مشارکت مکتوب

مشارکت مکتوب مسافر بابک از لژیون دهم
​ورزش به افراد در حال درمان کمک می‌کند تا احساس موفقیت را تجربه کنند، حتی در مقیاس‌های کوچک (مانند اتمام یک دویدن یا بلند کردن یک وزنه). این دستاوردها، اعتماد به نفس از دست رفته را بازیابی کرده و این باور را تقویت می‌کنند که فرد قادر به تغییر مثبت در زندگی‌اش است. همچنین، ورزش باعث ترشح اندورفین‌ها و سایر مواد شیمیایی شادی‌آور در مغز می‌شود که جایگزین لذت‌های کاذب مواد شده و به مدیریت اضطراب و افسردگی کمک می‌کند.  این تغییر شیمیایی، دیدگاه فرد را نسبت به زندگی مثبت‌تر می‌کند. از سوی دیگر، ورزش‌های گروهی حس تعلق و جامعه‌پذیری را تقویت کرده و انزوا را که یکی از عوامل اصلی عود است، از بین می‌برند. فرد می‌آموزد که هدفمند زندگی کند و اراده و انضباط مورد نیاز برای ترک را در محیطی سازنده پرورش دهد. در نهایت، ورزش به فرد درک تازه‌ای از قدرت جسمی و ذهنی خود می‌دهد و او را از یک "قربانی" به یک "مبارز" تبدیل می‌کند. ورزش در جهان‌بینی افراد در حال درمان سوءمصرف مواد مخدر تأثیرات عمیق و چندجانبه‌ای دارد. این فعالیت بدنی منظم، با تغییر کانون توجه از وابستگی به خودکنترلی و خودکارآمدی، دیدگاه فرد را متحول می‌سازد.

مشارکت مکتوب مسافر مهدی از لژیون پنجم
هدف ما از ورزش کردن در کنگره در درجه اول سلامتی جسم است. برد و باخت مهم نیست. البته ما منکر اهمیت و لذت برنده شدن در یک مسابقه نیستیم. مسئله مهم بهای بردن است. برنده شدن به هر قیمت هدف کنگره و اعضای آن نیست. ولی در بیرون از کنگره شاید بعضی‌ها برای برنده شدن دست به هر کاری بزنند. حفظ اصول و قوانین و رعایت حرمت‌ها و ادب و احترام گذاشتن به دیگران جزو مهمترین وظایف رهجویان کنگره است. جهان‌بینی در ورزش برای اعضای کنگره اینگونه است و به ورزش نگاهی ویژه دارند. اعضای کنگره ورزش را برای به نمایش گذاشتن قدرت و استعداد خود انجام نمی‌دهند. بلکه بر مبنای معرفت، عدالت و عمل سالم انجام می‌دهند تا در نهایت به درمان و تعادل برسند. ادب و احترام به دیگران در ورزش کنگره کاملاً مشهود است. ورزش کردن به تولید مواد شبه افیونی بدن کمک می‌کند و افراد برای رسیدن به حال خوش در رشته‌های مختلف فعالیت می‌کنند، نه برای برنده شدن یا تخریب یکدیگر، اعضای کنگره برای هیچ کاری به زور و بی‌احترامی پیش نمی‌روند مخصوصاً در زمینه ورزش، زیرا به جبر هیچ کاری پیش نمی‌رود بلکه متوقف خواهد شد. ما ورزش می‌کنیم تا سالم باشیم. بنیان کنگره۶۰ جناب مهندس می‌فرماید: اگر نمی‌خواهید برای درمانگاه و بیمارستان هزینه کنید برای ورزش وقت بگذارید و هزینه کنید.

مشارکت مسافر محمود از لژیون دهم
جناب مهندس دژاکام، این معلم بزرگ در کتاب ۶۰ درجه بیان می دارند: قوانین در کنگره ۶۰ برگرفته از قوانین الهی هستند و این قوانین ثابت هستند.
در کنگره ۶۰، سه مولفه جسم، روان و جهان بینی ملاک درمان و به تعادل رسیدن یک انسان مصرف کننده سابق و مسافر امروز است.
جسم انسان انقدر مهم است که اصلی‌ترین مولفه درمان فرد محسوب شود. در کنگره۶۰ با روش DST و شربت OT طی یکسال فرد به تعادل جسم خواهد رسید.
طبق بیانات مهندس ، نیک می دانیم آموزش زیربنای تغییر جهانبینی یک انسان است و از این رو مادامی که فرد به تعادل نرسد آموزش پذیر نخواهد بود چه بسا که حتی توانایی نشستن بر روی صندلی جلسه آموزش و حتی لژیون را نخواهد داشت!

بنا به آموخته‌های تجربی و یافته‌های علمی در کنگره ۶۰ ، این موضوع مبرهن شده است که فرد مسافر بعد از اینکه بعد ۲ ماه اول در سفر اول به تثبیت و تعادل جسمی نسبی رسید و همچنین برای تثبیت آگاهی‌هایی که فرد بواسطه جلسات آموزشی راهنمای لژیون و بالاخص متون آموزشی مثل سی‌دی ها، نیاز است حتما با ورزش به حفظ و افزایش قوای جسمانی خود گام بردارد.
چرا که همانطور که همه می‌دانیم فکر سالم در بدن سالم است!
مادامی که فرد بدنی سالم نداشته باشد حتما ذهن و اندیشه او نیز سلامت لازم را نخواهد داشت!
بنابراین ورزش متعادل کننده و مکمل درمان جسم و روان مسافران و همسفران خواهد بود.
چون فردی که بدن سالمی دارد، حتما بدنی قویتر و اندیشه‌ای پاکتر خواهد داشت و فرد در تلاطم مشکلات، جسم و روانی آرام  و متین خواهد داشت.
بنابراین در کنگره ۶۰، با آموزش و تغییر دیدگاه و تغییر جهان بینی مسافران و همسفران، آموخته می‌شود که اگر انسان می‌خواهد به تعادل در جسم، روان و جهان بینی دست یابد، می‌بایست ورزش همراه با پهلوانی، مروت و معرفت که گوهرهایی گرانبها هستند را سرلوحه درمان و زندگی خود قرار دهند. امید است در پناه حق تعالی همه مسافران، همسفران و انسانها  همیشه لحظاتی سراسر آرامش و رهایی داشته باشند.
 

مشارکت همسفر ابوالفضل از لژیون دهم
شاید با موضوع جهانبینی از کودکی با آن آشنا شده‌ایم ولی در کنگره 60 کامل‌تر و روشن‌تر با آن آشنا شده‌ام. کنگره می‌گوید برد و باخت در ورزش مهم نیست. به قول یکی از راهنمایان اینجا برد و باخت هیچ معنی ندارد.

اگر کسی در ورزش جهانبینی داشته باشد وقتی برنده بازی شد مغرور نمی‌شود و اگر بازنده شد ناراحت و عصبانی نمی‌شود، بلکه آموزش می‌گیرد.
ورزش کنگره چند پیام دارد. یکی اینکه ورزش مکمل درمان است و دیگر اینکه ما بتوانیم در سنین و شخصیت‌های مختلف در کنار هم یک دل شویم و ساعات خوشی را داشته باشیم. جسم خود را به چالش بکشیم و آمادگی جسمی خود را بالا ببریم.
من قبل از اینکه با کنگره آشنا بشوم در ورزش فوتبال از روی همه بازیکنان رد می‌شدم و هیچ سدی در مقابلم نبود و به هر قیمتی به دنبال پیروزی بودم، ولی در کنگره وسط بازی اگر بازیکنی کنترل خود را از دست بدهد بازی را متوقف می‌کنم. چون هدف من پایانی شیرین و یک ورزش سالم است.
اگر ورزش باعث شود به من و بقیه بازیکنان آسیب بزند معنی واقعی خود را از دست می‌دهد.
مسابقاتی که در آن خطا زیاد شود یعنی بازیکنان آن تیم بردن در بازی را مهمتر از سلامتی و مصدوم شدن یک انسان می‌دانند. در اصطلاح جهانبینی آنها در ورزش پایین است.
ممنون و سپاسگزارم.

تنظیم و ارسال: مسافر محمد از لژیون سوم
29 مهر 1404
نمایندگی گرگان