گروه خانواده _بخشیدن یعنی رهایی و خدمت یعنی عشق در عمل

اولین جلسه از دوره اول جلسات سردار همسفران کنگره۶۰ نمایندگی تربت حیدریه با استادی مرزبان همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر نفیسه و دبیری موقت همسفر فهیمه با دستور جلسه « جهان بینی در ورزش» در روز 27 مهر ماه ۱۴۰۴ ساعت16:00 آغاز به کارنمود.

خلاصه سخنان استاد:

امروز در اولین جلسه سردار، در کنار شما عزیزان، حس عجیبی دارم؛ حسی سرشارازآرامش، شکروامید.من به عنوان همسفر شاید درابتدا تنها برای نجات مسافرم آمدم، اما درمسیرآموزش و خدمت، دریافتم که نجاتِ دیگری بدون نجاتِ خود معنا ندارد؛ و چه زیباست که دراین جایگاه مقدس، درکنار سردارانی که با عمل، عشق و بخشش را معنا کرده‌اند، می‌توانم سهم کوچکی در این حرکت الهی داشته باشم.امروز، اینجا جمع شده‌ایم تا دوباره یاد بگیریم که بخشیدن یعنی رهایی، و خدمت یعنی عشق در عمل.

در کنگره ۶۰ آموختم که برای رسیدن به تعادل، باید سه ضلع مثلث درمان یعنی جسم، روان وجهان‌بینی را بازسازی کنیم. همان‌طور که برای درمان اعتیاد، تنها قطع مصرف کافی نیست و باید نوع نگاه وتفکرمن نسبت به زندگی تغییرکند، درورزش هم همین اصل حاکم است. ورزش تنها فعالیت بدنی نیست، بلکه تمرینی برای انضباط، مسئولیت‌پذیری، تواضع و احترام به قوانین هستی است.
وقتی صبح زود درپارک یا زمین ورزش حاضر می‌شوم، بدن راگرم می‌کنیم، به دیگران احترام می‌گذارم وبا نظم تمرین می‌کنم، درواقع درحال آموزش جهان‌بینی هستم. درورزش یاد می‌گیرم که هیچ موفقیتی یک‌شبه به دست نمی‌آید، بلکه نتیجه استمرارو تلاش روزانه است.ورزش به من یاد می‌دهد که برای رسیدن به هدف باید درمسیربمانم، شکست بخورم، برخیزم ودوباره ادامه دهم. این تمرین‌ها کم‌کم ذهن وروان من را تربیت می‌کند.و این دیدگاه درمن شکل میگیرد که ورزش دیگرفقط برای جسم نیست، بلکه ابزاری برای رشد روح وارتقای جهان‌بینی می‌شود.اما ارتباط ورزش با لژیون سرداردرهمین نقطه شکل می‌گیرد.
در ورزش جسم خودرا می‌سازم تا بتوانم درزندگی وخدمت قوی‌تر باشم؛ درلژیون سردارنیزروح خودرا ازطریق بخشش وانفاق تقویت می‌کنیم.ورزش یعنی حرکت درمسیرتوانمندی، وسردار بودن یعنی حرکت درمسیربخشندگی. هردوبرای تعادل لازم‌اند. درلژیون سردار،یاد می‌گیرم که بخشش وکمک مالی فقط دادن پول نیست؛ بلکه نوعی آموزش است برای آزاد شدن از ترس، بخل، کمبود و وابستگی. همان‌طور که در ورزش، تمرین باعث قدرت جسمی می‌شود، در لژیون سردار، تمرین بخشش باعث قدرت روحی و مالی می‌گردد.و حالا می‌رسم به گلریزان؛گلریزان، تجلی عینی همین جهان‌بینی است.گلریزان یعنی جمع شدن دل‌ها و دست‌ها برای ساختن، برای عشق ورزیدن و برای رشد جمعی.گلریزان فقط یک مراسم مالی نیست؛ یک تمرین معنوی است، همان‌طور که ورزش تمرین جسمی است.در گلریزان، من از خود می‌گذرم تا دیگری بماند.
وقتی فردی با عشق سهم خود را هرچند کوچک در سبد گلریزان می‌گذارد، در واقع در حال تقویت جهان‌بینی خود است؛ چون درک کرده که «بخشیدن یعنی دریافت کردن در سطحی بالاتر».ورزش و گلریزان هر دو یک پیام مشترک دارند:باید حرکت کرد، باید در صحنه بود، باید مشارکت کرد.اگر ورزش نکنم، جسم تحلیل می‌رود؛ اگر در گلریزان و لژیون سردار شرکت نکنم، روح و حس بخشندگی در من ضعیف می‌شود.این دو مسیر در نهایت به یک نقطه می‌رسند: تعادل، آرامش و انسانیت.به همین دلیل است که گفته می‌شود ورزش در کنگره یعنی لژیون سردار جسم، و لژیون سردار یعنی ورزش روح.هر دو من را به سوی قدرت، عشق و دانایی سوق می‌دهد.
در پایان می‌خواهم بگویم:ورزش به من یاد می‌دهد چگونه قوی شوم، لژیون سردار می‌آموزد چگونه بخشنده شوم، و گلریزان فرصتی است تا عشق و دانایی خود را در عمل نشان دهم.اگر این سه را در کنار هم داشته باشم قطعاً مسیرم در کنگره و در زندگی به سمت نور، آرامش و تعادل خواهد بود.
ممنون که با سکوت زیبایتان به صحبت های من گوش دادید.

تایپ وویرایش: همسفر فاطمه (لژیون مرزبانی)
عکس وارسال: همسفر لیلی ( مرزبان خبری)
همسفران نمایندگی تربت حیدریه