در باب دستور جلسه «جهانبینی در ورزش» با نگهبانان ورزشی مصاحبهای ترتیب دادهایم که تقدیم نگاه شما مینماییم.
گفتگو با نگهبانان ورزشی
.jpeg)
در باب دستور جلسه «هفته جهانبینی در ورزش» با همسفر طاهره نگهبان رشته ورزشی بسکتبال که به همراه مسافر خود با آنتی ایکس مصرفی انواع مواد وارد کنگره شدند و به روش DST و داروی OT و باراهنمایی همسفر سعیده و مسافر سامان سفر کردند و هماکنون ۳ سال و 5 ماه است که آزاد و رها هستند؛ مصاحبهای ترتیب دادیم این مصاحبه زیبا را تقدیم نگاه شما مینماییم.
هدف نهایی ورزش در کنگره رسیدن به تعادل است، آیا بدن سالم بدون ذهن و روح سالم معنا دارد؟
در کنگره برای درمان اعتیاد مثلث جسم، روان و جهانبینی مطرحشده است و از این مثلث کاملاً مشخص است که ما در سه جنبه در کنگره آموزش میبینیم و لازم است که خودمان را در سه جنبه جسمانی، انسانی (روان) و روحانی (جهانبینی) تربیت نماییم. در مرحله انسانی؛ هر انسانی باید زندگی پویا و روبه رشدی داشته باشد؛ درزمینهٔ علم زندگی، دانش، اقتصاد، کسبوکار، سلامت روان و شخصیت، روابط عمومی تلاش کند.
در مورد تربیت روحانی مسئله جهانبینی مطرح است که نگاه ما را به زندگی و حرکت در صراط مستقیم و هدف از زندگی مشخص میکند و باعث میشود ما بتوانیم از دانش و علمی که کسب میکنیم در مسیر درست استفاده کنیم.
من اگر تحصیلات عالیه داشته باشم؛ ولی انسان قدرتطلب و طمعکاری باشم قطعاً نمیتوانم باعث خیر و آبادانی شوم. حالا اگر جسم ما سلامت نباشد، قوی نباشد آیا ما توان حرکت درزمینهٔ تربیت انسانی و روحانی خود را خواهیم داشت.
ورزش باعث میشود سیستم شبه افیونی بدن انسان تنظیم شود، سوختوساز بدن درست شود و نقطه تحمل انسان تغییر پیدا کند. انسان برای یک زندگی پویا و توأم با حرکت و پیشرفت نیاز به بدن سالم و متعادل دارد و ورزش یکی از ارکان تربیت جسم است. پس کاملاً مشخص است که این سه ضلع جسم، روان و جهانبینی باید توأم با یکدیگر رشد کند تا انسان به تعادل لازم برسد.
آیا ورزش زمانی به رشد میانجامد که انسان بفهمد تعادل درحرکت از ثبات در سکون مقدستر است؟
ببینید ورزش در صور آشکار تربیت جسم است؛ ولی در صور پنهان تمرین نظم، حرکت، فرمانروای و فرمانبرداری، تمرکز، کار تیمی و خیلی موارد دیگر است؛ ولی اولین اتفاقی که در ورزش میافتد این است که انسان در ابتدا ناخودآگاه مجبور به پیروی از قوانینی میشود که شاید در ابتدا ناخوشایند باشند؛ ولی بعد از مدتی سبک زندگی او میشود و کمکم متوجه نیروی حرکت در زندگی خود میشود و پی میبرد که در سکون زایشی نیست.
آیا میتوان گفت جهانبینی غلط در ورزش، همانقدر آسیبزاست که مصرف مواد مخدر برای جسم مضر است؟
جهانبینی غلط در هر چیزی آسیبزاست. بهعنوانمثال شخصی که منیت دارد میدانیم که در آموزش را به روی خودش میبندد و یادگیری او معکوس میشود. فردی که در حال یادگیری یکرشته ورزشی است اگر دچار منیت شود هیچگاه نمیتواند در آن رشته بیشترین توان خود را شکوفا کند و ممکن است با یک حرکت دستوپای اشتباه حتی باعث نقص عضو خود شود.
نیروهای منفی همیشه برای آسیب زدن به انسان تلاش میکنند و آموزشهای جهانبینی قدرت تشخیص ماهیت آنها را در هر لباسی به ما میدهد پس فرقی نمیکند شما مصرفکننده زیادهخواهی باشی یا ورزشکار زیادهخواهی درهرصورت به خودت آسیب خواهی رساند.
.jpeg)
در باب دستور جلسه «هفته جهانبینی در ورزش» با همسفر مانیا نگهبان رشته ورزشی دارت که به همراه مسافر خود با آنتی ایکس مصرفی شیره و تریاک وارد کنگره شدند و به روش DST و داروی OT و باراهنمایی همسفر فاطمه و مسافر تورج سفر کردند و هماکنون ۱۱ ماه و ۸ روز است که آزاد و رها هستند؛ مصاحبهای ترتیب دادیم که این مصاحبه را تقدیم نگاه شما مینماییم.
اگر هدف نهایی ورزش در کنگره رسیدن به تعادل است، آیا بدن سالم بدون ذهن و روح سالم معنا دارد؟
خیر، قطعاً بدن سالم از ذهن و روان سالم شکل میگیرد. انسانی سالم است که هم جسم و هم ذهن و هم روان سالمی داشته باشد. اصلاً امکان ندارد من بدن سالمی داشته باشم، اما از روان سالمی برخوردار نباشم. جسم و روان کاملاً رویهم اثر میگذارند، خیلی از بیماریهای جسمی ریشه در افکار و اندیشه ما دارد و خیلی از بیماریهای روانی ریشه در جسم دارد این دو مکمل هم هستند و ارتباط تنگاتنگی باهم دارند و کاملاً رویهم اثر میگذارند.
بنابراین اگر من تفکر منفی و ذهن بیمارگونه داشته باشم خواسته یا ناخواسته به جسم خود آسیبهای فراوانی را وارد میکنم، ولی اگر جهانبینی درست و ذهن آرامی داشته باشم، در جهت سلامتی جسمم حرکت میکنم و در حفظ و نگهداری آن تلاش میکنم درنتیجه، جهانبینی سالم و جسم سالم باعث میشود که آهنگی که از روان ما زده میشود، یک آهنگ دلنشین و خوبی باشد و نهتنها خودم بلکه سایرین نیز از بودن در کنار من لذت ببرند.
آیا ورزش زمانی به رشد میانجامد که انسان بفهمد تعادل درحرکت از ثبات در سکون مقدستر است؟
بهطورکلی آموزشهای کنگره برای این است که ما نهتنها در ورزش بلکه در تمام مسائل زندگی و حیاتمان به تعادل برسیم و طبق تعریف کنگره تعادل یعنی هر چیزی سر جای خودش باشد. گاهی ما در کارهایمان دچار افراطوتفریط میشویم و این خواست نیروهای منفی و بازدارنده است.
ورزش کردن همزمانی باعث رشد میشود که ما بدانیم که یکی از مؤلفههای اصلی و عامل موفقیت ما در هر رشته ورزشی همین تعادل است. قطعاً اگر هر چیزی در جای خودش باشد برای ما مفید و سازنده است؛ ولی اگر از شکل درست خودش خارج شود، باعث تخریب و ویرانی میشود، تعادل در ورزش هم نهتنها باعث شادابی و سلامتی ما میشود؛ بلکه باعث ارتقای کیفیت زندگی و باعث طول عمر ما میشود.
ذهن ما ورزش افراطی را بهعنوان یک تهدید میداند نه لذت و در مورد سکون هم باید گفت: انسانی که فاقد حرکت و پیشرفت باشد، مانند صخرهای گلی فرو خواهد ریخت و به فرمایش استاد امین دژاکام کالبدش مکانی برای رشد بیماری و نیروهای منفی میشود.
آیا میتوان گفت جهانبینی غلط در ورزش همانقدر آسیبزاست که مصرف مواد برای جسم مضر است؟
بله ما به دو طریق به جسم خود آسیب وارد میکنیم و سیستم ایکس را از تعادل خارج میکنیم، یکی از طریق باسیم که با مصرف مواد مخدر و هر مادهای که سیستم جسم ما را از حالت تعادل خارج میکند و دیگری از طریق بیسیم که بهوسیله افکار و اندیشه منفی یا جهانبینی غلط است.
جهانبینی غلط در ورزش زمانی است که من نوع نگاهم به ورزش اشتباه است، یا اینکه هدفم از ورزش کردن معقول نباشد، بهطور مثال وقتی من برای کاهش وزن خود ورزشهای سنگین انجام میدهم، این ورزش سنگین میتواند تعادل هورمونی بدنم را به هم بزند و سیستم ایمنیام را ضعیف کند.
از طرفی با افزایش ناگهانی ضربان قلب باعث میشوم، سلامت قلب خود را هم به خطر بیندازم. یا وقتی در مسابقات ورزشی تفکر من فقط روی بردوباخت باشد، وقتی به هدفم که بردن است نرسم باعث میشود ساختارهایی مثل ناامیدی خشم و عصبانیت در من شکل بگیرد. همه اینها میتوانند نمونههایی از داشتن جهانبینی غلط در ورزش باشد. درنتیجه هرقدر جهانبینی من غلط باشد به همان میزان ندانسته به جسم و روان خود تخریب وارد میکنم.
خدا را شکر میکنم به برکت وجود آقای مهندس حسین دژاکام و آموزشهای نابشان ما بهترین و زیباترین جهانبینی را در ورزش فراگرفتیم. ما در کنگره، مهمترین هدفمان از ورزش کردن، سلامتی جسم و روان است. از طرفی ورزش ما در کنگره ورزش گلادیاتوری نیست و هدف ما از شرکت در مسابقات ورزشی هم قهرمانی نیست؛ بلکه شعار ما این است که ما یا میبریم یا آموزش میگیریم پس در هر دو صورت برد یا باخت بازهم برنده واقعی هستیم و پیروز میدان هستیم. درواقع ما نمیخواهیم که قهرمان بشویم، ولی خودبهخود بهسوی قهرمانی سوق داده میشویم.
.jpeg)
در باب دستور جلسه «هفته جهانبینی در ورزش» با همسفر سیمین نگهبان رشته ورزشی والیبال که به همراه مسافر خود با آنتی ایکس مصرفی شیره و تریاک وارد کنگره شدند و به روش DST و داروی OT و باراهنمایی همسفر فریبا و مسافر سفر کردند و هماکنون ۲ سال و ۸ ماه است که آزاد و رها هستند؛ مصاحبهای ترتیب دادیم که این مصاحبه را تقدیم نگاه شما مینماییم.
اگر هدف نهایی ورزش در کنگره رسیدن به تعادل است، آیا بدن سالم بدون ذهن و روح سالم معنا دارد؟
با این سؤال یاد این جمله معروف عقل سالم در بدن سالم افتادم. قطعاً بدن سالم داشتن در گرو داشتن ذهن و روح سالم هست چراکه طبق آموزههای کنگره هم سوار و هم سوارکار خوب هر دو مهم هستند. بدن سالم داشتن هم با راهبری عقل و روح سالم هست که سلامت باقی میماند.
آیا ورزش زمانی به رشد میانجامد که انسان بفهمد تعادل درحرکت از ثبات در سکون مقدستر است؟
بله قطعاً تعادل در هر کاری از واجبات انجام آن کار است. حرکت در هر مسیری اگر با افراطوتفریط همراه باشد فرد از یک سمت بام سقوط خواهد کرد و منجر به آسیب خواهد شد. سکون نیز بر هیچ موجودی جایز نیست؛ چون در سکون زایش نیست و آب هم در سکون تبدیل به گنداب خواهد شد.
پس هرگاه اگر تصمیم به حرکت گرفتم ابتدا باید مسیر درست را انتخاب کنم و با حرکتی متعادل در آن مسیر قدم بردارم. در ورزش نیز باید با همین فرمول پیش رفت اگر ورزش موردعلاقه خودم را انتخاب کردم باید بعد از یادگیری اصول و قوانین آن ورزش با حرکتی متعادل و با این فکر که با ورزش قرار است بهسلامت جسم و روان برسم حرکت کنم.
آیا میتوان گفت جهانبینی غلط در ورزش، همانقدر آسیبزاست که مصرف مواد برای جسم مضر است؟
اگر در مسیر ورزش برای رسیدن به درجات بالا به هر ضد ارزش متوسل شوم بله قطعاً بهاندازه تخریب مواد مخدر به بدنم آسیب خواهم زد. بهطور مثال اگر برای رسیدن به قهرمانی دست به دوپینگ بزنم یا از انواع پودرهای انرژیزا و حجم دهنده و... استفاده کنم دیگر نهتنها ورزش برای سلامتی من نیست؛ بلکه آسیبهای جدی به جسم و روانم وارد خواهد کرد.
حتی رفتارهای غیرورزشی به روح و روان فرد آسیبهای جدی وارد خواهد کرد؛ بنابراین آموزش جهانبینی در هر کار کوچکی هم به ما این امکان را میدهد تا در آن مسیر دچار آسیب نشویم در ورزش هم به همین شکل است. خدا را هزاران بار شکر که در کنگره ۶۰ توسط جناب مهندس دژاکام در حال آموزش هستیم.

در باب دستور جلسه «هفته جهانبینی در ورزش» با همسفر فریده نگهبان رشته ورزشی تنیس که به همراه مسافر خود با آنتی ایکس مصرفی الکل و تریاک وارد کنگره شدند و به روش DST و داروی OT درمان و باراهنمایی همسفر سیما و مسافر مرتضی سفر کردند و هماکنون ۶ سال و ۷ ماه است که آزاد و رها هستند؛ مصاحبهای ترتیب دادیم که این مصاحبه را تقدیم نگاه شما مینماییم.
اگر هدف نهایی ورزش در کنگره رسیدن به تعادل است، آیا بدن سالم بدون ذهن و روح سالم معنا دارد؟
خیر بدن سالم بدون ذهن و روح سالم معنا ندارد؛ زیرا هرکدام از اینها بر روی دیگری تأثیر مستقیم و عمیق دارد و بدون ذهن و روح سالم سلامتی جسم هم از بین میرود.
آیا ورزش زمانی به رشد میانجامد که انسان بفهمد تعادل درحرکت از ثبات در سکون مقدستر است؟
بله تعادل درحرکت یعنی پویا بودن همراه با آگاهی و بدون افراطوتفریط، یعنی جسمی که درحرکت است؛ اما ذهن آرام و متمرکز است؛ یعنی پذیرش تغییر اما باریشه در ارزشها و هدفها.
آیا میتوان گفت جهانبینی غلط در ورزش، همانقدر آسیبزاست که مصرف مواد برای جسم مضر است؟
بله در بلندمدت میتواند بهاندازه مصرف مواد مخدر آسیبزا باشد؛ زیرا باانگیزههای ناسالم و بیمارگونه میتواند به همان اندازه مصرف مواد، بدن را از تعادل طبیعی خارج کند.
.jpeg)
در باب دستور جلسه «هفته جهانبینی در ورزش» با همسفر معصومه رشته ورزشی بدمینتون که به همراه مسافر خود با آنتی ایکس مصرفی شیشه و متادون وارد کنگره شدند و به روش DST و داروی OT و باراهنمایی همسفر مریم و مسافر قاسم سفر کردند و هماکنون ۷ سال و ۱۰ ماه است که آزاد و رها هستند؛ مصاحبهای ترتیب دادیم که این مصاحبه زیبا را تقدیم نگاه شما مینماییم.
اگر هدف نهایی ورزش در کنگره رسیدن به تعادل است، آیا بدن سالم بدون ذهن و روح سالم معنا دارد؟
در کنگره آموختهایم که درمان فوق ترک و تعادل فوق درمان است؛ یکی از ابزارهای کلیدی ورزش است. با انجام فعالیتهای ورزشی باعث عملکرد بهتر سیستم ایکس و تقویت قوای جسمانی ما شده که بهبود کیفیت سلامتی جسم تأثیر بسزایی دارد ازآنجاییکه همواره روان انسان سوار بر جسم است با بالا رفتن انرژی در جسم روان هم این بهبودی و سلامتی بهرهمند خواهد شد.
آیا ورزش زمانی به رشد میانجامد که انسان بفهمد تعادل درحرکت از ثبات در سکون مقدستر است؟
حرکت که آن را در تمامی هستی میتوان یافت یکی از مؤثرترین مؤلفههای رشد و تعالی است و در مقابله نیروهای منفی و شیطانی و بازدارنده که همیشه خواهان سکون و درجا زدن و عدم حرکت و توقف در انسان هستند. این نیروی حرکت است که میتواند در جهت رشد و ارتقای انسان و باهدف تعالی گامی بهطرف نیروهای الهی و مثبت بردارد.
آیا ورزش زمانی به رشد میانجامد که انسان بفهمد تعادل درحرکت از ثبات در سکون مقدستر است؟
جهانبینی ورزشی این است که ورزش به ما میگوید بهوسیله ورزش بدن خود را قوی میکنیم و سرحال میشویم. با ورزش بدن ما شروع به تولید دینوررفین، سروتونین و سایر مواد شبه افیونی مینماید و به شادابی، طول عمر میرسیم برنده شدن مهم نیست ما بردهایم قبلاً جایزه را گرفتهایم.
جهانبینی یعنی ورزش را برای خودمان انجام میدهیم جهانبینی یعنی احترام به پیشکسوتان، راهنمایان، خدمتگزاران، داوران و رعایت قوانین. جهانبینی یعنی به دست آوردن اطلاعات و آگاهی که آداب معاشرت را به ما یاد میدهد عدم رعایت قوانین و نیاموختن آگاهی و آداب و معاشرت مانند مصرف مواد مخدر برای ما آسیبزاست.
.jpg)
در باب دستور جلسه «هفته جهانبینی در ورزش» با همسفر زهرا نگهبان رشته ورزشی ایروبیک که به همراه مسافر خود با آنتی ایکس مصرفی شیره و تریاک وارد کنگره شدند و به روش DST و داروی OT و باراهنمایی همسفر سعیده و مسافر سامان سفر کردند و هماکنون ۳ سال و ۱۰ روز است که آزاد و رها هستند؛ مصاحبهای ترتیب دادیم که این مصاحبه را تقدیم نگاه شما مینماییم.
اگر هدف نهایی ورزش در کنگره رسیدن به تعادل است، آیا بدن سالم بدون ذهن و روح سالم معنا دارد؟
از قدیم گفتند عقل سالم در بدن سالم است. جسم یکی از پارامترهای مهم مثلث درمان است. اگر جسم سالمی نداشته باشیم قطعاً ذهن و روان سالمی هم نخواهیم داشت. زمانی که جسم یک مصرفکننده از تعادل خارج میشود؛ ذهن و روان او نیز از تعادل خارج میشود؛ بنابراین برای رسیدن به تعادل هم جسم و هم ذهن و روان باید سالم باشد.
آیا ورزش زمانی به رشد میانجامد که انسان بفهمد تعادل درحرکت از ثبات در سکون مقدستر است؟
ما باید بهگونهای ورزش کنیم که تعادل ما را به هم نریزد؛ یعنی افراطوتفریط در مورد هر کاری تعادل ما را به هم میریزد. اگر آموزش و آگاهی لازم را نداشته باشیم با ورزش کردن زیاد حال ما خراب میشود. روان و جسم انسان تأثیر زیادی در طول عمرش دارد؛ پس داشتن تعادل نقش مهمی در تمام نقاط زندگی ما دارد.
آیا میتوان گفت جهانبینی غلط در ورزش، همانقدر آسیبزاست که مصرف مواد برای جسم مضر است؟
بله قطعاً، اگر ما در ورزش آن جهانبینی لازم را نداشته باشیم، ممکن است رفتار و کردار ما بهگونهای باشد که باعث آزار دیگران شود و همچنین به خود ما تخریب وارد کند و همچنین دچار ناامیدی و منیت هم شویم.
شاید ورزش در کنگره با ورزش در بیرون از کنگره کلی فرق داشته باشد؛ اما رفتار و کردار ورزش در کنگره قابلمقایسه با بیرون از کنگره نیست. در کنگره برای لذت بردن و تفریح و رسیدن به جسم سالم ورزش میکنیم؛ ولی بیرون از کنگره اینگونه نیست.
کسی که بعد از باخت خوشرو و خندان است؛ یعنی او آموزش گرفته و اگر ببرد ظرفیت در او ایجادشده دچار منیت نمیشود. خیلی از ورزشکاران بعد از ورزش کردن به خاطر استفاده مکرر از داروهای انرژیزا و مکملهای گوناگون دچار اعتیاد شدند و اگر این افراد هدف از ورزش کردن را میدانستند به این مشکل دچار نمیشدند. پس جهانبینی نقش بسیار مهمی در ورزش میتواند داشته باشد.
طراح سؤال: همسفر مونا رهجوی راهنما همسفر کبری (لژیون سوم)
مصاحبهکننده و عکاس، ارسال: همسفر مونا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی البرز
- تعداد بازدید از این مطلب :
336