دلنوشته همسفر امیرعلی از لژیون دوم به راهنمایی همسفر رضا در رابطه با دستور جلسه (جهان‌بینی در ورزش)
سلام دوستان امیرعلی هستم یک همسفر. مسافر من احمد با ۲۵ سال تخریب وارد کنگره شد؛ آخرین آنتی‌ایکس مصرفی شیره و تریاک کشیدنی، مدت سفر اول ۱۱ ماه، روش درمان DST، داروی درمان شربت OT، رشته ورزشی مسافرم والیبال، رشته ورزشی خودم کشتی و رهایی هم با دستان پر مهر جناب مهندس ۲ سال.
در گذشته گمان می‌کردم ورزش تنها به معنای تلاش زیاد، عرق ریختن و قوی‌تر شدن است. اما اکنون می‌دانم که ورزش بخشی جدایی‌ناپذیر از جهان‌بینی من شده است؛ در هر حرکت بدن، درسی از هستی نهفته است.
هنگام ورزش کردن، درسی بزرگ می‌گیرم: جهان بر اساس نظم ساخته شده است. همان‌طور که تمرینات بی‌نظم، نتیجه‌ای نخواهند داشت، افکار نامنظم نیز زندگی را از مسیر اصلی خارج می‌کنند. ورزش به من آموخت که هیچ دستاوردی یک‌شبه حاصل نمی‌شود؛ درست مانند ساختن یک بدن قوی که با صبر و تداوم میسر است، ذهن سالم نیز با تفکر و تکرار شکل می‌گیرد. جهان‌بینی در ورزش یعنی درک این نکته که انرژی تنها در عضلات ما نیست، بلکه در افکار نیز جریان دارد. اگر با خشم وارد تمرین شوی، خسته برخواهی گشت؛ اما اگر با عشق و شور و اشتیاق بروی، سبک‌بال خواهی شد. همچنین آموختم هر دردی که حین تمرین حس می‌کنم، در واقع هدیه‌ای از سوی زندگی است: برای ایجاد تغییر، باید سختی‌ها را پذیرفت. امروزه، وقتی تمرین می‌کنم، تمرکزم دیگر فقط بر ظاهر بدنم نیست، بلکه بر درون خویش است. به آن قوه ادراک کوچکی فکر می‌کنم که در حال یادگیری تمایز میان خواسته‌های آنی و آنچه درست است، می‌باشد. به نحوه‌ی رشد همزمان جسم و روح می‌اندیشم.
برای من، جهان‌بینی در ورزش یعنی درک تعادل؛ تعادلی میان سختی و آرامش، تلاش و رهاسازی، جسم و ذهن. اکنون ورزش به یک مسیر معنوی برایم تبدیل شده است؛ جایی که می‌آموزم چگونه با جهان در صلح باشم و با خود مهربان‌تر شوم.
تهیه و گزارش:
مرزبان خبری: همسفر امین
تایپ: همسفر امیرعلی (لژیون دوم)
ویراستاری: همسفر علی (لژیون دوم)
ارسال خبر: همسفر معین (لژیون چهارم)
سایت همسفران آقا نمایندگی شفا مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
64