چهارمین جلسه از دوره چهارم سری کارگاه های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ ویژه مسافران و همسفران نمایندگی بردسکن به استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه «وادی هشتم و تاثیر آن روی من» روز پنج شنبه 24 مهرماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۶ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر از آقای مهندس و خانواده محترمشان به خاطر فراهم آوردن این بستر مناسب، از تمامی خدمتگزاران کنگره 60، به‌ویژه ایجنت محترم حمید اقا وگروه مرزبانی و راهنمایان محترم که همواره در مسیر خدمت به ما تلاش کرده‌اند تشکرمی کنم که به من اجازه دادند که در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم.
وادی هشتم به ما می‌آموزد که هیچ گونه تولید و زایشی در سکون و عدم حرکت نیست، تمامی موجودات و هستی، به نوعی در حال حرکت هستند و این حرکت است که زندگی را پیش می‌برد.
سوالی که می‌تواند ذهن ما را مشغول کند، این است که ما در کجا قرار داریم و به کدام سمت حرکت می‌کنیم. به‌عنوان مثال، اگر در یک بیابان قرار داشته باشیم و نسبت به موقعیت خود آگاهی نداشته باشیم، حرکت ما بی‌هدف خواهد بود. اما اگر آگاهی داشته باشیم، می‌توانیم مسیر خود را به سمت مقصدی مشخص تعیین کینم.
من، به عنوان یک مصرف‌کننده به هیچ وجه مبدا نداشتم و در حال سکون به سر می‌بردم. بی‌خبر از آسیب‌ها و خسارت‌های وارده به خودم و خانواده‌ام، تنها به فکر مصرف مواد بودم. این افکار آن‌چنان ذهن مرا درگیر کرده بود که وقت و انرژی خود را فقط به این مسئله اختصاص داده بودم.
چندی پیش، برادرم «علی آقا» که سال‌ها در تلاش بود مرا به کنگره بیاورد، از من خواست تا به جلسات کنگره در پارک کاشمر بروم. با حضور در آن جلسه و نوشتن مشخصاتم، به تدریج مسیر جدیدی را در زندگی‌ام آغاز کردم و تجربیات جدیدی را در کنگره به‌دست آوردم.
در ابتدای سفر، بسیار با انگیزه و با اراده در جلسات شرکت می‌کردم و حتی یک جلسه را نیز غیبت نکردم. اما به مرور زمان، به دلایلی شاید همچون منیت و مسائل فردی، دیگر نتوانستم به کنگره بیایم، این کمبود برایم به یک چالش تبدیل شد و همواره در تفکر بودم که چرا در وادی حرکت دچار مشکل شده‌ام.
حرکت باید آگاهانه و با تفکر صورت گیرد، اما در عین حال بدون عمل و تلاش، تغییر و پیشرفت امکان‌پذیر نخواهد بود. دعا و نیایش به تنهایی کافی نیست و باید به دنبال حرکتی مثبت به سمت ارزش‌ها باشم در این راستا، اگر در مسیر مثبت گام برداریم، نیروهای الهی نیز در کنار ما خواهند بود و ما را در راه درست یاری خواهند کرد.
در نهایت، امید دارم که همگی ما در این مسیر با ایمان و نشاط حرکت کنیم و به سوی اهداف والای انسانی پیش برویم. از این که با سکوت به صحبت های من گوش کردید از همه ی شما سپاسگزارم.
تایپ: مسافر حسن لژیون یکم راهنما مسافر حمید
ویراستار: مسافر امیر لژیون سوم راهنما مسافر سعید
عکاس: مسافر علی لژیون یکم راهنما مسافر حمید
ارسال خبر: مسافر محمد لژیون یکم راهنما مسافر حمید
مرزبان کشیک: مسافر مجید
- تعداد بازدید از این مطلب :
91