جهان‌بینی ورزش زمانی درست می‌شود که انسان نسبت به ورزش حس درست، درک صحیح و دریافت سالمی داشته باشد. (نمایندگی لاله کرج)

جلسهٔ نهم از دورهٔ دوم کارگاه‌های آموزشی_ خصوصی خانم‌های مسافر و همسفر نمایندگی لاله کرج، با استادی راهنما مسافر پریسا، نگهبانی مسافر فتان و دبیری مسافر زرافشان، با دستور جلسه‌ی «جهان‌بینی در ورزش» در روز شنبه ۲۶ مهرماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۴:۰۰ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

سلام دوستان پریسا هستم یک مسافر.

دستور جلسهٔ این هفته، جهان‌بینی در ورزش، موضوعی فوق‌العاده مهم است. همهٔ ما یا مصرف‌کننده بودیم، یا مانند همسفران، با مصرف‌کننده‌ها در تماس بودیم. جسم و روان ما کاملاً به‌هم ریخته بود. در سفر اول، تمرکز ما بیشتر بر روی جسم است. زمانی‌که وارد کنگره می‌شویم، با داروی OT به درمان سیستم ایکس خود می‌پردازیم. اما جسم ما تنها شامل سیستم ایکس نیست؛ بلکه مانند یک ساختمان است که لوله‌کشی، سیم‌کشی، فونداسیون، دیوار، آجر، سیستم فاضلاب و... دارد. بدن ما نیز چنین ساختاری دارد. اگر سیستم برق را به سیستم ایکس تشبیه کنیم، باید ببینیم برای بخش‌های دیگر از جمله عضلات یا وزن بدن چه می‌کنیم؟

برای داشتن جسمی سالم، باید به سه بخش توجه کنیم: تغذیه، تحرک و سیستم ایکس. بسیاری از افراد را دیده‌ایم که هیچ‌گاه اعتیاد نداشته‌اند، حتی سیگار هم نکشیده‌اند، و تغذیهٔ نسبتاً سالمی داشته‌اند؛ اما در ۶۰ سالگی از درد کمر یا زانو رنج می‌برند و به سختی راه می‌روند.

بسیاری از مادران ما نیز دچار چنین وضعیتی هستند. مثلاً مادر خودم، حدود ۷۳ سال دارد و ده سال است از کمردرد رنج می‌برد. در عمرش مواد مصرف نکرده، تغذیه‌اش نادرست نبوده و اضافه‌وزن هم ندارد. تنها دلیل درد او، نداشتن تحرک و ورزش است. هرچند به‌دلیل وسواس زیاد، کارهای خانه را مرتب انجام می‌داد، اما تحرک روزمره کجا و ورزش اصولی کجا!

باید بدانیم ورزشی که انجام می‌دهیم، به کدام عضلات فشار وارد می‌کند و هر عضله چگونه باید ساخته شود. حال جهان‌بینی ورزش چه می‌گوید؟ اصلاً جهان‌بینی یعنی چه؟ جهان‌بینی یعنی ادراک، احساس و دریافت ما از جهان بیرون. پس وقتی می‌گوییم جهان‌بینی در ورزش، یعنی ادراک، احساس و دریافت ما از ورزش.

معمولاً مصرف‌کنندگان حس و حال ورزش ندارند. یادم می‌آید روزی که برای اولین‌بار به پارک کنگره رفتم، مسیر باشگاه تا پارک بسیار طولانی بود. هنگام بازگشت به بقیه گفتم: «شما بروید، من فکر نمی‌کنم تا غروب به مقر برسم!» آن زمان حدود دو ماه بود که سفر می‌کردم، وزنم زیاد بود و عضلاتم ضعیف. وقتی به خانه رسیدم، مچ پاهایم به شدت ورم کرده بود، چون عضلاتم توان کافی نداشتند.

اما من ورزش را رها نکردم، چون ادراک و جهان‌بینی‌ام نسبت به ورزش درست شده بود و از راهنمایم آموزش گرفته بودم. درک کردم که اگر بخواهم بدن سالمی داشته باشم، فقط درست شدن سیستم ایکس با OT کافی نیست؛ بلکه باید عضلاتم را نیز قوی کنم.

شروع به ورزش کردم؛ در کلاس والیبال ثبت‌نام کردم و خدا را شکر در کنگره شنا هم یاد گرفتم. اکنون هیچ مشکلی ندارم، نه زانودرد، نه کمردرد و نه سیاتیک. فقط به این دلیل که با ورزش سالم، عضلاتم را تقویت کرده‌ام.

بنابراین، جهان‌بینی ورزش زمانی درست می‌شود که انسان نسبت به ورزش حس درست، درک صحیح و دریافت سالمی داشته باشد؛ در این صورت، نتیجهٔ نهایی چیزی جز سلامتی نخواهد بود. امیدوارم مشارکت‌های خوبی دربارهٔ ورزش داشته باشید.

نگارش: مسافر میترا – لژیون دوم، شعبهٔ لاله کرج
ویراستاری: مسافر فتان– لژیون چهارم، شعبهٔ لاله کرج
عکاس: همسفر کیانا – مرزبان خبری
بازبینی و ارسال: همسفر سولماز