دومین جلسه از دوره اول سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶٠، ویژه مسافران نمايندگی میلاجرد با استادی راهنمای محترم مسافر محسن ، نگهباني موقت مسافر علی‌اصغر و دبیری مسافر قیس با دستورجلسه «وادی هشتم، باحرکت راه نمایان می‌شود» چهارشنبه ۲۳ مهر ماه ۱۴۰۴، ساعت ١۶:٠٠ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد؛
سلام دوستان، محسن هستم، یک مسافر.
در ابتدا شاکر خداوندم که دوباره فرصت نشستن در این جایگاه و آموزش گرفتن از شما عزیزان را پیدا کردم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان، و همچنین از راهنمای خوبم آقای مهدی که همیشه باعث دلگرمی‌ام بوده، صمیمانه سپاسگزارم. از نگهبان و دبیر جلسه نیز تشکر می‌کنم.
موضوع دستور جلسه امروز «وادی هشتم؛ با حرکت راه نمایان می‌شود» است. وادی هشتم به ما می‌آموزد که تا زمانی که در سکون و بی‌حرکتی بمانیم، هیچ اتفاقی نمی‌افتد. حرکت باید از فکر و اندیشه آغاز شود؛ وقتی نقشه راهی برای خود ترسیم کنیم و در مسیرش قدم برداریم، مسیر کم‌کم روشن می‌شود.
منِ محسن زمانی که سال‌ها در خانه نشسته بودم و فقط به درمان فکر می‌کردم، هیچ تغییری در من ایجاد نشد. اما وقتی اولین قدم را برداشتم، همان جرقه آغاز راه من بود. با هر قدمی که از تاریکی فاصله گرفتم، نور بیشتری دیدم تا اینکه مسیرم به سوی روشنایی نمایان شد.
در این مسیر سختی وجود دارد، اما رشد انسان در همین سختی‌هاست. همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند، زمانی رشد انسان متوقف می‌شود که فکر کند دیگر مشکلی ندارد. پس مشکلات نه پایان می‌یابند و نه مانع‌اند؛ بلکه وسیله رشد و حرکت ما هستند.
حرکت در مسیر درمان هم همین‌طور است؛ باید وقت گذاشت، سی‌دی نوشت، در جلسات حاضر شد و از راحتی‌ها گذشت. برای یک مصرف‌کننده، همین کارها سخت است، اما تغییر همیشه با درد همراه است.
آقای مهندس امروز صبح در لایو نشان لیاقت از رئیس باشگاه‌های فرهنگی ورزشی کشور دریافت کردند. در همان برنامه، فردی معرفی شد که زمانی ساقی و مصرف‌کننده روزی ۵ گرم شیشه بود، ولی امروز مربی تیم ملی راگبی ایران شده است. این نمونه بارز وادی هشتم است: «حرکت کرد و راه بر او نمایان شد.»
این فرد از روز اول به حرف راهنمایش گوش داد، دارویش را مرتب خورد، سی‌دی نوشت و به‌تدریج به درمان و تعادل رسید. بعد وارد سفر دوم شد، خدمت و ورزش را آغاز کرد و امروز در جایگاهی قرار گرفته که با افتخار می‌گوید: «من مسافر فلانی هستم و روزی مصرف‌کننده بودم، اما امروز مربی تیم ملی‌ام.»
در وادی هشتم همچنین صحبت از «جبران خسارت» است؛ یعنی بازپرداخت خسارت‌هایی که به خود، خانواده و جامعه زده‌ایم. باید با خودمان صادق باشیم، بدانیم چه کرده‌ایم، و کم‌کم شروع کنیم به جبران. این مسیر عجله‌ای نیست، بلکه پله‌پله و با حوصله طی می‌شود.
در پایان، وادی هشتم به ما یاد می‌دهد که تا حرکت نکنیم، راهی برایمان نمایان نمی‌شود. اگر در مسیر سختی‌ها صبر و پایداری کنیم، روزی خودمان می‌توانیم راهنما شویم و به دیگران آموزش دهیم.
ممنونم که به صحبت‌هایم گوش دادید. 🌱
تایپ و عکس: مسافر مهدی
تهیه و تنظیم: مسافر علی
(مسافران نمایندگی میلاجرد اراک)
- تعداد بازدید از این مطلب :
117