گروه خانواده _ عقل ترازوی تشخیص و ناخالصی.

جناب مهندس در ابتدای صحبت‌های خود بیان می‌‌کنند که استفاده از اصطلاح «قدرت مطلق» به جای «خداوند» در مباحث، به دلیل وجود افرادی است که نسبت به کلمه «خدا» جبهه‌گیری می‌کنند، یا آن را باور ندارند. ایشان توضیح می‌دهند؛ این افراد نیز مقصر نیستند؛ زیرا عدّه‌ای از دین و مذهب سوءاستفاده کرده‌اند. در هر صورت، نیرویی وجود دارد که تمام هستی در اختیار او است و آن را برنامه‌ریزی می‌کند. اعمالی که به نام دین انجام می‌شود، نباید به حساب آن قدرت مطلق یا پیامبران گذاشته شود؛ برای مثال، اگر گلوله‌ای آتشین جنگلی را به آتش بکشد، مقصر، گلوله‌ آتش نیست، یا اگر در تاریخ مسیحیّت، عدّه‌ای مردم را زنده‌زنده به آتش می‌کشیدند، حضرت مسیح مقصر نبوده است. 

"عظمت هستی و ارزش زندگی"

این جهان مملو از امواج است. برای درک عظمت هستی، کافی است به کهکشان‌ها، منظومه‌های شمسی، خورشید و کره زمین بیندیشیم؛ این‌ها در برابر کل هستی، مانند قطره‌ای کوچک در یک اقیانوس هستند. ما بر روی کره زمین زندگی می‌کنیم که در معرض حوادثی چون سونامی و زلزله قرار دارد، در مقایسه با عمر هستی، عمر آدمی بسیار کوتاه است، همچون شبنمی که شب می‌آید و روز ناپدید می‌شود. 

حتی خود جهان هستی شامل خورشید، ماه و کهکشان‌ها نیز دارای عمری مشخص است که روزی به پایان می‌رسد و از بین می‌رود، با درک این حقیقت، ما باید بیاموزیم که چگونه زندگی کنیم. زندگی ما پُر از فراز و نشیب است، شبیه برگی که لحظه‌ای زیر آب و لحظه‌ای روی آب می‌ماند، ما باید با «تعلیم دیدن» و کسب علم و دانش، راه بهره‌برداری درست از زندگی را بیاموزیم تا به تعادل برسیم. 

"عقل، ترازوی تشخیص و ناخالصی" 

معیار عقل هر شخص، ترازویی برای تشخیص خوب و بد است. برخی از انسان‌ها از بیرون درخشان(طلا) و از درون بی‌ارزش(بَدَل)هستند؛ در حالی که برخی دیگر تماماً طلا(خالص) هستند، اگر درون ما ناخالص باشد، زیر چرخه‌ی امواج هستی خُرد شده و از بین خواهیم رفت. برای این‌که زیر این امواج خُرد نشویم، باید از معیار سنجشی که خداوند در درون ما قرار داده، یعنی عقل، استفاده کنیم، اگر در جهت دُرست حرکت کنیم، به آسانی پیش می‌رویم؛ در غیر این صورت، تمام انرژی ما گرفته شده و به بیرون پرتاب می‌شویم.

 به عنوان مثال، کسی که در مسیر کنگره۶۰ به دُرستی حرکت می‌کند، لذّت می‌برد، امّا کسانی که در کنگره لذّتی نمی‌برند، به دلیل افکار و اندیشه‌های ناخالص و مخرب خودشان است. ما باید در بُعد کنونی هستی، برای زمان و وقت خود ارزش قائل شویم تا برای بُعدهای بعدی آماده باشیم. انسان در این دنیا دائماً در حال تبدیل شدن است و از یک حالت به حالت دیگر حرکت می‌کند؛ مثلاً یک فرد سالم و مهربان ممکن است به انسانی کینه‌توز تبدیل شود و بالعکس، هر حسی که در بُعد جسمی تجربه می‌کنیم، با ما به بُعدها و جهان‌های دیگر منتقل می‌شود.

 برای مثال، یک انسان عاشق، معتاد یا حسود، این صفات را در جهان‌های دیگر نیز با خود خواهد داشت. بادبادک‌ها در باد مناسب به‌خوبی هدایت می‌شوند. کنگره ۶۰ به مثابه همان «باد مناسب» برای مسافران است و مسافران باید «بازیگران خوبی» باشند؛ زیرا اگر نقصی در عملکرد آن‌ها باشد، به رهایی نخواهند رسید. در آخر، در جهان هستی، «بادبادک‌بازها» همان نیروهای الهی هستند و «باد مناسب» همان قوانین الهی است. اگر قوانین الهی به‌درستی اجرا شوند، انسان نیز به تکامل و مقصود نهایی خود خواهد رسید.

منبع: سایت کنگره۶۰ 
نویسنده: همسفر کبری رهجوی راهنما همسفر معصومه(لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر معصومه(لژیون دوم)نگهبان سایت 
همسفران نمایندگی بردسکن