عصای پیری عضلات و ماهیچه های قوی خودمان هستند

«اگر لحظه‌ها را بااراده و عزم راسخ بتوانیم با صبر طی کنیم و طریقه بالا آمدن از زیر چرخه‌های امواج را فرابگیریم؛ آن زمان می‌توانیم بگوییم که ما با مبارزه و جنگ با طبیعت آموختیم که آماده و حاضر به انجام بسیاری از آنچه تو می‌خواهی هستیم»

راهنما همسفر پروانه به همراه مسافر محمود با بیش از ۱۵ سال سوءمصرف متا آمفتامین و قرص وارد کنگره شدند. روش درمان DST ، داروی درمان شربت OT به مدت ۱۱ ماه سفر کردند با راهنمایی راهنمای مسافر حسین و راهنمای همسفر فرنگیس و هم اکنون به مدت ۹ سال و یک ماه با دستان پر مهر مهندس حسین دژاکام از بند مواد آزاد و رها هستند.

همسفر پروانه به لطف خداوند و آموزش‌های کنگره ۶۰ در جایگاه‌های خدمتی؛ دبیری، نگهبانی، ورزشبان، سردار، مسئول امتحانات، ایجنت، سایت، گذراندن دوره اول ۴ساله راهنمایی در نمایندگی دهخدا قزوین و هم اکنون ادامه ۴ سال دوم راهنمایی در نمایندگی آبیک درحال‌خدمت هستند.

به نظر شما یک سفر اولی که تازه شروع به سفرکرده چگونه و چه ورزشی را باید شروع کند؟

به عقیده من یک سفر اولی که تازه سفر خود را شروع کرده است؛ ابتدا به دلیل تاریکی‌ها و مشقت‌های دنیای اعتیاد ممکن است با واژه ورزش بیگانه باشد؛ یک راهنمای تجربه‌دیده، به‌راحتی می‌تواند رهجوی سفر اول خود را با مفهوم ورزش و درک صحیح آن برای رسیدن به شادابی و تندرستی آگاه کند. هر رهجو برای شروع ورزش خود ابتدا از میزان کم فعالیت بدنی استفاده می‌کند؛ زیرا در ابتدای سفر تحمل و توان بدن شخص کم است و بایستی باتوجه‌به قابلیت‌های بدنی خود ورزش را شروع کند تا در ادامه بتواند در رشته‌های مخصوص ورزشی کنگره ۶۰ باتوجه‌به علاقه، استعداد و توان بدنی خود مشارکت داشته باشد.

در مورد نقش ورزش برای درمان در همسفران برایمان بگویید؟

ازآنجایی‌که شخص مسافر با مصرف انواع مخدرها به جسم و سیستم شبه افیونی خود تخریب رسانده یک همسفر هم با انواع‌واقسام افکار منفی و مخرب، حس‌هایی از جمله؛ نفرت، ترس، کینه، حسادت، ناامیدی و... به سیستم شبه افیونی، جسم و روح، روان خود آسیب جدی رسانده است و برای درمان همسفر مثل مسافران داروی OT برای بازسازی این سیستم وجود ندارد؛ درنتیجه بایستی با رشد جهان‌بینی و آموختن دانش کافی از منابع کنگره ۶۰، آگاهی خود را در برابر مسائل زندگی بالا ببرد و پارامتر مهم بعدی، ورزش‌کردن یا همان فعالیت بدنی او برای بازسازی جسم است؛ به‌نوعی فعالیت بدنی باعث می‌شود آن دسته از هورمون‌های متوقف شده شخص همسفر وادار به تولید و ترشح طبیعی بشوند، در نهایت فرد از وضعیت جسمی و روحی مطلوب و شادابی برخوردار شود که او را برای ادامه مسیر قوی‌تر و پرانرژی‌تر می‌کند.

منظور از جهان‌بینی در ورزش چیست؟

اینکه ما بدانیم حضورمان در میادین ورزشی صرفاً جهت برد - پیروزی نیست؛ اگر تفکرمان این‌چنین باشد، مطمئناً برای رسیدن به پیروزی بهای سنگینی پرداخت خواهیم کرد. آقای مهندس حسین دژاکام هدفشان از شکل‌گیری ورزش و برگزاری مسابقات آن در کنگره ۶۰ برای مسافران و همسفران؛ ایجاد فضایی بانشاط، تندرستی افراد، حس هیجان و شور، همدلی و محبت بین بازیکنان و پایداری آن‌ها در ورزش است. بردوباخت برای اعضای کنگره ۶۰ به این شکل است؛ اگر ببریم که بسیار عالی و اگر هم باختیم آموزش می‌گیریم که روی نقاط ضعف خودمان بیشتر کار کنیم؛ بنابراین باختی در کار نیست و آموزش گرفته‌ایم.

ورزش در کنگره ۶۰ با ورزش خارج از کنگره چه تفاوت‌هایی دارد؟

ورزش در "جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰"، به دلیل رشد جهان‌بینی، آگاهی و دانش افراد در کنگره ۶۰ با اعضای خارج از کنگره تفاوت فاحشی دارد؛ اینکه یک فرد کنگره ای در چارچوب نظم، انضباط و احترام قدم بر می‌دارد و بر این مبنا هیچ اعتراضی نسبت به داورهای بازی ندارد، فحاشی، سرزنش دیگران، خشم و عصبانیت و برد به هر قیمتی و تحت هر شرایطی برای آن‌ها نامفهوم است که همین موارد این افراد را با افراد خارج از کنگره متمایز کرده است.

در کنگره یک شعار داریم؛ "ما نمی‌بازیم، یا می‌بریم یا می‌آموزیم" این شعار چه پیامی برای ما همسفران و یا حتی مسافران دارد؟

این شعار پیام گسترده‌ای را برای من همسفر باز می‌کند؛ اینکه هدف شما از این بازی ایجاد پیوندهای حسی و عاطفی با اعضای گروه است، تندرستی، ایجاد شور، هیجان و رقابت سالم با هم‌تیمی‌های خود، با حس خوب و عشق وارد میدان بازی شویم و به چیز دیگری جز حال خوش خود و هم‌تیمی‌ها فکر نکنیم!

چه سخنی برای افرادی که ورزش را جدی نمی‌گیرند دارید؟

جدی‌گرفتن ورزش یعنی؛ درک این که ورزش فقط یک کار تفریحی یا زیبایی‌اندام نیست؛ بلکه یک نیاز اساسی برای بقا، سلامت و رشد انسان است؛ درست مثل غذاخوردن، خواب کافی و تنفس. ما همیشه در آموزش‌ها آموخته‌ایم که جسم وسیله‌ای برای زندگی ما در این بعد از حیات است؛ بنابراین برای ادامه و زیست در این حیات نیاز است که از این وسیله خوب مراقبت و حفاظت کنیم و بدانیم این خود ما هستیم که مسئول سلامت جسم، روح و روانمان هستیم. انسان برای حرکت آفریده شده است و بی‌تحرکی زمینه‌ساز بیشتر بیماری‌های امروزی می‌شود. از قدیم گفته‌اند: عصای پیری ما فرزندانمان هستند؛ اما بدانیم که امروز، عصای پیری ما عضلات و ماهیچه‌های قوی خودمان است نه فرزندانمان!

کلام آخر...

جهان بینی، در تمام سطوح زندگی ما نقش پررنگی دارد و باعث می شود انسان با آموختن آن کمتر به خود آسیب وارد کند؛ قاعدتاً زمین های ورزشی هم از این موضوع (جهان بینی) مستثنا نیستند و بایستی تک تک اعضا با جهان بینی متعادل یعنی؛ نوع تفکر و نگرش خود را نسبت به ورزش کردن ارتقاء دهند تا مشکلی برای خود و هم تیمی های خود به وجود نیاورند و بتوانند در کنار همدیگر با عشق و احترام بازی لذتبخشی را تجربه کنند.

از همسفر پروانه  راهنمای DST بسیار ممنون و متشکرم که وقت ارزشمند خود را در اختیار نمایندگی آبیک قرار دادند تا از ایشان آموزش بگیرم. امیدوارم برکت این خدمت‌ها در زندگی‌شان جاری و ساری باشد.

طراح سؤال و مصاحبه‌کننده: همسفر شکوفه رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم)
ارسال: راهنما همسفر پروانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی آبیک