ورزش، عامل کمکی و مکمل در درمان اعتیاد

همسفر نرگس✍

علم کنگره۶۰ بر سه اصل بنا شده است: جسم، روان و جهان‌بینی؛ یعنی کسی که می‌خواهد به درمان و تعادل لازم برسد؛ حتما باید این سه مولفه را کاربردی کرده و به آن‌ها عمل کند. ورزش در درمان اعتیاد بسیار مهم است، در صورت استفاده موثر از ورزش در جریان درمان و سلامتی نتایج فوق‌العاده‌ای به دست می‌آید؛ امّا وقتی بدون احتیاط به کار گرفته شود، ممکن است بیشتر ضرر به بار بیاورد تا منفعت! افرادی که برای درمان اعتیاد به کنگره‌۶۰ مراجعه می‌کنند، هم‌زمان با درمان اعتیاد با متدDST می‌توانند پس از مدتی، به آرامی  وارد فعالیت‌های ورزشی کنگره‌۶۰ شوند. میزان و حجم فعالیت‌های ورزشی، به تدریج با پیشرفت درمان افزوده می‌شود و شخص در یکی از رشته‌های ورزشی کنگره، رسماً فعالیت خود را آغاز می‌کند.

کنگره۶۰ ورزش را به عنوان یک عامل مهم، اما کمکی و مکمل، در درمان اعتیاد موثر می‌داند. این مسئله به گونه‌ای است که؛ حتی بدون در نظر گرفتن عامل ورزش، درمان اعتیاد امکان‌پذير است؛ اما به کارگیری آن به عنوان مکمل، نقش بسیار پررنگی در تحکیم نتایج به‌ دست آمده در درمان اعتیاد بازی می‌کند. کنگره‌۶۰ معتقد است که، درمان فوق ترک است و تعادل فوق درمان؛ بنابراین اعضای کنگره۶۰ همزمان با درمان اعتیاد و پس از درمان اعتیاد، برای رسیدن به حداکثر تعادل جسمی، روانی و جهان‌بینی، ورزش را در سطح گسترده در دستور کار خود قرار داده‌اند. 

جهان‌بینی، یکی از علوم مهم کنگره‌۶۰ و یکی از اضلاع مثلث درمان اعتیاد در متد DST است. جهان‌بینی، موضوعی است که، در تمام فعالیت‌های کنگره۶۰ اهمیت حضور و اهمیت خاص خود را دارد و فقط به امر درمان اعتیاد مربوط نمی‌شود، جهان‌بینی مجموعه تفکرات، احساس، ادراک و برداشت ما نسبت به خودمان و جهان پیرامون و هستی است. جهان‌بینی علم جلوگیری از آسیب زدن به خود است و هیچ موضوعی نمی‌تواند خارج از حوزه علم جهان‌بینی قرار گیرد.

کنگره۶۰ به اعضای خود آموزش می‌دهد که، بر خلاف دوران اعتیاد و مصرف، سعی کنند از جسم خود که یک امانت الهی است، در حد اعلای خود نگهداری و مراقبت کنند؛ اگر نگاه به ورزش درست وعقلانی نباشد، شاید کسی ورزشکار شود؛ ولی ورزشکار نمی‌ماند. چیزی که در ورزش و تداوم آن نقش اساسی دارد، لذت بردن از ورزش است که، این همان قانون پاداش است که؛ اگر کسی از ورزش کردن لذت ببرد، انرژی می‌گیرد. در ورزش‌های قدیمی مثل ورزش باستانی با بالا رفتن توان فیزیکی، توان روحی ورزشکاران هم ارتقاء پیدا می‌کند.

ورزش به امر درمان کمک شایانی می‌نماید و مسافر و همسفر را در رسیدن به حداکثر تعادل جسمی، روانی و جهان‌بینی یاری می‌دهد. قرار است که شخص با ورزش به سلامتی و تعادل بیشتر برسد. حال سوال این است که، آیا ممکن است عکس این قضیه نیز صادق باشد؟ یعنی ورزش باعث از دست‌رفتن تعادل شود؟ آری، اگر اعضای کنگره، جهان‌بینی را در ورزش به کار نگیرند، ورزش می‌تواند حال آن‌ها را خراب کند.

برای مثال در یک مسابقه فوتبال یا والیبال یا هر رشته دیگری، ممکن است افرادی باشند که در حین بازی عصبانی شوند، داد بزنند و حال خود و دیگران را خراب کنند. این افراد کسانی هستند که جهان‌بینی کنگره‌۶۰ را در ورزش به کار نمی‌گیرند. اعضا ورزش می‌کنند که حالشان خوب شود؛ اما اگر قرار باشد که ورزش حال آن‌‌ها را خراب کند و همان مقدار تعادلی هم که دارند با ورزش از دست بدهند این چگونه ورزشی است؟‌ قدر مسلم این ورزش، ورزشی نیست که مدنظر کنگره۶۰ باشد. هدف از ورزش در کنگره‌۶۰ رسیدن به حداکثر سلامت و تعادل و حال خوش می‌باشد. هدف بعدی کمک به پیشبرد اهداف کنگره و رساندن این پیام به جهانیان است که، اعتیاد درمان قطعی دارد؛ پس می‌توان با کمک جهان‌بینی کنگره‌۶۰ و با تغییر دیدگاه نسبت به ورزش، به گونه‌ای ورزش کرد که هم خود شخص و هم دیگران لذت ببرند.

منبع: کتاب چهارده مقاله، سایت کنگره۶۰

نویسنده: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون یکم)

عکس: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون ششم)

تنطیم و ارسال: همسفر اعظم دبیر سایت 

همسفران نمایندگی پروین اراک