درسکون زایشی نیست

جلسه نهم از دور یازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران نمایندگی معدن فیروزه با استادی مسافر ابوالفضل و نگهبانی مسافر جواد و دبیری مسافر حسن با دستور جلسه وادی هشتم و تأثیر آن روی من سه‌شنبه تاریخ 1404/7/22 ساعت 16 آغاز به کارکرد

خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان ابوالفضل هستم یک مسافر
از ایجنت و نگهبان محترم سپاسگزارم که استادی و مسئولیت جلسه را به من واگذار کردند تا خدمت کنم.
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که این توفیق را نصیبم کرد که بار دیگر فرصت خدمت کردن را در شعبه معدن نصیب بنده شود.
دستور جلسه وادی هشتم و تأثیر آن بر روی من است. ما در کنگره چهارده وادی یا چهارده راه داریم که هدف آن‌هارسیدن به خودمان است که از وادی اول یا وادی تفکر شروع می‌شوند و تا وادی چهاردهم که وادی عشق است زنجیروار به هم متصل هستند. این که من مسافر به‌عنوان یک رهجو چه برداشتی از این وادی‌ها داشته‌باشم این مهم است. این که بتوانم وادی‌ها را در زندگی خود کاربردی کنم و کسی که به‌عنوان استاد این جایگاه را تجربه می‌کند بایستی درباره خودش و این که یک وادی چه تاثیری بر روی او داشته صحبت کند. بنده هم سعی می‌کنم که درباره خودم و تأثیر این وادی بر روی خودم صحبت کنم. ما باید از وادی‌ها برای بهبود کیفیت زندگی خودمان بهره ببریم. و برای بهره بردن از وادی‌ها بایستی ابتدا بفهمیم وادی‌ها چه پیامی برای من مسافر دارند. وادی اول به من می‌گوید که اگر می‌خواهم دنیای اعتیاد را کنار بگذارم بایستی ساختاری را بیافرینم که راه به عقب نداشته باشد و برای تحقق این ساختار باید ابتدا تفکر صحیح نمایم. در ادامه برای غرق نشدن در ناامیدی به من یادآوری می‌شود که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به حیات نگذاشته است. در وادی سوم ما خودمان را پیدا می‌کنیم و این مساله را می‌پذیریم که هیچ‌کس به‌اندازه خودمان‌ به ما فکر نمی‌کند و در وادی بعدی به این درک می‌رسیم که بار مسئولیت درمان خودمان را باید خود به دوش بکشیم و به گردن دیگران نیندازیم‌. در وادی پنجم یاد می‌گیریم که هرچقدر تفکر کردیم بایستی ساختارهای ذهنی را تبدیل به ساختار عملیاتی کنیم. در وادی بعد یاد می‌گیریم که حکم عقل را بی‌قیدوشرط اجرا کنیم چراکه عقل ما را به مسیر اشتباه نمی‌برد. در وادی بعد می‌آموزیم که از مسیری که پیدا شده بهترین برداشت را داشته‌باشم. به وادی هشتم که رسیدیم تمام وادی‌های پیشین را در کوله‌پشتی خودمان داریم. با حرکت راهنمایان می‌شود. ما زمانی وارد وادی هشتم می‌شویم که استارت حرکت را بزنیم. ممکن است بعضی جاها در طول سفر کم بیاوریم و این طبیعی است و به عقیده من یک سفر اولی همیشه در حال نوسان است. ما باید پای درراه بگذاریم و مسیر خودش راه را به ما نشان می‌دهد. گر مرد رهی میان خون باید رفت
از پای فتاده سرنگون باید رفت
تو پای درراه بنه و هیچ مپرس
خود راه بگویدت که چون باید رفت.

در جاهای دیگر عنوان می‌شود که انگیزه شرکت در جلسات نزدن مواد است اما در کنگره مسافران در جلسات شرکت می‌کنند که عشق‌بازی کنند و حالشان از این‌که هست یک درجه بالاتر برود. یک سفر اولی باید فقط تمام تمرکزش بر روی سفرش باشد و در پیش چشم او سندهای بدون نقص هستند که راه را برای او نشان می‌دهند. با صبر و حوصله وارد سفر دوم شوم و آموزش‌ها را در زندگی خودم کاربردی کنم. در طول سفر نیروهای اهریمنی ما را به حال خود واگذار نمی‌کنند و همیشه باید مراقب باشم و کسی در این راه موفق است که خواسته قوی داشته باشد. ما به‌اندازه طلب خود دریافت خواهیم داشت. هیچ چیزی از این که یک رهجو به رهایی به بهترین شکل ممکن برسد بهتر نیست. ما در کنگره یک رهایی داریم و یک پایان مسیر داریم. زمانی است که پله‌های ما به اتمام می‌رسد و در ظاهر به رهایی می‌رسیم اما یک زمانی هم ما به رهایی واقعی از همه بندهای خود می‌رسیم.
ممنونم که سکوت کردید و به صحبت‌های من گوش دادید
تایپ: مسافر ابوالفضل
عکاس: مسافر عباس
ویراستاری، نگارش متن و ارسال خبر: مسافر حسین

لژیون خدمتگزار:لژیون دوم

جلسه راهنمایان با دستور جلسه گلریزان