جهان‌بینی در ورزش از اصول درمان است

جلسه چهارم از دوره نوزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی بیستون کرمانشاه با استادی همسفر معصومه، نگهبانی همسفر نگار و دبیری همسفر لیدا با دستورجلسه «جهان‌بینی در ورزش» در روز دوشنبه ۲۸ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را هزاران بار شاکرم که من در این جایگاه قرار گرفتم تا آموزش بگیرم. از نگهبان جلسه و همسفر حمیرا راهنمای بزرگوارم سپاسگزارم که من را انتخاب کردند. دستور جلسه امروز راجع‌به جهان‌بینی در ورزش است. قبل از هر چیز می‌خواهیم بدانیم که جهان‌بینی به چه معنایی است؟  شناخت، آگاهی و معرفت ما از جهان پیرامون که به دست می‌آوریم و شامل جهان درون و برون ما می‌شود. جهان درون شامل وجود خود ما می‌شود و جهان بیرون  شامل کل هستی، قدرت مطلق، مخلوقات خداوند، پرندگان، حیوانات و ... .
شناخت ما از خود یعنی: رسیدن به خداوند به این جهان‌بینی می‌گویند. جهان‌بینی یکی از ۳ پارامتر درمان اعتیاد که مهندس دژاکام تعیین کرده است و شامل۳ ضلع می‌باشد و دیگر اضلاع آن روان و جسم است. برای جهان‌بینی  باید ۳ سفر را طی کنیم، کسانی که مسافر هستند به خاطر این که سیستم ایکس آن‌ها دچار تخریب است و باید  درمان شود و نیز من همسفر که حال خوب ندارم و خواهان به درمان رسیدن هستم. سفر اول که شامل مصرف مسافرها است که از مصرف مواد مخدر تا قطع آن.

سفر دوم از قطع مواد مخدر تا رسیدن به خود و سفر سوم از رسیدن به خود تا به قادر مطلق رسیدن است. سفر اول که با دارو است و برای جسم مسافرها تعیین شده است که باید دارو خود را سر وقت بخورند تا جسم آن‌ها ترمیم شود؛ ولی سفری که مهم‌تر می‌باشد سفر دوم است  هم برای مسافران و همسفران. سفر دوم را ما خیلی جدی نمی‌گیریم شاید بعضی از مسافران و همسفران سفر اول که رها می‌شوند از کنگره دور می‌شوند؛ ولی نمی‌دانند که سفرهای بعدی هم باید انجام دهند. کسانی که بخواهند این۳ اصل را رعایت کنند به درمان قطعی می‌رسند. خیلی از مسافرها هستند که فقط سفر اول را انجام می‌دهند و می‌روند و فکر می‌کنند که به درمان رسیدند؛ ولی نمی‌دانند فقط درمان جسم آن‌ها انجام شده است، روح و روان آن‌ها درمان نشده است و به تعادل نرسیدند.

چه طور می‌توانیم به درمان و تعادل برسیم؟ وقتی من در کنگره هستم و آموزش‌ها را می‌گیرم، خدمتگزار می‌شوم گوش به فرمان می‌شوم و پابه‌پای قوانین کنگره جلو می‌روم در واقع برای رسیدن به تعادل به خود کمک می‌کنم. سفر سوم که از رسیدن به خود تا قادر مطلق است. تا وقتی که من، وجود خود را درک کنم و بشناسم و بفهمم هدف از آفرینش من چه بوده است. در کتاب‌ها و سی‌دی‌ها می‌خوانیم که هدف از آفرینش ما چیست؟ در کتاب ۶۰ درجه آقای مهندس دژاکام صریح می‌گویند:«که ما برای آموزش و خدمت کردن به جهان هستی آمده‌ایم».

وقتی خود را شناختم به آن دیدگاه رسیدم که هدف از آفرینش من چه بوده است. زمانی‌که می‌فهمم خداوند مسئولیتی بر روی دوش من گذاشته است احساس مسئولیت به من دست می‌دهد و آن‌جا سؤال برای من پیش نمی‌آید که چرا این مسئله برای من پیش آمد، چرا این اتفاق برای من افتاد و همیشه تسلیم خداوند می‌شوم. وقتی با عشق در راه دیگران خدمت انجام دهم و آموزش بگیرم قطعاً به تدریج به خداوند می‌رسم و خداوند می فرماید:« اگر می خواهید به من برسید به مخلوقات من خدمت کنید». در وادی ۱۴ می‌خوانیم که ۳ نوع عشق داریم: عشق فرد به فرد ،عشق فرد به الله و عشق الله به فرد و خوشا به حال آنان‌که با تواضع و فروتنی به این جایگاه می‌رسند و شکرگزار خداوند و هستی هستند از کسانی که کاری برایشان انجام دادند، سپاسگزارند و منیت ندارند.زمانی‌ که من خدمتگزار مخلوقات خداوند باشم،  خالق هستی هم عاشق من می‌شود و خوشا به حال آنان‌که به این درجه از عشق می‌رسند.

اگر راجع‌به جهان‌بینی صحبت کنیم یک عنوان بخشش سر مقوله ورزش قرار می‌گیرد. ورزش در کنگره۶۰ خیلی مهم است کسانی‌که می‌خواهند به درمان برسند؛ حتی سیستم  ایکس آن‌ها تعادل ندارد و آقای مهندس دژاکام تاکید دارند عامل مؤثر و مکمل برای درمان اعتیاد لازم است. من همسفر که افسردگی داشتم، قرص‌های اعصاب می خوردم و حال خراب داشتم متاسفانه ورزش را جدی نمی‌گیرم چه درکنگره و چه خارج از کنگره. در شعبه یک‌سری قوانین داریم و کسانی که پارک هم می‌آیند؛ باید داخل پارک این قوانین را اجرا کنند. گوش به فرمان داور و راهنما باشند اگر به درستی رعایت نکنند، هم حال خود و هم دیگران را خراب می‌کنند و هم آموزش نمی‌گیرند

پس یکی از راه‌هایی که جسم خود را ترمیم کنیم و حال خوب داشته باشیم ورزش کردن است و دیگری هم تغذیه سالم می‌باشد، هر چیزی را هر جایی نخوریم متأسفانه  غذاهای فست‌فود خیلی زیاد شدند و خیلی از مادران به خود زحمت نمی‌دهند که غذای سالم درست کنند و به فرزندان خود دهند و همین مسائل موجب بیماری‌های زیادی در آینده می‌شود. عدم تحرک و ورزش نکردن خود عامل بیماری‌های مختلف روحی و جسمی می‌باشد. بسیاری از پیرمردها و پیرزن‌ها ورزش را در برنامه روزانه خود قرار دادند و هم از نظر روحی حال خوبی دارند و هم از نظر جسمی سالم‌تر هستند. آقای مهندس دژاکام می‌گویند:«این بدن که خداوند به ما امانت داده است، این شهر وجودی جسم ما است و باید قدر آن را بدانیم و امانت‌دار خوبی باشیم.»

الآن ورزش کنگره بیشتر پهلوانی است تا قهرمانی؛ ولی ورزش بیرون از کنگره بیشتر قهرمانی است برد و باخت در آن است و  همه به این فکر هستند که رقیب خود را بزنند تا به پیروزی برسند. با زدن و کوباندن دیگران این کار را می‌کنند به پیروزی می‌رسند؛ ولی در کنگره۶۰ در زمینه ورزش ملاک محبت و عشق دادن است و با حمایت یکدیگر باعث پیشرفت  هم می‌شویم، این‌جا برد و باخت معنا و مفهوم ندارد. این‌جا ما فقط باید حال خوب دریافت کنیم حال خوب که دریافت کردیم حال دیگران هم خوب می‌شود. چند مورد از قوانین ورزش در کنگره را بیان می‌کنم:

فردی که ورزش می‌کند اگر سیستم ایکس او آسیب دیده باشد با ورزش کردن به تعادل می‌رسد، مواد شبه‌افیونی چند برابر ترشح می‌شود، ترس و اضطرابی که در درون من همسفر یا مسافر وجود دارد با ورزش  کاهش می‌یابد و باعث نشاط می‌شود، ورزش کردن باعث می‌شود چربی‌هایی که در رگ‌ها رسوب کرده از بین برود، باعث می‌شود اکسیژن بیشتری به مغز ما برسد و از اعتماد به نفس بالایی برخوردار شویم. چهره کسی که ورزش می‌کند همیشه شاداب است، ورزش کردن از چاقی جلوگیری می‌کند؛ حتی کسانی که چاق هستند لاغر می‌شوند. انجام ورزش تولید مواد شبه‌افیونی مثل: دوپامین و اندروفین را افزایش می‌دهد. برای اوقات فراغت ما خوب است.

انگیزه بالایی برای زندگی کردن به ما می‌دهد و مهم‌تر از همه این‌که با ورزش کردن سیستم ایمنی بدن بالا می‌رود و این باعث می‌شود که سلول‌های سرطانی بدن  از بین برود. من خود به شخصه وقتی در ورزش پارک شرکت می‌کنم که سعی می‌کنم هر جمعه حضور داشته باشم، واقعاً حال خوبی به من دست می‌دهد که با دوستان جمع می‌شویم، صبحانه می‌خوریم، ورزش همگانی داریم و رشته‌های تیمی داریم. رشته ورزشی من تنیس روی میز است و واقعاً انرژی می‌گیرم و لحظه‌شماری می‌کنم برای روز جمعه صبح که پارک بیایم و از دوستان انرژی بگیرم و امیدوارم که ورزش را جدی بگیریم نه فقط در کنگره، بلکه در بیرون از کنگره در زندگی خود وقتی این همه خاصیت دارد و برای ما خوب است. از خداوند سپاسگزاریم که نعمت‌های زیادی را برای ما مقدر کرده است و از آقای مهندس دژاکام متشکر هستیم که ورزش پارک را در سال ۱۳۸۳ پایه‌گذاری کردند.

زمانی که برای مدت کوتاهی کنگره پلمپ شد و لژیون‌ها و جلسات را راهنماها مجبور شدند در پارک برگزار کنند و یک توپ پلاستیکی ورزش می‌کردند از همان جا استارت و جرقه ورزش پارک در کنگره خورده شد. امیدوارم بتوانیم ورزش پارک را حمایت کنیم و جهان‌بینی خود را روزبه‌روز در کنگره افزایش دهیم و برای یادگیری و خدمت کردن تلاش کنیم. هیچ حالی بهتر از این نیست که در کنگره خدمت کنیم آموزش بگیریم و تشنه‌تر شویم برای خدمت کردن. اگر مسافر من گریز زد حال خراب بود اصلاً به من هیچ ربطی ندارد من این‌جا در درجه اول برای حال خود می‌آیم. باید روح، روان و جسم خود را بازسازی کنم و این مقدور نیست مگر با آموزش‌های کنگره آن‌ها را جدی بگیرم.

مرزبانان کشیک: همسفر طیبه و مسافر عادل
تایپیست: همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون اول)
عکاس: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر حمیرا (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر حمیرا (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیستون کرمانشاه