همسفر سوسن و مسافرشان مصطفی با آخرین آنتی‌ایکس مصرفی تریاک، شیره، قرص وارد کنگره شدند. به مدت ۱۰ ماه و ۲۵ روز با متدDST و دارویOT به راهنمایی مسافر جمشید و همسفر نورا سفر کردند. در حال حاضر ۷سال ۳ماه ۲۸روز است که به لطف خدا و دستان پرمهر آقای مهندس آزاد و رها هستند. رشته ورزشی مسافر والیبال و رشته ورزشی همسفر دارت در کنگره است. در این رابطه گفتگویی با همسفر سوسن ترتیب داده‌ایم که شما را به خواندن این گفتگو دعوت می‌کنیم.
چرا در این وادی گفته شده « با حرکت راه نمایان می‌شود»؟
فکر کردن تنها، کافی نیست و مسیر را باز نمی‌کند. برای رسیدن به خواسته‌ها و حل مشکلات، باید حرکت (عمل) کرد. فکر کردن و حرکت باید در کنار هم و با اتکا به یک قدرت‌مطلق (یا ایمان) باشد.
کنگره برای حرکت کردن چه انگیزه‌ای به شما داد و حرکت در مسیر همسفر از کجا شروع شد؟
پس از گذشت چند ماه از سفر مسافرم، وقتی به کنگره قدم گذاشتم، تغییر را در اولین نگاه احساس کردم. نظم و انضباط او در رعایت زمان‌بندی‌ها، حضور مرتب و آراسته در جلسات، نشان از بهبودی عمیق روحی و روانی او داشت. مسافرم تأکید کرد که راهنمایان ایشان، حضور همسفر را برای تثبیت رهایی ضروری دانسته‌اند. این امر، من را به شعبه ابن‌سینا راهنمایی کرد، همزمان با جشن همسفر. با وجود دلهره، با ورود به محیطی ناآشنا، آرامشی عمیق در من به وجود آمد. دریافت آموزش‌ها و قرار گرفتن در فضای کنگره، به طرز شگفت‌آوری به بهبود وضعیت روحی و روانی من نیز کمک کرد و مسیر بهبودی ما دو نفر را تکمیل نمود.
به نظرتان اولین قدم در مسیر درمان و رهایی کدام است؟
برای ماندن در مسیر، باید کاملاً به توصیه‌های راهنمای خود پایبند بود. به یاد داشته باشید که راهنمایان، خیر و صلاح ما را در نظر دارند و تمام تلاششان برای رساندن اعضاء به حال خوش و رهایی است. همان‌طور که مهندس دژاکام فرموده‌اند، باید «سرتان را با سر راهنما یکی کنید»؛ یعنی با پذیرش کامل هدایت ایشان، مسیر درمان و رسیدن به حال خوب برایتان هموار خواهد شد.
حرکت شما در کنگره چطور باعث رشد در تفکر و جهان‌بینی‌تان شد؟
آموزش‌های من در این مسیر، با مطالعه جزوات و کتاب‌ها آغاز می‌شود. رکن اساسی این آموزش‌ها، گوش دادن و کار کردن بر روی سی‌دی‌های هفتگی است که در لژیون‌ها ارائه می‌شود به‌ویژه، سی‌دی‌های استاد امین نقش حیاتی در تکمیل جهان‌بینی دارند؛ ما این سی‌دی‌ها را به دقت گوش می‌دهیم، یادداشت‌برداری می‌کنیم و شنبه‌ها در لژیون به بحث و تشریح آن‌ها می‌پردازیم. اما نکته کلیدی این است که تمام این دانش، باید کاربردی شود تا به درمان و نتیجه مطلوب برسیم.
به نظر شم احرکت درونی مهم تر است یا بیرونی؟ و امروز بزرگترین حرکت شما چیست؟
حرکت بیرونی مهم‌تر است؛ وقتی حال دل آدم خوب باشد و آموزش‌ها را گرفته باشد می‌تواند به راحتی حرکت بیرونی را انجام دهد. من خودم پیش از این، به دلیل آسیب‌های دوران کودکی و تشدید آن توسط مصرف مواد مسافرم پس از ازدواج، دچار نقطه تحمل بسیار پایینی بودم این وضعیت، اخلاق و روابط من را به شدت تخریب کرده بود؛ به‌طوری که با هر بهانه‌ای، چه در تعامل با مسافرم و چه در خانه با فرزندم درگیر می‌شدم و رفتارهای نادرستی از من سر می‌زد. اگرچه اکنون بابت آن اعمال پشیمانم، اما تلاش می‌کنم گذشته راجبران کنم.
مهم‌ترین درسی که از وادی هشتم گرفتید چیست؟
مهم‌ترین درسی که گرفتم، توقف قبل از اقدام بود. دیگر مانند گذشته نیستم که هر حرفی می‌شنیدم، بدون فکر پاسخ می‌دادم یا اگر جواب نمی‌دادم، تمام شب را با حرص، گریه و حسرت بابت آن سکوت می‌گذراندم. اکنون، در مقابل جر و بحث‌ها، ابتدا تمرکزم را جمع کرده و به حرف طرف مقابل گوش می‌دهم. سپس، با آرامشی که ریشه در آموزش‌ها دارد، به نرم‌ترین شکل ممکن پاسخ می‌دهم. فرقی نمی‌کند تصمیم کوچک باشد یا بزرگ؛ من یاد گرفتم که باید بایستم، همهٔ جوانب را بسنجم و سپس با دیدی باز، قدم بردارم.
در آخر سپاسگزاریم از همسفر سوسن، برای فرصتی که در اختیار ما قرار دادند،
مصاحبه‌کننده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر فرنگیس (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابن‌سینا
- تعداد بازدید از این مطلب :
58