English Version
This Site Is Available In English

زندگی یک مسیر است

زندگی یک مسیر است

جلسه دوازدهم از دوره پنجاه‌ و‌ هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰ نمایندگی سمنان، با استادی مرزبان مسافر جواد، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر حجت با دستور جلسه «وادی هشتم: باحرکت راه نمایان می ‌شود» در روز سه‌شنبه 22 مهر ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان جواد هستم یک مسافر، از نگهبان جلسه تشکر می‌کنم که این جایگاه را در اختیار من گذاشت، همچنین از دوستان عزیزم در لژیون مرزبانی تشکر می‌کنم که این خدمت را به من دادند و همچنین از ایجنت شعبه حسین آقا که امروز تشریف ندارند، تشکر و قدردانی می‌کنم. این وادی‌ها ستون‌های آموزش هستند، در کنار جهان‌بینی و کتاب‌ها این‌ها معلم‌های آموزش ما هستند؛ در وادی اول که در مورد تفکر صحبت می‌کند و در وادی دوم که می‌گوید هیچ مخلوقی بیهوده پا به حیات ننهاده است و آن عزت‌نفسی که در دوران مصرف ازدست‌داده بودیم، به ما برمی‌گرداند؛ تا اینکه می‌رسیم به وادی هشتم که با حرکت راه نمایان می‌شود که می‌گوید: سکون جایز نیست و همراه با سقوط است.

کشتی که در دریا هست اگر مدت‌ زیادی در دریا بماند بدنه‌‌اش می‌پوسد و از بین می‌رود؛ پس باید حرکت کرد که نمونه بارزش می‌شود روش درمان دی اس تی که در ابتدا فرد تازه‌وارد محسوب می‌شود و بعد، مشاوره اوتی می‌شود و سپس راهنما انتخاب می‌کند و پس‌ازآن شربت را می‌گیرد و طبق پروتکلی که برایش مشخص‌شده مصرف می‌کند و پله‌ها را یک‌به‌یک طی می‌نماید اگر حرکت یک ماشین را در نظر بگیریم که در شب قصد مسافرت دارد می‌بینیم که وقتی چراغ‌هایش را روشن می‌کند نهایتاً بیست متر جلوتر از خودش را می‌تواند ببیند و فقط با پیمودن مسیر است که می‌تواند ادامه راه را ببیند؛ این‌گونه نیست که چراغ‌هایش را روشن کند و شهر بعدی را ببیند، اصلاً زندگی یک مسیر است هنگامی‌که یک رهجو طبق پروتکل عمل می‌کند؛ می‌بینید که چهره او روزبه‌روز بهتر می‌شود.

اگر بر پایه آن پروتکل‌ها حرکت کند و در مسیر باشد و این همان حرکت است که راه رفته‌رفته نمایان می‌شود؛ در این وادی بحث دیگری که مطرح می‌شود، بحث جبران خسارت است که فرد باید اول خودش را ببخشد و بعد به دنبال جبران خسارت‌هایی که وارد کرده، باشد و کنگره همه را بسیار زیبا در کنار هم چیده است و نکته زیبایی که می‌توان به آن اشاره کرد بحث درختکاری است که کنگره می‌گوید دین خودت را به طبیعت پرداخت کن، با همین کاشتن درخت و نگهداری از آن. مبحث دیگر لحظه دشواری است که یادآوری لحظه دشوار از خودش سخت‌تر است؛ هنگامی‌که حکم یک شخص اعدام است، یادآوری اینکه هرلحظه ممکن است اعدام شود برایش از خود اعدام سخت‌تر است.  بعضی وقت‌ها یادم می‌رود که مصرف‌کننده بوده‌ام و اینکه کجا بوده‌ام و به کجا رسیده‌ام؛ این را مدیون کنگره هستم امیدوارم قدر این صندلی‌ها را بدانیم. متشکرم که به حرف‌های من گوش فرا دادید.
عکاس:مسافر محمد رسول
نگارش متن: مسافر ایمان لژیون هشتم
ارسال مطلب: همسفر محمدجواد لژیون ششم

مرزبان خبری: مسافر رامین

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .