ورزش در کنگره برای من به یک عشق تبدیل شد

چهارمین جلسه از دور چهارم از سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، ویژه مسافران و همسفران نمایندگی لامرد، با استادی مسافر عبدالرضا و نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر غلامرضا، با دستور جلسه "جهان‌بینی در ورزش" روز دوشنبه ۲۸ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، عبدالرضا هستم، یک مسافر.

از خداوند بابت سلامتی و هدایت به مسیر کنگره ۶۰ بی‌نهایت سپاسگزارم و امیدوارم زبان شکرگزاری از من ساقط نشود. از ایجنت نمایندگی و راهنمای خودم آقای پوریا و همچنین لژیون مرزبانی که اجازه دادند امروز در این جایگاه باشم و آموزش دریافت نمایم، قدردانی می‌کنم.

دریافت شال راهنمایی DST را به آقای حسین مرزبان شعبه تبریک می‌گویم و برای ایشان و کل شعبه لامرد آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم در ادامه مسیر موفق باشند.

حدود یک ماه پس از شروع سفر، با تشویق راهنمای خودم به پارک ورزشی رفتم. قبل از کنگره نیز ورزش می‌کردم، اما آن حس و حال خوب و آموزش را نداشتم و فقط روی جسم کار می‌کردم. در کنگره فهمیدم که جهان‌بینی در ورزش است، نه ورزش در جهان‌بینی. مانند خود درمان اعتیاد که تنها پنج درصد آن پاکسازی جسم و نود و پنج درصد ماجرا آموزش و جهان‌بینی است. ورزش در کنگره برای من به یک عشق تبدیل شد و حتی روزهایی که نمی‌توانستم حضور پیدا کنم، بسیار ناراحت بودم.

فضای پارک ورزشی به من امکان می‌داد سوالاتم را آزادانه بپرسم و آموزش‌های لازم را دریافت نمایم. گاهی پاسخ‌هایی می‌گرفتم که در لژیون امکان آن نبود. مشارکت در ورزش بسیار برایم ارزشمند بود. همان‌طور که جناب مهندس می‌فرمایند: "یا می‌بریم یا می‌آموزیم، باختی در کار نیست."

درک این جمله در عمل سخت اما بسیار آموزنده است. مشارکت در آماده‌سازی برای رفتن به پارک، مانند آوردن صبحانه، فرش و دورهم جمع شدن، به من یاد داد که منیت را کنار بگذارم و برای جمع کار کنم.

جهان‌بینی فقط مربوط به شروع سفر نیست، بلکه در کوچکترین کارها خود را نشان می‌دهد. مانند جمع‌آوری زباله‌هایی که دیگران در پارک ریخته‌اند. این کار را برای حال دل خودم انجام می‌دهم و وقتی آن را انجام می‌دهم حس خوبی پیدا می‌کنم. در زمان مصرف، چنین کاری را انجام نمی‌دادم. در یک بازی فوتبال در سطح استان، با وجودی که کاپیتان تیم و از بازیکنان اصلی بودم، مربی جدیدی که تازه آمده بود، بدون هیچ توضیحی از ابتدای بازی مرا روی نیمکت نشاند. من بدون اعتراض پذیرفتم، اما تیم ما شکست سنگینی خورد. اگر آن زمان آموزش کنگره را داشتم، شاید بهتر می‌توانستم با این قضیه برخورد کنم. این اتفاق باعث شد برای مدتی از ورزش دور شوم.

در لژیون، اگر دقت کنید، افرادی که ورزش و قوانین را رعایت می‌کنند، از نظر حال روحی و جسمی با کسانی که ورزش نمی‌کنند قابل مقایسه نیستند. ورزش در کنگره یک مکمل ضروری برای درمان و رسیدن به تعادل است. من هر هفته منتظر برنامه ورزشی جمعه هستم و اخبار پارک‌های مختلف را پیگیری می‌کنم. امیدوارم این روند مثبت و آموزشی برایم تداوم داشته باشد و بتوانم رو به جلو حرکت کنم.

از اینکه به صحبت‌های من توجه نمودید متشکرم.

نگارش: مسافر غلامرضا (لژیون یکم)
ویرایش: همسفر علی (لژیون دوم) 
عکس: مسافر رضا (لژیون دوم)
تهیه و تنظیم: مسافر اسماعیل (نگهبان سایت)
ارسال: مسافر رضا (دبیر سایت)