جلسه چهاردهم از دوره بیست و ششم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ روزهای سه‌شنبه نمایندگی شیروان به استادی راهنمای محترم تازه واردین مسافر صمد، نگهبان مسافر علی و دبیری مسافرمهدی با دستور جلسه "جهان‌بینی در ورزش " 29 مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد :
آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است
سلام دوستان، صمد هستم، یک مسافر. خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم که یک روز دیگر به من فرصت زندگی داد تا در جمع شما عزیزان باشم و بتوانم خدمت کنم. از ایجنت محترم که این فرصت را در اختیار من قراردادند تا بتوانم آموزش بگیرم، سپاسگزارم.
دستور جلسه کنگره ۶۰ در رابطه با جهان‌بینی در ورزش است. من در ابتدای جلسه از تمامی خدمتگزاران در ورزش شعبه تشکر می‌کنم که شرایط حضورمان در پارک را فراهم می‌کنند. ما همه یک‌بخشی از درمان اعتیادمان را مدیون خدمات این عزیزان در پارک هستیم.
این دستور جلسه را می‌توان دو بخش تقسیم کرد: یک بخش ورزش و اهمیت آن در درمان اعتیادمان و بخش دیگر علم و دانشی که ما نسبت به ورزش باید داشته باشیم. ورزش در کنگره جدای از اینکه مکمل درمان ما هست، در سلامتی‌مان هم نقش بسیار مهمی دارد. فرقی نمی‌کند چه سفر اولی باشیم یا سفر دومی، جسممان به ورزش نیاز دارد.
آقای مهندس همیشه به بخش دیگر این دستور جلسه، یعنی جهان‌بینی، اشاره می‌کنند. برای ورزش کردن و حضور در پارک و مسابقات ورزشی، نیاز به یک سری آموزش‌ها داریم که در کنگره به آن جهان‌بینی در ورزش می‌گویند...پایه و اساس جهان‌بینی در ورزش کنگره بر مبنای احترام به یکدیگر و پیشکسوتان گذاشته‌شده است. جهان‌بینی در ورزش کنگره به من می‌گوید که در شرایط مسابقات، یا می‌بریم یا می‌آموزیم. من صبح‌های جمعه ساعت 7 در پارک حضور دارم، یعنی اینکه من برنده هستم، زیرا در زمان مصرفم، روزهای جمعه تا ساعت ۴ بعدازظهر خواب بودم و الآن از ۷ صبح در پارک ورزش می‌کنم.
من همیشه به خودم می‌گویم که من مصرف‌کننده خیلی خوش‌شانسی هستم که با کنگره آشنا شدم، زیرا جدای از درمان اعتیادم، توانستم به ورزش هم برگردم. خدا را شکر که در کنگره این بستر فراهم شد تا در کنار درمان اعتیادم، ورزش و جهان‌بینی در ورزش را یاد بگیرم، چیزی که در زمان اعتیادم با آن غریبه بودم. اگر در ورزش یا مسابقه ورزشی شرکت می‌کردم، فقط برای برد بود و سلامتی اولویت آخرم؛ اما جهان‌بینی در ورزش کنگره چیزی دیگر به من یاد داد.
من در کنگره یاد گرفتم برای سلامتی خودم ورزش کنم. آقای مهندس همیشه تأکید می‌کنند که عضلات عصای پیری ما هستند. من در ورزش کنگره یاد گرفتم که جدای از بردوباخت، به تیم مقابل و تصمیمات داور احترام بگذارم و چهره واقعی ما آدم‌ها در زمین‌های ورزشی و شرایط مسابقات نمایان می‌شود. اگر من در شرایط سخت توانستم به تیم مقابل و داور مسابقه احترام بگذارم، یعنی جهان‌بینی در ورزش کنگره را یاد گرفتم. خوشبختانه ما بچه‌های کنگره با آموزش‌هایی که در کنگره گرفتیم، به‌راحتی در پارک این قوانین حرمت‌ها را رعایت می‌کنیم و روزهای جمعه از ۱۰۰ نفر کنار هم بدون حاشیه و درگیری ورزش می‌کنیم. تمام این‌ها را مدیون آموزش‌های کنگره هستیم.
یک بخش دیگر از جهان‌بینی در ورزش، تعهدی است که تک‌تک ما نسبت به گروه‌هایمان داریم؛ یعنی اگر من در هر تیمی ثبت‌نام کرده‌ام، روز مسابقه باید حتماً در زمین مسابقه حضورداشته باشم. چون از این هفته قرار است مسابقات جام عقاب طلایی را شروع کنیم. نباید طوری باشد که ساعت شروع مسابقه برسد و راهنما دنبال بازیکنش بگردد. پارکی موفق است و تیم‌های قوی را به میدان می‌آورد که تمام اعضای شعبه در پارک حضور دارند. با افزایش تعداد اعضا، می‌توانیم تیم‌های بیشتری برای مسابقات داشته باشیم.
پس ما در کنگره، جهان‌بینی را از طریق آموزش‌هایی که می‌گیریم یاد می‌گیریم تا بتوانیم آن را در زمین‌های ورزشی اجرا کنیم. تمام تلاش این خدمتگزاران در پارک فقط و فقط به خاطر این است که یک نفر مثل من به درمان برسد. پس همه ما باید قدردان این سیستم و این عزیزان باشیم.
مرزبان خبری:مسافر صادق
تایپ:مسافر مجتبی لژیون چهارم
عکاس : مسافر مهدی لژیون پنجم
ویراستاری:مسافر محمد رضا
ارسال:مسافر نظیر
- تعداد بازدید از این مطلب :
110