زمانی که انسان از سکون خارج شد، به معنای شروع اتفاقات خوب برای اوست

جلسه پنجم از دوره چهل و پنجم کارگاه‌های آموزشی کنگرۀ ۶۰ نمایندگی ارتش، با استادی مسافر صابر، نگهبانی مسافر مجتبی و دبیری مسافر محسن با دستور جلسه «وادی هشتم: با حرکت، راه نمایان می شود» در روز چهارشنبه 23 مهر ماه ۱۴۰۴ ساعت ١٧ آغاز به کار كرد.

خلاصه سخنان استاد:

در ابتدا خداوند را شاکرم که این توفیق نصیبم شد تا این جایگاه را تجربه کنم و از شما عزیزان آموزش بگیرم.

پیرو دستور جلسه این هفته باید عرض کنم که وادی هشتم جزو وادی هایی است که بسیار برای من راه گشا بوده و از این وادی درس های بسیاری گرفتم و استفاده های زیادی از آن بردم. جناب مهندس بعد از وادی هایی با مضمون تفکر، این وادی را مطرح نموده چرا که بعد از پشت سر گذاشتن وادی های گذشته، انسان ها بتوانند با تفکر حرکت خود را آغاز نمایند. زمانی که یک انسان از حرکت خود باز می ایستد درست در همان زمان است که به سمت نیروهای منفی باز می گردد. به عبارتی دیگر، سکون و درجا زدن، یکی از نشانه های بارز خارج شدن از مسیر صراط مستقیم است.

زمانی که انسان شروع به حرکت کرد و از سکون خارج شد، قطعا به معنای شروع اتفاقات خوب برای او است. لازم به ذکر است زمانی که حرکت خود را شروع کرد، جهت مسیر، موضوع بسیار مهمی در وقوع این اتفاقات خوب است. وقتی که انسان جهت مسیر خود را درست انتخاب کند به مانند راننده ای است که هنگام رانندگی در جاده، تابلوهای راهنمایی و رانندگی  برای ادامه مسیر او را یاری خواهند داد.

زمانی که حرکت و مسیر انسان درست انتخاب شود، دیگر فشاری برای ادامه راه روی او نیست. وقتی که یک مسافر وارد کنگره می شود مادامی که حرکت و مسیر خود را درست انتخاب نکند، دقیقا همان زمانی است که مستعد خروج از درمان و کنگره می شود؛ که همین امر می تواند باعث وقوع اتفاقات به مراتب بدتر از گذشته برای آن فرد شود.

خداوند به انسان اختیار داد تا مسیر درست و غلط را خودش انتخاب کند، حال این مسیر هم می تواند اهریمنی باشد، هم می تواند در جهت صراط مستقیم و درست باشد. امید است که با آموزش های کلیدی کنگره، بتوانیم همیشه در جهت صراط مستقیم و نور و روشنایی در حرکت باشیم.

مبحث حائز اهمیت دیگر در وادی هشتم، مبحث پیمان و جبران خسارت می باشد. متاسفانه این توفیق هنوز نصیب بنده نشده تا بتوانم پیمان وادی هشتم را تجربه کنم، ضمن اینکه هر زمان در تنهایی خود در این مورد فکر میکنم، به خود می گویم که آیا تو به جایگاهی رسیده ای که لایق بستن پیمان وادی هشتم باشی؟ به یاد دارم که استاد گرانقدر جناب زرکش می فرمودند: پیمان این نیست که شما مدام ذهن خود را درگیر این موارد بکنی که دیگر خطا نکنم، دروغی نگویم و ... همین که شما در مسیر جبران خسارت قرار بگیری و تلاش بکنی اشتباهات گذشته خودت را با تمام وجود جبران کنی ارزشمند و مهم است.
اینکه زین پس سعی خود را بر این بزارم تا با روشها و آموزشهایی که از کنگره گرفتم، در مسیر جبران خسارت هایی باشم که به خود، خانواده خود و جامعه وارد کرده ام. 

تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر فرهاد از لژیون چهارم