌ها به‌واسطه‌ی همین متد میسّر می‌شود.

جناب آقای مهندس دژاکام ـ خداوند ایشان را حفظ کند ـ با تلاش و زحمات فراوان این روش را ابداع کردند تا امروز مسافرانِ سفر اول بتوانند با آرامش سفر کنند و به درمان برسند. آنان با مراجعه به کلینیک، داروی خود را دریافت کرده و با راهنماییِ راهنمای محترمشان به روش DST سفر خود را انجام می‌دهند و در نهایت به رهایی می‌رسند؛ به‌گونه‌ای که حتی ممکن است حالشان از زمان پیش از اعتیاد هم بهتر شود.

نکته‌ی مهم در این روش، تدریجی بودن درمان و پروسه‌ی زمان است که نقشی اساسی دارد و موجب شده متد DST به شیوه‌ای خاص و مؤثر برای درمان اعتیاد تبدیل شود. بعدها نیز کلیدهای دیگری از این روش استخراج گردید، مانند درمان نیکوتین و درمان چاقی، که همگی به‌صورت تدریجی انجام می‌شوند.

ما به لطف این روش، به‌صورت نرم و آرام به درمان کامل رسیدیم. این موضوع نشان می‌دهد که جناب آقای مهندس و اعضای کنگره ۶۰ در این مسیر چه زحمات طاقت‌فرسایی متحمل شده‌اند تا داروی اوتی از طریق کلینیک‌ها به مصرف‌کنندگان برسد. همان تریاکی که روزی از ساقی خریداری می‌شد یا به‌صورت دودی مصرف می‌گردید، امروز به دارویی درمان‌گر به نام «اوتی» تبدیل شده است.

اکنون مسافران با دریافت نامه از راهنما، به کلینیک مراجعه می‌کنند و با احترام کامل داروی خود را تحویل می‌گیرند. در ظاهر شاید این فرآیند ساده به‌نظر برسد، اما پشت این سادگی بیش از ۲۵ سال تلاش شبانه‌روزی نهفته است. نتیجه‌ی آن، شرایطی است که امروز شاهدش هستیم؛ مسافران به‌راحتی داروی خود را دریافت کرده و طبق پروتکل‌های دقیق، به درمان می‌رسند. این نعمتی بزرگ است که موجب شد جناب آقای مهندس، هفته‌ای را به نام «هفته‌ی اوتی و DST» نام‌گذاری کنند.

در پیام اول کنگره آمده است:

«شما بر مرکبی نشسته‌اید که گرچه دیر به مقصد می‌رسد، اما سالم و کامیاب خواهید رسید.»

ما در آموزش‌ها آموخته‌ایم که نیروهای بازدارنده یا منفی همیشه وجود دارند و در گوش ما زمزمه می‌کنند که چرا باید ده یا یازده ماه برای درمان صبر کرد؟ اما در حقیقت، همین صبر و تدریج است که اعتمادبه‌نفس و ایمان را در وجود مسافران تقویت می‌کند. در ابتدا ممکن است داروی اوتی همچون تریاک دیده شود، اما با کاهش پله‌ها و ادامه‌ی مسیر به روش DST، به دارویی شفابخش و معجزه‌گر تبدیل می‌شود.

در نهایت، وقتی فرد به رهایی می‌رسد، درمی‌یابد که هم از نظر جسمی به سلامت کامل رسیده و هم از نظر فکری و جهان‌بینی رشد کرده است. پس از یک سال، رهایی حاصل می‌شود و برای کسانی که در کنگره می‌مانند، اتفاقات شگرفی در زندگی‌شان رقم می‌خورد.

روز شنبه استاد جلسه فرمودند:

«کسی که امروز پهلوان است، روزی تنها یک مصرف‌کننده بوده و حتی به فکر کمک به دیگران هم نبوده است. اما امروز می‌بینیم که به رهایی رسیده، پهلوان شده، و شاید حتی عضو لژیون سردار نیز باشد.»

این همه، از معجزات روش DST است که تلفیقی از داروی اوتی و آموزش‌های جهان‌بینی می‌باشد؛ روشی که انسان را به دیدگاهی تازه می‌رساند تا پس از رهایی، تنها به فکر خود نباشد.

در پایان، از تمام خدمتگزاران بخش اوتی صمیمانه سپاسگزارم، به‌ویژه از راهنمایان گرامی که ارتباطی صمیمی با مسافران دارند. همچنین از آقا حمید و آقا رامین عزیز و خدمتگزارانی که هم‌اکنون مشغول خدمت هستند، از جمله آقای ادیب (در بخش فالوآپ)، آقا مصطفی، آقا محمدرضا، آقا میثم، آقا محسن، آقا حسن، آقا حمید، علی‌اکبر آقا، اکبر آقا و حسن آقا ـ که کنار بنده نشسته‌اند ـ نهایت تشکر را دارم.

تمام این عزیزان بدون هیچ چشم‌داشتی خدمت می‌کنند، فقط برای آن‌که یک نفر دیگر هم به رهایی برسد.

از صمیم قلب از همه‌ی آنان سپاسگزارم و امیدوارم روزی شاهد جهانی‌شدن این متد و شناخته‌شدن کنگره ۶۰ در سراسر دنیا باشیم تا انسان‌های بسیاری که در رنج و تاریکی‌اند، به رهایی و آرامش برسند.

از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، از شما صمیمانه سپاسگزارم