از رقابت گلادیاتوری تا ورزش برای حال خوش

اولین جلسه از دوره چهل ودوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی صائب تبریزی با استادی مسافر آرش، نگهبانی همسفر حسین و دبیری مسافر صمد با دستور جلسه « جهان بینی در ورزش » روز یکشنبه ۲۷ مهر ماه ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ برگزار شد.

سخنان استاد:

در آغاز، از استاد عزیزم و مرزبانان شعبه سپاسگزارم که به بنده اجازه دادند در این جایگاه حاضر شوم، خدمت کنم و آموزش ببینم.

دستور جلسه این هفته، «جهان‌بینی در ورزش» است.

بنده پیش از آشنایی با کنگره نیز به ورزش علاقه داشتم. هنگامی که با دوستان فوتبال بازی می‌کردیم، تقریباً در هر هفته یک آسیب‌دیدگی یا حادثه داشتیم. پس از ورود به این سیستم، فهمیدم ورزشی که ما انجام می‌دادیم، به تعبیر آقای مهندس، یک ورزش «گلادیاتوری» بود.

ما همیشه باید برای سلامتی و کسب حال خوش ورزش کنیم. باید جهان‌بینی در ورزش را عملی کنیم، قوانین آن را بیاموزیم و برای حرمت‌های ورزشی اهمیت قائل شویم. باید بپذیریم که برای بهبود حالمان به سمت ورزش آمده‌ایم و نتیجه، امری ثانویه است.ما باید نظر داور ورزش را محترم بشماریم و نسبت به آن اعتراضی نداشته باشیم. در هر رشته ورزشی، افرادی به عنوان نگهبان و مراقب حضور دارند که باید به آنان احترام بگذاریم. هر تصمیم یا پیشنهادی که این نگهبانان رشته ارائه می‌دهند، با پیروی و فرمانبرداری از آن‌ها می‌توانیم جهان‌بینی خود را ارتقا دهیم.

همواره باید برای پیشکسوتان شعبه احترام ویژه‌ای قائل باشیم. احترام گذاشتن به راهنماها و پیشکسوتان، تأثیر مهمی در حس و حال کلی شعبه خواهد گذاشت.

هنگامی که من در حین ورزش مرتکب خطایی می‌شوم، باید به این درک برسم که در این سیستم، اشتباه یک فرد می‌تواند باعث محرومیت کل شعبه از ورزش شود. در اینجا قاعده بر این است که تشویق برای یک نفر و تنیبه برای همه است. ما باید به شناخت و آگاهی برسیم که حال یکدیگر را خوش کنیم و طوری رفتار نماییم که همواره دلمان برای هم تنگ شود.
ورزش کردن به ما انرژی بیشتری می‌بخشد؛ زیرا هنگام ورزش، هورمون‌های اندورفین و دوپامین در بدنمان ترشح می‌شود که موجب آرامش و شادابی ما می‌گردد.
تایپ متن و تهیه گزارش:مسافر سالار
ارسال مطلب:همسفر حسین